De Roos van Sharon (Hibiscus syriacus) ook bekend als een Althea struik is een bloeier in het midden van de zomer in wit, roze, rood, of paars met een rood hart. Je kunt ze ook gerimpeld vinden in dezelfde reeks kleuren, inclusief wat velen blauw noemen. U kunt de Roos van Sharon als struik of boom kweken en veel tuincatalogi verkopen ze als een snelgroeiende bladverliezende haag.
De Roos van Sharon groeit in zone 5-9
Ik heb een vermelding gezien voor maximaal zone 11. In mijn zone (7) kan hij invasief zijn en opduiken waar de zaden kunnen vallen of de wind ze meeneemt. Veel sites vertellen u dat de hoogte kan oplopen tot 10′ hoog en 6′ breed, maar ik kan bevestigen dat ik een ruffled paars exemplaar heb dat 8 jaar oud is en ruim 12′ hoog en 6′ breed is. Hij heeft nog nooit levensvatbare zaden gehad en afgelopen zomer heb ik een paarse naar hetzelfde deel van de tuin overgeplant om te zien of dat verschil zou maken (soms hebben planten een andere nodig voor kruisbestuiving). Hij groeit op de meeste grondsoorten en verdraagt de hete zomerzon.
De Roos van Sharon kan een vruchtbare kweekplant zijn
Ongeveer 3 jaar geleden ontdekte ik onder de Eik op de voorste hoek van mijn eigendom langs de straat een flink aantal zaailingen. Omdat de zaailingen gemengd waren met de Wintercreeper Euonymous onder de Eik, liet ik ze gewoon staan om te zien wat ze zouden doen. Nou, afgelopen zomer bloeiden er 2 paarse en 1 lichtroze, dus groef ik de 2 paarse op en liet de lichtroze onder de eik bij de weg staan. Ik heb er een (de paarse) aan de zijkant van mijn huis geplant waar het warm en droog is en de andere heb ik in mijn achtertuin gezet. (Ik geloof) dat de zaden afkomstig waren van mijn buurvrouw 4 huizen verder en aan de overkant van de straat. Zij heeft een paarse maar niemand anders in mijn straat heeft een Roos van Sharon dat ik heb gevonden.
Mijn dubbele ruffle bloeit rond de 1e week in juli en kort daarna beginnen de anderen te bloeien. Ik heb er een in halfschaduw en die heeft nog niet gebloeid maar wel knoppen. Dit is een late bloeier en zou geen goede voorbeeldboom voor elke tuin zijn, omdat de bladeren veel later uitkomen dan bij de meeste andere bladverliezende heesters en bomen. De Roos van Sharon vormt wel een mooie haag en ik zou overwegen hem te mengen met een conifeer, wintergroen of arborvitae voor de winter. 
De Roos van Sharon kan worden bestreden door eenvoudig de zaadhoofden af te snijden voordat de peulen bruin worden en openbarsten. Als de zaailingen opkomen, kunt u ze eenvoudig uit de grond trekken. Ik heb eind vorige zomer zaadjes neergegooid en dit voorjaar kwamen ze uit. Dit zijn snelgroeiende planten. Het eerste jaar worden ze minder dan een meter hoog, maar in het derde jaar is mijn Rose of Sharon al meer dan 6′ hoog. Nu woon ik in zone 7, dus ik heb een langer groeiseizoen en een mildere winter, maar ik durf te stellen dat een meter groei per jaar tot de volwassenheid niet overdreven is.
De Roos van Sharon kan gesnoeid worden om de grootte te beheersen. Ik ben geen snoeier dus ik laat (de meeste van mijn) planten doen wat ze willen. Als u wilt snoeien, zou ik wachten tot de laatste bloem bloeit en de herfst aanbreekt om te snoeien voor de vorm van volgend jaar. Je kunt ook in het vroege voorjaar snoeien en de plant in vorm brengen (sommige tuiniers zeggen voor grotere bloei). De Roos van Sharon kan een struik, boom of zelfs een leiboom zijn (waarbij de plant langs een schutting of muur groeit).
Ik heb mijn gesnoeide Roos van Sharon nog nooit bemest en geen enkel ziekteprobleem gehad, maar dat betekent niet dat ze niet kunnen bezwijken aan meeldauw, bladvlekken of kanker. Dit jaar lijkt er echter een bladluisprobleem te zijn dat ik moet aanpakken met een douche van Dawn afwasmiddel in mijn mestspuit. Er is geschreven dat de Roos van Sharon ook een van de favorieten is van de Japanse kever. (Klop dus maar op hout dat ik dit niet ontdek)
Er zijn nieuwe cultivars te vinden in tuincentra en kwekerijen die kleiner zijn en niet invasief (omdat de plant niet veel zaden voortbrengt). De bijen zijn er dol op en dat is een pluspunt in mijn boek. De Roos van Sharon verdraagt ook mijn droge, rode kleigrond en het leven onder eikenbomen, wat nog een reden is waarom ik ze heb.
Ik heb zo veel zaailingen omdat ik de zaadhoofden niet afsnoei. Het is gemakkelijk om ze te identificeren en hieronder heb ik een close-up van de bladeren voor u om te gebruiken om ze te identificeren op uw jacht. Ik zou de foto’s bewaren en in uw buurt gaan wandelen om te zien wie ze heeft. Ik zou de tuinman (of landeigenaar) vragen of ze het erg vinden als je wat zaden meeneemt of zaailingen opgraaft. Veel mensen zullen delen en vragen is zoveel beter dan gewoon nemen.
Ik heb deze in de hitte van de zomer met groot succes overgeplant. Water geven is de sleutel tot succes en verplanten voor, tijdens of na een regenbui is mijn geheim. Veel tuinplezier iedereen en als je ooit een vraag hebt, stel ze gerust.
Creëren. Inspirerend. Tuinieren zonder regels!
2017 auteursrechtelijk beschermd materiaal C Renee
