Paragard spiraaltje en zwangerschap

In dit artikel bespreken onze Paragard spiraaltje-advocaten:

  • 1. Hoe voorkomt het Paragard T 380A spiraaltje zwangerschap?
  • 2. Hoe effectief is het bij het voorkomen van zwangerschap?
  • 3. Wat zijn de bijwerkingen en complicaties?
  • 4. Hoe lang kan het blijven zitten?
  • 5. Kan de Paragard T 380A breken?
  • 6. Veroorzaken de defecten van Paragard onvruchtbaarheid?

Paragard spiraaltje dat zich verplaatst, breekt of de baarmoeder doorboort, vermindert de anticonceptieve werking.

1. Hoe voorkomt het Paragard T 380A spiraaltje zwangerschap?

Zoals de meeste intra-uteriene anticonceptiemiddelen is het Paragard spiraaltje een klein T-vormig spiraaltje met monofilament draadjes dat op recept verkrijgbaar is en dat een ob/gyn tijdens een bezoek aan de praktijk in de baarmoeder plaatst. In tegenstelling tot de meeste spiraaltjes is het hormoonvrij en stopt het de ovulatie niet. In plaats daarvan voorkomen de koperdraadjes dat sperma door de eileiders reist en een eicel bereikt. Het spiraaltje kan ook de innesteling helpen voorkomen.

2. Hoe doeltreffend is het om zwangerschap te voorkomen?

Paragard T 380A spiraaltje is voor meer dan 99% doeltreffend om zwangerschap te voorkomen (zolang het op zijn plaats blijft).1 Dit is doeltreffender dan anticonceptiepillen of noodanticonceptie. De enige andere anticonceptiemethoden met een vergelijkbare werkzaamheid zijn hormonale spiraaltjes zoals Mirena en Skyla (die meestal progestine / levonorgestrel gebruiken), hormonale implantaten en sterilisatie.

Maar als de Paragard zich verplaatst, breekt en/of de baarmoeder perforeert, verliest het zijn anticonceptieve effectiviteit, en wordt het faalpercentage hoger. Mensen die zwanger worden terwijl de Paragard is geïmplanteerd, lopen een hoger risico op complicaties. Sommige daarvan zijn een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (waarbij de bevruchte eicel buiten de baarmoederholte implanteert), miskraam en zelfs overlijden.

Als de Paragard volledig en veilig wordt verwijderd, dan zou de vrouw in staat moeten zijn om meteen zwanger te worden van onbeschermde seks (tenzij er niet-gerelateerde kwesties zijn, zoals leeftijd of onderliggende aandoeningen die de vruchtbaarheid verminderen).

3. Wat zijn de bijwerkingen en complicaties?

De niet-chirurgische implantatie van het spiraaltje duurt meestal slechts een paar minuten. Maar sommige vrouwen ondervinden ongemak tijdens het plaatsen, zoals knijpen, krampen, misselijkheid, flauwte en duizeligheid. Patiënten krijgen ongeveer een maand later een vervolgafspraak om de plaatsing te controleren.

Het spiraaltje wordt verondersteld pijnloos te zijn zodra het is geïmplanteerd. Alle vrouwen moeten de monofilamentdraden (IUD-slierten) met hun vingers voelen tijdens hun maandelijkse zelfcontrole thuis.

Tijdens de eerste drie maanden ervaren sommige vrouwen zwaardere en langere menstruaties, evenals vaginaal bloedverlies/vlekjes. Maar daarna zou de menstruatiecyclus weer normaal moeten worden. Als dit niet het geval is, moeten vrouwen contact opnemen met hun arts. Volgens de voorschrijfinformatie van Paragard kunnen andere bijwerkingen omvatten:

  • anemie (laag bloedbeeld)
  • pijnlijke seks
  • menstruatiekrampen en bekkenpijn
  • rugpijn
  • Infectie van de vagina

Zeldzame maar mogelijke complicaties zijn onder meer:

  • PID (pelvic inflammatory disease). Hierbij raken de baarmoeder, de eileiders en de aangrenzende organen geïnfecteerd. Als PID optreedt, is dat meestal in de eerste 20 dagen. Antibiotica kunnen het genezen. Anders kan PID verwoestend zijn voor de reproductieve gezondheid. PID kan leiden tot onvruchtbaarheid, chronische pijn, een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en mogelijk de dood. Sommige patiënten moeten worden geopereerd en misschien moet de baarmoeder volledig worden verwijderd (hysterectomie). Tekenen van PID zijn koorts en/of rillingen, hevige bloedingen, vaginale afscheiding die atypisch is of stinkt, hevige pijn in het bekken of de buik, en pijn bij het vrijen.
  • Orgaanperforatie. Dit gebeurt wanneer het implantaat migreert en zich nestelt in de baarmoederwand of andere organen. Perforatie kan leiden tot bekkenontsteking, littekenweefsel en andere schade. En als de baarmoeder eenmaal is doorboord, neemt het risico op zwangerschap door onbeschermde seks toe.
  • Uitdrijving. In sommige gevallen valt het implantaat uit de baarmoeder (“uitdrijving”). Dit is waarschijnlijker bij vrouwen die nog nooit zwanger zijn geweest. Als dit gebeurt, is de vrouw niet beschermd tegen zwanger worden.
  • Zwangerschap. Wie denkt in verwachting te zijn ondanks het spiraaltje, moet meteen een arts raadplegen en een zwangerschapstest laten doen. Het kan nodig zijn om te proberen het spiraaltje te verwijderen. Anders kan de patiënt een infectie of een buitenbaarmoederlijke zwangerschap krijgen, een miskraam krijgen of voortijdige bevalling ervaren. Het kan zelfs de dood tot gevolg hebben.

Maar misschien komt de meest voorkomende complicatie voor tijdens het verwijderen van het spiraaltje. Soms breken de armpjes van het spiraaltje af terwijl de gynaecoloog het aan het verwijderen is, of komt het hele spiraaltje vast te zitten in de baarmoeder. Om de stukjes te verwijderen kan een hysteroscopie (waarbij de arts een endoscoop in de baarmoederholte inbrengt) of een invasieve operatie zoals een laparoscopie, een laparotomie (zoals een keizersnede), of zelfs een hysterectomie (vooral als er een baarmoederbreuk is) nodig zijn. En in veel gevallen zijn ze onherstelbaar. Dit alles kan leiden tot de hierboven genoemde aandoeningen.2

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.