Introduction
Milkkruid kan worden vermeerderd uit zaad, stekken en in sommige gevallen uit worteldelen. In dit verslag wordt ingegaan op de opslag, de behandeling en het planten van zaden van melkkruid en wordt kort ingegaan op de vermeerdering uit stekken.
Zaden van melkkruid kunnen buiten in geprepareerde bedden worden geplant of binnenshuis in flats worden begonnen. Wij bevelen de laatste aanpak aan omdat de kiemkracht binnenshuis over het algemeen hoger is en het gemakkelijker is om uw melkkruid te kweken met overgeplante zaailingen die goed geworteld zijn en daardoor beter bestand tegen extreme weersomstandigheden en plagen.
Kiemen, opkweken en verplanten
Melkkruidzaailingen kunnen binnenshuis in een kas of onder kunstlicht worden opgekweekt en vervolgens na de gemiddelde datum van de laatste vorst buiten worden uitgeplant. Als de zaden binnenshuis worden gekweekt, moet u rekening houden met een groeiperiode van 4-8 weken voor het uitplanten. Voor het uitplanten van de zaden kan gebruik worden gemaakt van plastic bakjes. Vul de plastic bakjes met een grondmengsel dat geschikt is voor zaailingen (de meeste potmengsels zijn dat), laat de grond goed weken en laat het overtollige water weglopen. Zaai de zaden op een onderlinge afstand van 1,5 tot 2 cm van elkaar op het grondoppervlak en bedek ze vervolgens met ongeveer 1,5 cm extra grondmengsel. Bevochtig het grondoppervlak zachtjes met water om het toegevoegde grondmengsel te bevochtigen. Om de kiemkracht te verhogen plaatsen veel tuiniers de zaden in papieren zakjes die ze 24 uur in warm water laten weken voordat ze worden geplant. Deze methode lijkt vooral goed te werken voor zaden van soorten die gelaagdheid vereisen.
Nadat de zaden in de flats zijn gezaaid, dek je elke flat af met een doorzichtige plastic hoes of een plastic zak om te voorkomen dat de zaden uitdrogen tijdens het ontkiemen. Zet de flatjes vervolgens onder groeilicht, in een warm, zonnig raam of in een kas. De meeste zaden ontkiemen binnen 7-10 dagen als de flats op 75˚F worden gehouden. Nadat de zaden zijn ontkiemd, verwijdert u de plastic bedekking van de flats. Zodra de zaailingen zijn opgekomen, moet de grond vochtig worden gehouden door de flat van onderaf water te geven. U kunt de bodem besproeien door het appartement in een gootsteen te plaatsen of in een groter appartement dat met 2 inches water is gevuld, totdat er vocht aan het bodemoppervlak verschijnt. De grond moet vochtig gehouden worden, maar zorg ervoor dat de zaailingen niet te nat worden – dergelijke omstandigheden dragen bij aan schimmelgroei die de jonge zaailingen kan doden (“damping off”). Uitdunnen (zie hieronder) kan de verdamping verminderen.
De planten zijn klaar om te worden verplant wanneer ze ongeveer 3-6 inches hoog zijn. Voordat ze worden uitgeplant, moeten de planten een paar dagen aan de omstandigheden buiten worden aangepast door ze overdag op een beschutte plaats te zetten en ze ’s nachts naar binnen te halen. De zaailingen moeten afhankelijk van de soort op een afstand van 6-24 inches van elkaar worden geplant (kijk voor informatie op de achterkant van de zaadverpakkingen). Pas overgeplante planten moeten regelmatig water krijgen. Breng snel na het planten mulch aan rond de zaailingen. De mulch houdt het vocht vast en minimaliseert de groei van concurrerend onkruid. De zaailingen moeten 2 tot 3 keer tijdens het groeiseizoen worden bemest als u in water oplosbare meststoffen gebruikt, of één keer per seizoen als u een korrelige, tijdgebonden meststof gebruikt.
