Eerlijk gezegd, de baan laat me ’s nachts achter met een gigantische verwrongen knoop van gevoelens. Ik vertrek ’s avonds naar mijn werk en ik ben klaar als de zon al op is. Ik neem de trein naar huis wanneer de meeste mensen zich haasten om op tijd op hun werk te zijn. De trein kan een eenzame plaats zijn als je weet dat je precies het tegenovergestelde doet van alle anderen.
Ik heb veel vrienden verteld over wat ik doe voor de kost. Ik probeer het niet te vertellen aan mensen die ik net heb ontmoet of aan mensen van wie ik denk dat ze mijn levensstijl niet begrijpen. Als je in Japan voor het eerst mensen ontmoet, vragen ze je vaak: “Wat doe jij voor de kost?” Ik lieg meestal en antwoord: “Ik zit nu midden in een baan, dus ik probeer allerlei parttime baantjes uit.” Ik voel me slecht voor liegen, maar de wereld is nog steeds niet klaar om meisjes die werken als hostesses accepteren.
De klanten zijn hit or miss. Er zijn klanten die echt eenzaam zijn en iemand willen die naar ze luistert. Ze zullen je vrienden worden en ze zullen je respecteren. Maar er zijn ook klanten die dronken van alcohol, uitputting en stress binnenkomen en de meest hatelijke dingen willen zeggen tegen iedereen die ze zien. Ik denk niet dat ik het aantal keren kan tellen dat mij is verteld hoe lelijk ik ben, of hoe ik dit of dat deel van mijn uiterlijk zou moeten veranderen. Het is altijd hartverscheurend om zoveel nare opmerkingen te krijgen. Het wordt nooit gemakkelijk. Ik probeer mezelf eraan te herinneren dat ik het waard ben en dat ik zoveel meer ben dan wat die klanten me voor de voeten werpen. Ik kan mijn waarde niet laten linken aan mijn job.
De meisjes met wie ik werk zijn zowel mijn vrienden als mijn concurrenten. We concurreren om te zien wie de meeste klanten kan krijgen, wie het meeste geld kan binnenharken voor de bar. Waakzaam en alert blijven is een must, want je weet nooit wanneer een ander meisje binnenvalt en een klant probeert weg te kapen. Toch zijn zij de enigen die begrijpen wat wij allemaal meemaken elke avond. Zij zijn de enigen die beschikbaar zijn om uit te gaan en te drinken om 5 uur ’s morgens. Deze meisjes zijn degenen die zachtjes over je rug wrijven en je aanmoedigende woorden in je oor fluisteren als je langzaam begint af te brokkelen van de stress van het werk, van de stress van onbeleefde klanten. Het is altijd een moeilijke taak om de concurrentie in evenwicht te brengen met de liefde en zorg die we voor elkaar delen.