Methadon is een halfsynthetische opioïde drug met een lange halfwaardetijd van gemiddeld 30 uur of meer. Dit betekent dat het middel een hele dag of langer actief kan blijven in de bloedbaan, waardoor het een ideale kandidaat is voor langdurige behandeling van opioïdenverslaving.
Methadon is bedoeld om eenmaal per dag via de mond te worden ingenomen voor de behandeling van ontwenningsverschijnselen en hunkering bij mensen die worstelen met opioïdeverslaving. De Drug Enforcement Administration (DEA) publiceert dat bijna 2,5 miljoen mensen in de Verenigde Staten meldden methadon te hebben misbruikt op een bepaald punt in hun leven als gevolg van een nationaal onderzoek in 2012.
Methadon is een volledige opioïde agonist, en als zodanig heeft het nog steeds een hoog potentieel voor omleiding en misbruik. Het kan worden misbruikt door de tabletten te verpletteren en vervolgens het resulterende poeder te roken of te snuiven. Het op deze manier misbruiken van methadon kan zeer gevaarlijk zijn. Het verhoogt sterk het risico van lichamelijke afhankelijkheid en verergerende verslaving, en het verhoogt ook de kans op een potentieel levensbedreigende overdosis.
Specifieke kenmerken van gebruik
Meer dan 2 miljoen Amerikanen vechten tegen verslaving waarbij een opioïde drug betrokken is, meldt de 2016 National Survey on Drug Use and Health (NSDUH). Opioïdeverslaving omvat veranderingen in de hersenchemie die ontstaan door chronische blootstelling aan drugs die interageren met het chemische evenwicht in de hersenen.
Neurotransmitters zijn de chemische boodschappers van de hersenen die signalen rond het lichaam sturen die een persoon vertellen hoe te denken, te voelen en te handelen. De normale niveaus van deze neurotransmitters worden beïnvloed door de activiteit van opioïde drugs. Na verloop van tijd kan de regelmatige aanwezigheid van bewustzijnsveranderende drugs de chemische stabiliteit van de hersenen beïnvloeden en zelfs enkele wijzigingen aanbrengen in de bedrading ervan, waardoor stemmingen, denk- en geheugenprocessen, slaapfuncties en bewegingsmogelijkheden worden gewijzigd.
Opioïdenverslaving wordt vaak behandeld met een combinatie van medische en therapeutische technieken. Vanwege de veranderingen in de hersenchemie die door opioïdenafhankelijkheid en -verslaving worden veroorzaakt, is het geen goed idee om plotseling te stoppen met het innemen van een opioïde, omdat dit kan leiden tot intense verlangens naar drugs en moeilijke ontwenningsverschijnselen. Methadon is een opioïde medicijn dat vaak wordt gebruikt bij de behandeling en het beheer van opioïde ontwenning en afhankelijkheid. Het kan worden gebruikt tijdens detox om een persoon te spenen van kortwerkende opioïden zoals heroïne of oxycodon (OxyContin), of het kan worden gebruikt als een onderhoudsmedicatie om hunkeren naar controle en het minimaliseren van terugval in herstel.
Methadon wordt verstrekt via federaal gereguleerde opioïde behandelingsprogramma’s (OTP’s), meestal in een sublinguale wafer of pilvorm die eenmaal per dag moet worden geslikt. De Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) publiceert dat bijna een kwart van alle mensen in een behandelingsprogramma voor middelenmisbruik (tussen 2003 en 2015) een methadonbehandeling kregen. Wanneer het wordt gebruikt als onderdeel van een groter programma, kan het een nuttig hulpmiddel zijn om het hunkeren naar drugs en ontwenningsverschijnselen op een beheersbaar niveau te houden.
Methadon werkt nog steeds in de hersenen en op het centrale zenuwstelsel op dezelfde manier als andere opioïden dat doen. Het kan echter nog steeds een high veroorzaken wanneer het in grotere hoeveelheden wordt gebruikt of op manieren die niet in overeenstemming zijn met het ontwerp ervan. De medicatie is meestal bedoeld om oraal te worden geslikt of sublinguaal te worden ingenomen. Op deze manier wordt methadon gemetaboliseerd via het maag-darmstelsel.
Als de drug wordt gewijzigd en vervolgens wordt gerookt of gesnoven, gaat het rechtstreeks naar de bloedbaan en omzeilt het de beoogde route van metabolisme. Het snuiven en roken van methadon kan sneller tot een fatale overdosis leiden. Volgens het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid en Human Services (HHS) sterven in de Verenigde Staten naar schatting 116 mensen per dag aan een overdosis waarbij een opioïde drug betrokken is.
Gevaren van het snuiven van methadon
Methadon heeft een lang werkingsmechanisme in het lichaam, wat betekent dat het kan blijven werken, zelfs nadat de belangrijkste effecten van het medicijn lijken te zijn uitgewerkt. De pijnstillende werking van methadon verdwijnt meestal na vier tot acht uur, terwijl het middel veel langer in het lichaam actief blijft, tot zelfs enkele dagen, aldus het tijdschrift Farmacie en Therapeutica. Hoewel een methadon-high sneller voorbij is, blijft de drug op de achtergrond werken. Dit kan het gemakkelijk maken om er een overdosis van te nemen, omdat een persoon kan denken dat het medicijn is uitgewerkt en dan meer neemt.