Dunnen
Wanneer kleine zaden worden gezaaid, worden ze vaak gemengd met zand of fijne grond om een betere zaadverdeling te krijgen. Deze methode voorkomt echter niet volledig dat zaailingen zich verdringen en uitdunnen zal noodzakelijk zijn. Door uitdunnen ontstaat meer ruimte tussen de planten, waardoor de hoeveelheid licht die de planten bereikt en de luchtcirculatie eromheen toeneemt. Zaailingen moeten 1-2 weken na het ontkiemen meerdere malen worden uitgedund.
Wanneer planten
Zaad van melkkruid kan buiten worden gezaaid nadat het gevaar van vorst is geweken. Raadpleeg de zaadverpakkingen voor speciale instructies over het zaaien van de zaden. Houd er rekening mee dat de zaden bij verschillende bodemtemperaturen kunnen ontkiemen. Vergeet ook niet dat onder zonnige omstandigheden de bodemtemperaturen overdag veel hoger kunnen zijn dan de omgevingstemperaturen die u ervaart. Plant de zaden vroeg, want als ze laat in het seizoen worden geplant, ontkiemen ze misschien niet vanwege de hoge temperaturen. Bovendien kunnen nieuwe zaailingen van late aanplant “verdrogen” voordat ze zelfs maar worden opgemerkt. Asclepias incarnata (moerasmelkweed) en A. syriaca (gewone melkweed) ontkiemen slecht bij hoge temperaturen (>85˚F). Andere soorten zoals A. curassavica (tropisch melkkruid) en Cynanchum laeve (blauwe wingerd) ontkiemen echter goed bij deze temperaturen. De ontkieming buiten hangt af van de vochtigheid van de bodem en de temperatuur en kan enkele weken duren als de omstandigheden niet ideaal zijn.
Voorbereiding van het zaaibed
Als u voor het eerst gaat tuinieren, is het verstandig uw plaatselijke voorlichtingsbureau te raadplegen om te zien of uw bodem moet worden verbeterd (gewijzigd) met bodemtoevoegingen voordat u de zaden plant.
Een glad, klontvrij, onkruidvrij grondbed garandeert vrijwel een succesvolle start voor ontkieming en vestiging van de zaailingen. Als op de plaats van de toekomstige habitat vegetatie aanwezig is, kan deze worden verwijderd met behulp van een grondfrees of door het gebied te schoffelen. Om klontering te voorkomen, mag de grond niet worden bewerkt wanneer hij nat is. De grond moet tot een fijne consistentie worden bewerkt om een goed contact tussen grond en zaad te verzekeren.
Het zaaibed moet vochtig worden gehouden totdat het ontkiemt. Naarmate de zaailingen vastgroeien, is het belangrijk om niet te veel of te weinig water te geven. Elke dag licht water geven tot de wortels goed gevestigd zijn (7-10 dagen), bij voorkeur ’s morgens, zou voldoende moeten zijn.
Melkweed van stekken kweken
Alle melkkruiden zijn overblijvende planten en sommige kunnen van stek worden gekweekt. Stekken is een manier om in betrekkelijk korte tijd nieuwe planten te produceren en het vermijdt enkele moeilijkheden van het starten van planten uit zaad. Om met stekken te beginnen, snijdt u de stengels onder water af en smeert u de onderkant van de stengel in met een sterk bewortelingshormoon. De stengels moeten in zand, vermiculiet of potgrond worden geplaatst die voortdurend vochtig wordt gehouden. Stekken kunnen meestal na 6-10 weken worden verplant. De overlevingskans is het grootst wanneer de stekken worden gemaakt van groene stengels (met een doorsnede van 1,5 cm) die afkomstig zijn van planten die twee weken eerder zijn bemest.
Bodemsoorten
Als u de keuze hebt, zijn lichte bodems beter dan die met zware klei. Goed gedraineerde grond is over het algemeen het beste, maar er zijn enkele soorten, zoals A. incarnata (moerasmelkweed) en A. sullivantii, die het goed doen in verzadigde omstandigheden.
