OUT OF AFRICA HYPOTHESIS

=De Out of Africa Hypothese= Ook bekend als:- Recent African Origin hypothesis”- ”Recent Single-Origin hypothesis”- ”Replacement hypothesis”Deze theorie suggereert dat de anatomisch moderne mens in Zuidoost-Afrika is ontstaan en zich over de rest van de wereld heeft verspreid ter vervanging van bestaande menselijke populaties in Azië (”erectus”) en Europa (”neanderthalers”). Bewijsmateriaal suggereert dat de anatomisch moderne mens (”Homo sapiens”) Afrika verliet ergens tussen 120.000 en 60.000 jaar geleden.Wetenschappelijke consensus geeft de voorkeur aan deze theorie (boven de multi-regionale theorie), maar er wordt nog steeds gediscussieerd of er een enkele uittocht uit Afrika was of meerdere.==Ondersteunend bewijsmateriaal==”Fossiel bewijsmateriaal:”’ De oudste ”Homo sapiens” fossielen zijn gevonden in Afrika rond 195.000 jaar geleden. Fossielen van Homo sapiens die buiten Afrika gevonden zijn, zijn lang niet zo oud. In het algemeen geldt: hoe dichter een land bij Afrika ligt, hoe ouder sommige fossielen van de Homo sapiens zijn. Dit ondersteunt een Afrikaanse oorsprong. Mitochondriaal DNA (mtDNA): Omdat ons mitochondriaal DNA uitsluitend van onze moeder wordt geërfd, is de variatie in onze mtDNA-sequenties uitsluitend het resultaat van mutaties. In de loop van de tijd stapelen deze mutaties zich op en daarom hebben oudere bevolkingsgroepen de neiging om meer variatie in hun mtDNA te hebben. Zo zou de anatomisch moderne mens (“Homo sapiens”) in Afrika een aanzienlijke mate van genetische variatie hebben geaccumuleerd. Dit wordt weergegeven door de verschillende gekleurde stippen in het diagram (links). Toen een kleine groep ”Homo sapiens” Afrika verliet, zouden zij slechts een klein deel van deze variatie met zich hebben meegenomen. Als gevolg daarvan zouden regio’s die recenter werden bevolkt minder variatie in hun mtDNA-sequenties moeten hebben. Zij zouden zijn begonnen met een beperkte steekproef van de voorouderlijke varianten en zouden minder tijd hebben gehad om nieuwe varianten te ontwikkelen dan de voorouderlijke populatie. Deze tendens is waargenomen bij mtDNA-analyses die de grootste diversiteit in de Afrikaanse bevolking laten zien, terwijl de regio’s die geografisch het verst van Afrika verwijderd zijn, de minste variatie vertonen. In feite zijn er aanwijzingen dat wij zijn voortgekomen uit één enkele vrouw, bijgenaamd “Mitochondriale Eva”, die ongeveer 100.000 – 200.000 jaar geleden in Afrika leefde. Y-chromosoomanalyse:” Omdat het Y-chromosoom altijd vaderlijk wordt overgeërfd (van de vader), zijn variaties in Y-chromosoomsequenties over het algemeen ook het resultaat van mutaties (in plaats van onafhankelijk assortiment en kruising). Y-chromosoomanalyse vertoont een soortgelijke trend als mtDNA, waarbij Afrikaanse populaties de grootste diversiteit vertonen en de diversiteit in Y-chromosoomsequenties afneemt naarmate een populatie zich verder van Afrika bevindt. Nucleair DNA: Analyse van nucleair DNA van Neanderthaler, Denisovan en Cro-magnon overblijfselen suggereert dat zij verschillende soorten waren. Gemeenschappelijke sequentie-elementen suggereren dat er enige kruisingen zijn geweest en dat de Neanderthalers & Denisovans enige bijdrage hebben geleverd aan het genoom van niet-Afrikaanse populaties. Interbreeding lijkt echter vrij beperkt te zijn geweest en het bewijsmateriaal ondersteunt nog steeds het idee dat de anatomisch moderne mens (”Homo sapiens”) afkomstig uit Afrika de andere soorten in Azië en Europa grotendeels heeft vervangen. Er lijkt gewoon niet genoeg genenstroom (interbreeding) tussen de continenten te zijn geweest om het idee te ondersteunen dat de anatomisch moderne mens gelijktijdig in elk continent is geëvolueerd.