Het is altijd vervelend als u merkt dat uw kat braakt, laat staan de rommel die moet worden opgeruimd. Maar hoe weet u of het braken van uw kat onschuldig is of iets om u zorgen over te maken?
Braken, ook wel overgeven genoemd, is het legen van de maaginhoud van de kat. Katten braken om veel verschillende redenen. Sommige oorzaken van braken zijn zeer ernstig, en andere zijn minder zorgwekkend. Het loont de moeite om iets te weten over braken bij katten, zodat u weet wat u moet doen als uw kat ooit moet overgeven.
Braken Versus Regurgitatie
U kunt vaststellen of uw kat braakt of regurgiteert door hem daarbij te observeren. Terwijl braken gepaard gaat met zwoegen en samentrekken van de maag, gaat regurgitatie snel en lijkt het bijna moeiteloos te gaan.
Hoewel de twee voorvallen op elkaar lijken, is braken anders dan regurgitatie. Regurgitatie leegt niet de maag, maar de slokdarm (de lange buis die voedsel naar de maag brengt).
Regurgitatie gebeurt onmiddellijk nadat de kat voedsel heeft doorgeslikt. In plaats van de deining en samentrekkingen van de maag die u vlak voor een braakepisode ziet, gebeurt regurgitatie snel en lijkt het bijna moeiteloos.
Vomit kan al dan niet stukjes gedeeltelijk verteerd voedsel of zelfs onverteerd voedsel bevatten. Bij regurgitatie ziet u echter altijd voedsel, dat er vaak in één lange buisvorm (de vorm van de slokdarm van de kat) uitkomt. Regurgitatie kan worden veroorzaakt door aangeboren factoren (iets waar de kat mee wordt geboren) of het kan ontstaan als reactie op een ziekte. Als u vermoedt dat uw kat regurgiteert, is het belangrijk dat u een dierenarts raadpleegt.
Vermoeden Versus Haarballen
Wanneer katten haarballen braken, stoten ze haar uit dat in hun lichaam is samengeklonterd, in plaats van voedsel uit te braken of op te braken.
Telkens wanneer uw kat een haarbal ophoest, is ze aan het braken. Echter, zodra de haarbal eruit is, zou het braken moeten stoppen. Dit wil niet zeggen dat haarballen nooit ernstige zaken zijn. Soms kan een kat herhaaldelijk braken in een poging om een grote haarbal in de maag te elimineren. Als het braken niet productief is en de haarbal niet wordt uitgedreven, kan de haarbal vast komen te zitten in het maagdarmkanaal, met mogelijk levensbedreigende problemen tot gevolg.
Oorzaken van kattenbraken
Braken is een teken dat het maag-darmstelsel van uw kat ergens van in de war is. Sommige oorzaken van braken bij katten, zoals haarballen, zijn minder ernstig, maar andere, zoals vergiftiging en pancreatitis, kunnen dodelijk zijn. Bepaalde gezondheidsproblemen kunnen ook braken veroorzaken, naast andere symptomen. Enkele van de meest voorkomende oorzaken van braken bij katten zijn:
- Kanker
- Constipatie
- Hoesten
- Diabetes
- Het eten van bedorven voedsel
- Het eten van menselijke voedsel dat giftig is voor katten
- Blootstelling aan giftige hoeveelheden pyrethrinen of pyrethroïden
- Voedselallergieën
- Haarballen
- Hyperthyreoïdie
- Infectie (bacterieel of viraal)
- Inflammatoire darmziekten (IBD)
- Inname van plantaardig materiaal
- Inwendige parasieten
- Nieraandoening
- Leverziekte of leverfalen
- Bewegingsziekte
- Neurologische of binnen-ooraandoeningen
- Pancreatitis
- Gifvergiftiging
- Buitenlands lichaam dat vastzit in de maag of darmen (obstructie)
- Schakelen naar een nieuwe voeding
Gifvergiftiging is altijd een ernstig probleem wanneer uw kat moet braken.
Als uw kat braakt en u vermoedt dat ze iets heeft gegeten dat ze niet had mogen eten, zoek dan spoedeisende hulp. Enkele veel voorkomende oorzaken van vergiftiging bij katten zijn het consumeren van giftige planten zoals lelies, het innemen van knaagdiergif (inclusief het eten van een dode rat of muis die het gif heeft geconsumeerd), het gebruik van hondenvlooien- en tekenpreventieve producten op uw kat, blootstelling aan tuinchemicaliën en insecticiden, het inslikken van antivries, het eten van menselijke voedingsmiddelen die giftig zijn voor katten, en het innemen van menselijke medicijnen.
Wat te doen als uw kat ziek is
Als u uw kat hebt zien braken, moet u de oorzaak vaststellen en hem vervolgens dienovereenkomstig verzorgen.
Naast het vinden van braaksel op de vloer, zijn enkele andere tekenen dat uw kat zich misselijk voelt, kwijlen, kokhalzen, kokhalzen, likken van haar lippen, herhaaldelijk slikken, en zich ongemakkelijk of rusteloos gedragen. Uw kat kan voedsel overgeven of ze kan vloeistof of gal overgeven. Het braaksel kan dik of schuimig zijn. Als u haar, plantaardig materiaal of iets anders in het braaksel ziet, noteer dat dan en vertel het aan uw dierenarts – het kan een aanwijzing zijn voor wat de oorzaak van het braken is.
