Reports Debate Expanded NP Scope of Practice
In 2010 bracht het Institute of Medicine (IOM) een rapport uit in samenwerking met de Robert Wood Johnson Foundation, getiteld, “The Future of Nursing: Leading Change, Advancing Health.” Het doel van deze gezamenlijke inspanning was om opties te onderzoeken om de toegang tot de gezondheidszorg te vergroten als gevolg van de invoering van de Affordable Care Act. Hun conclusie was dat “Advanced Practice Registered Nurses (NP’s) moeten worden opgeroepen om hun potentieel te vervullen en uit te breiden als eerstelijnszorgverleners in verschillende praktijkomgevingen op basis van hun opleiding en competentie. “6 Van de 18 commissieleden waren er slechts twee artsen, van wie er één de chief medical officer van CVS Caremark was.
De Council of Medical Specialty Societies (CMSS), die 34 genootschappen vertegenwoordigt met een totaal ledental van meer dan 650.000 Amerikaanse artsen, is van mening dat “niet-fysische clinici essentiële belanghebbenden zijn bij de gezondheid van ons land en dat verpleegkundigen onvervangbare leden zijn van een goed presterend, patiëntgericht gezondheidszorgteam.” In hun weerlegging van het IOM-rapport stelt CMSS dat “verpleegkundigen, binnen de context van het door artsen geleide medische huis, bij uitstek geschikt zijn om deze nieuw gedekte preventieve diensten te helpen leveren. “7
Uit bestaande studies naar de geografische spreiding van NP’s in de Verenigde Staten blijkt dat ze meer geconcentreerd zijn in stedelijke gebieden dan artsen: 85 procent van de NP’s werkt in grootstedelijke districten en slechts 5,5 procent van de NP’s oefent zijn beroep uit in afgelegen plattelandsdistricten.2,8 Bovendien ontbreekt het volgens CMSS in het IOM-rapport “aan details over de noodzakelijke klinische en onderwijsnormen die aan een dergelijke uitbreiding ten grondslag zouden liggen, en wordt er onvoldoende aandacht besteed aan de kosten die aan de aanbevelingen verbonden zijn”. De CMSS wijst er bij de kritiek op het IOM-rapport op dat een pas afgestudeerde NP met slechts 500 uur klinische ervaring legaal patiënten zou mogen opnemen in een ziekenhuis of hospice, leiding zou mogen geven aan het team dat de patiënt verzorgt, en dezelfde vergoeding zou mogen ontvangen als een arts.7 Andere onderzoeken hebben aangetoond dat NP’s de neiging hebben om meer laboratorium- en diagnostische tests te bestellen dan artsen, wat ingaat tegen het concept van het verlagen van de kosten van de gezondheidszorg.9,10
De American Medical Association (AMA) erkent dat niet-artsen, inclusief NP’s, essentiële patiëntenzorg kunnen bieden, maar dat dergelijke zorg “het meest geschikt is om te worden geboden als onderdeel van een door een arts geleid team”. Daarnaast stelt de AMA dat “verpleegkundigen van cruciaal belang zijn voor het gezondheidszorgteam, maar dat er geen vervanging is voor de opleiding en training van artsen. Met een tekort aan zowel verpleegkundigen als artsen is het vergroten van de verantwoordelijkheid van verpleegkundigen niet het antwoord op het artsentekort. Onderzoek toont aan dat in staten waar verpleegkundigen zelfstandig hun beroep kunnen uitoefenen, artsen en verpleegkundigen in dezelfde stedelijke gebieden blijven werken, dus het vergroten van de zelfstandigheid van verpleegkundigen heeft niet geholpen om de tekorten op het platteland op te lossen. Inspanningen om gezondheidswerkers in gebieden te krijgen waar tekorten dreigen, moeten worden voortgezet om de toegang tot zorg voor alle patiënten te vergroten. “11
Tot slot willen we allemaal uitstekende patiëntenzorg, maar we moeten niet vergeten dat artsen onbetwistbaar het best opgeleid en getraind zijn om het gezondheidszorgsysteem te leiden. We moeten toegankelijkheid niet verwarren met kwaliteit in de gezondheidszorg door NP’s toe te staan hun beroep uit te oefenen zonder toezicht van een arts.