Original ArticleAnalysis of iodine content in seaweed by GC-ECD and estimation of iodine intake

Eetbare zeewierproducten worden in veel Aziatische landen geconsumeerd. Eetbaar zeewier accumuleert jodium uit zeewater en is daarom een goede bron van jodium in de voeding. Een adequate consumptie van zeewier kan jodiumtekortaandoeningen verhelpen, maar een overmatige jodiuminname is niet goed voor de gezondheid. De aanbevolen voedingsreferentie-inname van 0,15 mg/d en 0,14 mg/d voor jodium is vastgesteld in respectievelijk de Verenigde Staten en Taiwan. In deze studie werden 30 monsters van zeewier onderzocht op hun jodiumgehalte. De monsters omvatten 10 nori (Porphyra), 10 wakame (Undaria), en 10 kombu (Laminaria) producten. Het jodium in zeewier werd afgeleid met 3-pentanon en gedetecteerd met gaschromatografie-elektronenvangstdetector (GC-ECD). De detectiegrens van de methode was 0,5 mg/kg. Het onderzochte jodiumgehalte voor nori bedroeg 29,3-45,8 mg/kg, voor wakame 93,9-185,1 mg/kg, en voor kombu 241-4921 mg/kg. Kombu heeft het hoogste gemiddelde jodiumgehalte (2523,5 mg/kg), gevolgd door wakame (139,7 mg/kg) en nori (36,9 mg/kg). De in deze studie ontwikkelde GC-ECD-methode is een goedkoop alternatief voor inductief gekoppeld plasma-optische emissiespectroscopie voor jodiumdetectie in zeewieren. De jodiuminname uit zeewier in het huidige onderzoek werd berekend en vergeleken met de jodiumhoudende voedingsreferentie-inname van Taiwan. De risico’s en voordelen van zeewierconsumptie worden ook besproken.