Als uw kat maar één keer braakt en verder normaal lijkt te doen, is het mogelijk dat het een op zichzelf staand geval van maagklachten was of misschien een haarbal (vooral als u een klompje haar in het braaksel vindt). U kunt een afwachtende houding aannemen, kijken of uw kat nog meer gaat braken en opletten hoe hij zich gedraagt. Als het braken vanzelf overgaat en uw kat zich goed gedraagt, kan het braken vanzelf overgegaan zijn.
Aann de andere kant, als uw kat herhaaldelijk braakt, als u bloed in het braaksel ziet of als uw kat zich erg ziek gedraagt, moet ze zo snel mogelijk door uw dierenarts worden gezien. Voortdurend braken kan op zichzelf al levensbedreigende uitdroging veroorzaken, dus regelmatig braken vereist onmiddellijke diergeneeskundige zorg. Houd rekening met het volgende wanneer uw kat braakt:
Frequentie van braken: Aanhoudend braken (meer dan een of twee keer in 24 uur) vereist diergeneeskundige aandacht. Braken dat langer dan een dag of twee aanhoudt (ook al is het maar een of twee keer in 24 uur), moet ook worden onderzocht.
Houding van de kat: Als uw kat braakt en zich ook erg ziek gedraagt (rondslingeren, niet willen eten of spelen, overdreven vocaliseren, ongelukjes buiten de kattenbak hebben), of als uw kat samen met het braken last heeft van diarree of constipatie, breng haar dan zo snel mogelijk binnen voor een onderzoek.
Verschijnsel van bloed: Het overgeven van bloed wordt hematemesis genoemd. Bloed in kattenbraaksel kan er helderrood uitzien, maar het kan er ook donkerbruin of zwart uitzien, als koffiedik. Donker bloed wijst erop dat de kat een inwendige bloeding heeft – een medisch noodgeval. Elke keer dat een kat bloed braakt, moet ze worden onderzocht door een deskundige.
Er zijn twee soorten braken: acuut braken en chronisch braken. Acuut braken is braken dat plotseling optreedt. Acuut braken komt voor bij katten die vergiftigd zijn, bij katten die bedorven voedsel eten (voedselvergiftiging) en bij plotseling opkomende ziektes.
Chronisch braken komt af en toe voor en met enige regelmaat in de loop van de tijd. Sommige katteneigenaren raken eraan gewend dat hun kat overgeeft, maar regelmatig overgeven is niet iets om af te schrijven als iets wat de kat gewoon “doet”. Hoewel het normaal kan zijn dat een kat zo nu en dan overgeeft, als uw kat meer dan een of twee keer per maand overgeeft, kan dit betekenen dat er iets aan de hand is dat ingrijpen vereist. Aanhoudend af en toe braken hoeft niet per se tot gewichtsverlies te leiden om problematisch te zijn. In het geval van chronisch braken is een bezoek aan de dierenarts op zijn plaats.
Wat te geven aan een kat tegen braken
Behandeling van braken hangt af van wat uw kat doet braken. Bijvoorbeeld, als uw kat iets giftigs heeft ingenomen, zal de behandeling gericht zijn op het elimineren van het gif en het geven van ondersteunende zorg. Als uw kat een vreemd voorwerp heeft ingeslikt dat vastzit in zijn darmkanaal, kan een operatie nodig zijn om de verstopping op te heffen. Als uw kat een medische aandoening heeft zoals suikerziekte, alvleesklierontsteking of darmontsteking, zal de dierenarts een behandeling instellen om zowel de onderliggende ziekte als het braken aan te pakken.
De dierenarts zal uw kat onderzoeken en u vragen stellen over hoe ze zich gedraagt en of ze misschien iets binnengekregen heeft, zoals bedorven voedsel of giftige planten. De dierenarts kan ook enkele onderzoeken aanbevelen, zoals bloedonderzoek, urineonderzoek, röntgenfoto’s of echografie. Zodra de onderliggende oorzaak van het braken is vastgesteld, kan met de behandeling worden begonnen. Soms kan er geen oorzaak worden vastgesteld. Het is niet ongewoon dat het spijsverteringskanaal van een kat van streek raakt en wat hulp nodig heeft om tot rust te komen. Een algemene behandeling voor braken kan een of meer van de volgende middelen omvatten:
Antiemetica (anti-braken) medicijnen: Een anti-emetisch medicijn zal de misselijkheid van uw kat kalmeren en het braken stoppen.
Vocht: Als uw kat uitgedroogd is door herhaaldelijk braken, kan vocht worden toegediend. Afhankelijk van hoe uitgedroogd uw kat is, kan vochttherapie ofwel onder de huid (subcutaan) of intraveneus via een IV-katheter worden toegediend.
Kalverdieet: Na een braakepisode zal de spijsvertering van uw kat erg ontregeld zijn, dus uw dierenarts kan aanraden om gedurende een paar dagen een zacht, licht verteerbaar dieet te geven. Uw dierenarts kan u naar huis sturen met een dieet op recept dat zeer zacht is voor de maag of kan u een ander soort kattenvoer of zelfs een zelfgekookt dieet aanraden om te geven totdat de maag van uw kat tot rust is gekomen.
Never Negeer braken nooit.
Wanneer uw kat braakt, wacht dan niet te lang met het zoeken van veterinaire zorg. Sommige oorzaken van braken zijn ernstig, zelfs levensbedreigend. Hoe langer u wacht, hoe zieker uw kat wordt, wat de behandeling kan bemoeilijken en tot duurdere behandelingen kan leiden.