Download pdf (128kbs)
In het kort
Er is onvoldoende bewijs voor de overtuiging dat het gebruik van antiperspirant/deodorants het risico op het krijgen van borstkanker of Alzheimer verhoogt. De American Cancer Society (ACS) stelt dat het belangrijkste risico van het gebruik van deze producten is dat ze huidirritatie kunnen veroorzaken als een scheermesje of sneetje geïnfecteerd raakt.
Oorsprong van de mythe
De mythe dat deodorant borstkanker veroorzaakt is verspreid via e-mails, op websites, en zelfs in kranten. De verhalen verspreiden meestal de mythe dat aluminium in deodorants en antitranspiratiemiddelen in de huid wordt geabsorbeerd en voorkomt dat gifstoffen het lichaam verlaten. Dit artikel legt uit waarom deze overtuigingen onwaar zijn.
Huidig bewijs
Een recent overzicht van het wetenschappelijk bewijs werd gepubliceerd in 2016.1 Het vond dat er geen verband was tussen het gebruik van antiperspirant/deodorant en het risico op het krijgen van borstkanker. Slechts twee studies waren van voldoende kwaliteit om in de review te worden opgenomen.
De eerste werd gepubliceerd in The Journal of The National Cancer Institute in 2002 waarin de relatie tussen borstkanker en antiperspirant of deodorant bij 1606 vrouwen werd onderzocht. De bevindingen toonden geen verhoogd risico op kanker aan bij deodorant- of antiperspirantgebruikers, of bij vrouwen die zich scheerden voordat ze deodorant of antiperspirant gebruikten.2
De tweede was een andere kleine case-controlstudie in 2006, waaruit bleek dat 82% van de controles (vrouwen zonder borstkanker) en 52% van de gevallen (vrouwen met borstkanker) antiperspirant gebruikten, wat erop wijst dat het gebruik van het product voor onder de arm tegen borstkanker zou kunnen beschermen.3 Hoewel het onderzoek te klein is om een dergelijke bewering te doen, ondersteunt het zeker niet het ‘antitranspiratiemiddelen veroorzaken kanker’-verhaal.
Antitranspiratiemiddelen werken door aluminiumzouten die de zweetklieren blokkeren, niet de lymfeklieren. Hoewel lymfeklieren wel gifstoffen verwijderen, doen ze dat niet door te zweten. De meeste carcinogenen worden via de lever of de nieren verwijderd en uitgescheiden.4,5 Het is ook relevant op te merken dat borstkanker in de borst begint en zich naar de lymfeklieren verspreidt, niet andersom.
Getrouwde organisaties zoals het Amerikaanse National Cancer Institute, Cancer Research UK, de American Cancer Society en de meeste andere belangrijke autoriteiten suggereren dat het verband tussen deodorant- of antitranspirantgebruik en borstkanker onbevestigd is, of gewoon een mythe.
Studies tonen aan dat er geen verband is tussen antitranspirantgebruik en de ziekte van Alzheimer. Mensen worden blootgesteld aan aluminium uit voedsel, verpakkingen, pannen, water, lucht en medicijnen. Van het aluminium waaraan we worden blootgesteld, worden slechts minieme hoeveelheden geabsorbeerd, en deze worden meestal uitgescheiden of onschadelijk opgeslagen in het bot. Op elk moment bevat het gemiddelde menselijke lichaam veel minder aluminium dan een antacidetablet. De Alzheimer’s Society stelt dat het verband tussen milieu-aluminium en de ziekte van Alzheimer steeds onwaarschijnlijker lijkt.6
1. Allam, M. Breast caner and deodorants/antiperspirants: a systematice review. Central European Journal of Public Health. 2016;24(3), 245-27.
2. Mirick DK, Davis S, Thomas DB. Antitranspirantgebruik en het risico op borstkanker. J Natl Cancer Inst. 2002 Oct 16;94(20):1578-80.
3. Fakri S, Al-Azzawi A, Al-Tawil N. Antitranspirantgebruik als risicofactor voor borstkanker in Irak. East Mediterr Health J. 2006 May-Jul;12(3-4):478-82.
4. Darbre PD. Aluminium, antitranspiratiemiddelen en borstkanker. J Inorg Biochem. 2005 Sep;99(9):1912-9.
5. Exley C. Does antiperspirant use increase the risk of aluminium-related disease, including Alzheimer’s disease? Mol Med Today. 1998 Mar;4(3):107-9.
6. Dementia Australia. Aluminium and Alzheimer’s Disease (Aluminium en de ziekte van Alzheimer). 2008. Beschikbaar via: https://www.dementia.org.au/files/helpsheets/Helpsheet-DementiaQandA19-Aluminium_english.pdf