Lira, in de muziek, een peervormig strijkinstrument met drie tot vijf snaren. Nauw verwant aan de middeleeuwse rebec en, net als de rebec, een voorloper van de middeleeuwse viool, de lira overleeft in wezen ongewijzigd in verschillende Balkan folk instrumenten, waaronder de Bulgaarse gadulka, de Egeïsche lira, en de Balkan Slavische gusla. De stemming en het bereik variëren.
Het woord lira, een verkeerde toepassing van lyra, de oude Griekse lier bespeeld met een plectrum, was in de 9e eeuw opgedoken voor de Byzantijnse vorm van de Arabische rabāb, de voorvader van alle Europese strijkinstrumenten. De Byzantijnse lira verspreidde zich westwaarts door Europa, waar de precieze evolutie ervan onduidelijk is; schrijvers in de 11e en 12e eeuw gebruikten vaak de woorden viool en lira door elkaar. In tegenstelling tot de rabāb en de rebec, maar net als de middeleeuwse viool, heeft de lira achterste stempinnen die in een platte schijf zijn gezet. De lira, of lira da braccio, een Italiaanse voorloper van de viool, was een 15e-eeuwse viool met drie tot vijf melodiesnaren plus twee buiten-de-vingerplank drone snaren. De basversie was de lira da gamba, of lirone.