Het snuiven van methadon is een snelle manier om de drug toe te dienen, waarbij het direct door de bloed-hersenbarrière wordt gestuurd voor een bijna-onmiddellijke high. Het risico op overdosering is bij deze manier van inname veel groter dan bij orale inname van methadon. Er is ook minder van de drug nodig voor fatale resultaten.
- Ondiepe ademhaling of ademhalingsmoeilijkheden
- Koude, klamme, en blauwachtige huid
- Significante geestelijke verwardheid
- Slaperigheid en moeite met wakker blijven
- Balansproblemen en coördinatiestoornissen
- Onregelmatige hartslag en polsslag
- Pinpuntige pupillen
- Nausea en braken
- Agitatie en mogelijke hallucinaties
- Stuipen of trillen
- Spierzwakte
- Verlies van bewustzijn
Een overdosis methadon kan levensbedreigend zijn.bedreigend zijn. Het kan leiden tot coma of hersenbeschadiging. Snelle toediening van de opioïde-antagonist naloxon kan helpen om een overdosis methadon terug te draaien.
Een bijkomend neveneffect van het snuiven van methadon is langdurige schade aan de neus- en sinusholten, waardoor iemand last kan krijgen van chronische neusbloedingen en een loopneus, evenals mogelijke permanente schade aan het reukvermogen. Ademhalingsproblemen, zoals longinfecties en -ziekten, kunnen ook het gevolg zijn van het snuiven van methadon. Aangezien de drug krachtiger is wanneer hij wordt gesnoven, kan misbruik op deze manier sneller leiden tot drugsafhankelijkheid en verslaving.
Waarom roken van methadon schadelijk is
Wanneer methadon wordt gerookt, kan het vaak worden gecombineerd met andere drugs zoals heroïne, cocaïne of marihuana. Het mengen van methadon met andere drugs kan leiden tot gevaarlijke en onbedoelde complicaties, waarvan niet de minste een overdosis is.
Als een depressivum voor het centrale zenuwstelsel, als methadon wordt gecombineerd met andere opioïden, benzodiazepinen, sedativa, of alcohol, kunnen deze stoffen met elkaar interageren om de effecten van het kalmeringsmiddel te verergeren. Ademhalingsdepressie en cardiovasculaire collaps kunnen een rampzalig gevolg zijn.
Klaar om hulp te krijgen?
Gesprek met een behandelingsexpert
Het roken van methadon met stimulerende drugs zoals cocaïne, methamfetamine, of voorgeschreven stimulerende middelen kan ook gevaarlijk zijn, omdat deze stoffen tegengesteld werken. Dit betekent dat de stimulerende drug de kalmerende effecten van methadon kan dempen. Een persoon kan dan meer en meer van elk nemen zonder te beseffen dat de drugs zich in de bloedbaan opbouwen. Als gevolg daarvan kunnen ze snel toxische niveaus bereiken.
Het roken van methadon kan een mellowing, euforische en ontspannende high opwekken, maar langdurig gebruik kan een tolerantie voor de drug creëren, en er zal meer van nodig zijn om de gewenste effecten te blijven voelen. Het verhogen van de hoeveelheid die elke keer wordt genomen bouwt drug afhankelijkheid, en dan wanneer methadon uitgewerkt, ontwenningsverschijnselen vergelijkbaar met de griep kan het moeilijk maken om te stoppen met het nemen van de drug. Ook kunnen emotioneel moeilijke symptomen, zoals depressie, angst en slapeloosheid, de overhand krijgen. Verslaving en dwangmatig drugsgebruik kunnen bijwerkingen zijn van het roken van methadon. Het roken van drugs kan leiden tot een verhoogd risico op longinfecties en aandoeningen van de luchtwegen zoals longontsteking of bronchitis. Chronische hoest kan een risicofactor zijn voor het roken van methadon. Door het roken van drugs komen irriterende stoffen in de luchtwegen terecht die dit systeem kunnen beschadigen, en wanneer dit na verloop van tijd wordt herhaald, kan het vermogen van het lichaam om deze aangetaste weefsels goed te genezen, afnemen. Op de korte termijn kan het roken van methadon leiden tot brandwonden op het gezicht, de lippen of de handen.
Zowel het roken als het snuiven van methadon verhoogt de potentiële risicofactoren in verband met de drug. Beide vormen van misbruik kunnen ongelooflijk gevaarlijk zijn en leiden tot overdosering.
(maart 2014). Methadon. Drug Enforcement Administration. In september 2018 ontleend aan https://www.deadiversion.usdoj.gov/drug_chem_info/methadone/methadone.pdf
(september 2017). Key Substance Use and Mental Health Indicators in the United States: Resultaten van de 2016 National Survey on Drug Use and Health. Substance Abuse and Mental Health Services Administration. In september 2018 ontleend aan https://www.samhsa.gov/data/sites/default/files/NSDUH-FFR1-2016/NSDUH-FFR1-2016.htm
(augustus 2017). Trends in het gebruik van methadon, buprenorfine en naltrexon met verlengde afgifte in behandelingsfaciliteiten voor middelenmisbruik: 2003-2015 (update). Substance Abuse and Mental Health Services Administration. In september 2018 ontleend aan https://www.samhsa.gov/data/sites/default/files/report_3192/ShortReport-3192.html
(maart 2018). Wat is de Amerikaanse opioïdenepidemie? U.S. Department of Human Health and Services. In september 2018 ontleend aan https://www.hhs.gov/opioids/about-the-epidemic/index.html
(augustus 2011). Patiënten veilig houden tegen methadonoverdosis. Pharmacy and Therapeutics. In september 2018 ontleend aan https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3171821/