Waar te planten
De meeste soorten melkkruid ontwikkelden zich in open gebieden waar ze werden blootgesteld aan het volle zonlicht en ze zullen het het beste doen als ze worden geplant op de zonnigste delen van uw tuinen. Enkele soorten, zoals A. purpurascens, lijken gedeeltelijke schaduw nodig te hebben.
Oogst en opslag van melkkruidzaden
De timing van het verzamelen van melkkruidpeulen of zaden is van cruciaal belang. Rijpe peulen zijn peulen die binnen een dag of twee opengaan. Als je in de peulen knijpt en ze gaan niet gemakkelijk open, bevatten ze meestal geen rijpe bruine zaden. Zaden die goed op weg zijn om bruin te worden en af te harden, zullen ontkiemen wanneer ze het volgende seizoen worden geplant. Bleke of witte zaden mogen niet worden verzameld. Vers ingezamelde peulen moeten worden gedroogd in een open ruimte met een goede luchtcirculatie. Zodra de peulen goed droog zijn, kunnen de zaden met de hand van de coma, of het zijdeachtige ballonmateriaal, worden gescheiden. De zaden kunnen ook worden gescheiden door de zaden en de coma van de peulen in een papieren zak te doen. Schud de inhoud van de zak krachtig om de zaden van de coma te scheiden en knip vervolgens een klein gaatje in een hoek van de bodem van de zak en schud de zaden eruit. Bewaar gedroogde zaden op een koele, droge plaats die beschermd is tegen muizen en insecten – een plastic zak (hersluitbaar) of een ander bakje in de koelkast werkt goed.
Stratificatie
Zaden van de meeste gematigde planten moeten worden gestratificeerd, wat een deftige manier is om te zeggen dat ze een koudebehandeling moeten ondergaan. Om zaden te stratificeren, plaatst u ze gedurende enkele weken of maanden in koude, vochtige potgrond (gesteriliseerde grond is het beste, maar is niet vereist) op een donkere plaats. Aangezien de meeste mensen liever geen potgrond in hun koelkast zetten, is een alternatief om de zaden tussen vochtige papieren handdoeken in een plastic zak te leggen. Deze procedure werkt goed, deels omdat er minder schimmels en bacteriën beschikbaar zijn om de zaden aan te vallen. Na een stratificatieperiode van 3-6 weken kunnen de zaden worden geplant in warme (70˚F), vochtige grond. Zonder stratificatie is het percentage zaden dat ontkiemt gewoonlijk laag. Zaden van het tropisch melkkruid Asclepias curassavica (en andere tropische soorten melkkruid) behoeven deze behandeling niet. Het “shocken” van gekoelde zaden door ze 24 uur in warm water te laten weken, lijkt ook de kiemkracht te verbeteren.
Hittebehandeling
Als u de tijd hebt, is een koudebehandeling de beste manier, maar als u weinig tijd hebt, is een hittebehandeling een andere (hoewel doorgaans minder betrouwbare) methode om de kiemkracht van melkweedzaden te verhogen. Om de zaden een hitteschok te geven, laat u ze 12 uur weken in heet (120-130F) kraanwater, laat u ze vervolgens uitlekken en herhaalt u dit drie (3) keer. Plaats de zaden 24 uur in een plastic zak, gewikkeld in een warm, vochtig papieren handdoekje.
Kieming
Zaad van veel plantensoorten ontkiemt zelfs na stratificatie niet. In deze gevallen lijkt een fysische of chemische behandeling van de zaadhuid nodig te zijn om deze af te breken of te schuren. “Verticuteren” met een soort fysische abrasie die de zaadhuid breekt, werkt meestal en kan worden bereikt door de zaden in een bak met grof zand te plaatsen en de bak gedurende ongeveer 30 seconden te schudden. Verticuteren kan nodig zijn voor sommige melkkruiden (bv. A. viridiflora en A. latifolia) en kan de kiemkracht van andere soorten verbeteren.