Maleisië is een federale constitutionele monarchie in Zuidoost-Azië. Het land grenst aan Thailand, Vietnam, Singapore en Indonesië. Het land wordt ook wel de tijgereconomie van Azië genoemd. In 2013 telde het land 29,7 miljoen inwoners. Maleisiërs maken 52% uit van de lokale bevolking, maar er zijn ook Maleisiërs van Chinese afkomst (27%), Indiërs (9%), de inheemse bevolking (12%), en anderen, waaronder Thaise gemeenschappen en een Portugese clan in Malakka.
Continent Azië
Azië is ’s werelds grootste en dichtstbevolkte continent. Het is omgeven door de Noordelijke IJszee in het noorden, de Stille Oceaan in het oosten en de Indische Oceaan in het zuiden. Veel van de vroegste beschavingen van de mensheid bevonden zich in Azië, bijvoorbeeld de beschaving in Mesopotamië, in de Indusvallei en langs de Gele Rivier. Azië is ook de bakermat van het jodendom, de islam, het christendom, het boeddhisme en veel van ’s werelds grote religies. De grootste economieën in Azië zijn die van China, Japan en India.
Geografie van Maleisië
De hoofdstad van Maleisië, Kuala Lumpur, die op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO staat, ligt in de westelijke regio van het land. In het oosten van het land, dat overwegend islamitisch is, wemelt het van de jungles en het weelderige dieren- en plantenleven. Naast Kuala Lumpur zijn de belangrijkste steden van het land Georgetown, Ipoh, Johor Bahru, Kuantan, Kota Kinabalu, Kuching, Malacca, en Miri. Hoewel de overgrote meerderheid van de Maleisiërs moslim is, zijn er in het hele land ook hindoeïstische geloofsgemeenschappen. Dit komt omdat de Srivijaya en Majapahit, vóór de komst van de Arabische handelaren tijdens het Sultanaat van Malakka, veel invloed hadden in de regio en belangrijk waren voor de verspreiding van het Hindoeïsme.
Geschiedenis van Maleisië
Het Maleisisch schiereiland werd gekoloniseerd door de Portugezen die onverdraagzaam waren tegenover de plaatselijke godsdiensten. De Nederlanders echter, met de hulp van de sultan van Johor, verdreven hen. Later sloten de Britten zich bij hen aan. In 1824 werd het Engels-Nederlands verdrag ondertekend. Het resultaat van dit verdrag was de verdeling van de regio in wat nu de landen Maleisië en Indonesië zijn. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden de Britten, die Maleisië in handen hadden, uit hun machtsgebied verdreven door het Japanse leger. Niettemin kreeg Groot-Brittannië na de oorlog de controle over de regio terug en vormde het een kolonie die de Malayan Union werd genoemd. Een deel van de kolonie werd afgesplitst, een plaats die later bekend werd als Singapore. Op 31 augustus 1957 verleende Groot-Brittannië Maleisië zijn onafhankelijkheid en werd Tunku Abdul Rahman president van het nieuwe land. Zes jaar later, op 16 september 1963, fuseerde dit gebied met de Britse koloniën Noord-Borneo, Sarawak en Singapore tot een nieuw land, Maleisië. Op 9 augustus 1965 werd Maleisië uit de federatie gezet, omdat de overwegend Chinese bevolking van Singapore als een bedreiging voor de Maleise overheersing werd gezien.
Governance of Malaysia
Maleisië heeft een koning, die meestal een nominaal staatshoofd is, en een minister-president die de meeste regeringsmacht heeft. Het parlement van Maleisië is verdeeld in een lagerhuis en een hogerhuis. De premier staat aan het hoofd van de partij die in het lagerhuis de meeste zetels behaalt, terwijl het koningschap rouleert tussen de heersers van de negen koninklijke staten. De huidige koning is Tuanku Muhammad V uit Kelantan, wiens termijn loopt van 13 december 2016 tot 13 december 2021, terwijl de premier Dato’ Sri Haji Mohammad Najib bin Tun Haji Abdul Razak is.