Definitie
naamwoord, meervoud: membraaneiwitten
Een soort eiwit dat aan een biologisch membraan (d.w.z. van een cel of van een organel) vastzit of daarmee geassocieerd is
Aanvulling
Eiwitten zijn een van de meest essentiële biomoleculen. Zij dienen als structuurmateriaal, als enzymen, als transporteurs, als antilichamen, of als regulatoren van genexpressie. Zij zijn opgebouwd uit polymeren die bestaan uit aminozuren. Zij kunnen worden ingedeeld op basis van hun vorm en voornaamste functies: bolvormige proteïnen (sferoproteïnen) zoals de meeste enzymen, vezelige proteïnen (scleroproteïnen) die structurele steun bieden; en membraaneiwitten die dienen als receptoren of kanalen voor polaire of geladen molecule om door het celmembraan te gaan.
Membraaneiwitten zijn proteïnen die in biologische membranen worden aangetroffen. Zij vormen de eiwitcomponent van het plasmamembraan en kunnen worden ingedeeld in: (1) integrale membraaneiwitten en (2) perifere membraaneiwitten. De integrale membraaneiwitten zijn (verzamelingen van) eiwitten die via hun hydrofobe domeinen die interageren met de membraanfosfolipiden, permanent aan het plasmamembraan vastzitten of er stevig in verankerd zijn. Zij kunnen in twee grote groepen worden ingedeeld: (1) transmembraaneiwitten, en (2) integrale monotrope eiwitten. De perifere membraaneiwitten zijn eiwitten die zich aan de periferie van het membraan bevinden en tijdelijk aan de lipide bilaag zijn gehecht.
Zie ook:
- proteïne
- celmembraan
- vloeistofmozaïekmodel
Gerelateerde term(en):
- transmembraaneiwit
- perifeer membraaneiwit
- Erytrocyt membraaneiwit band 4.1
- membraantransport-eiwit