Perry Farrell zag het als “één groot feest.”
Maar het is duidelijk dat zelfs de man die verantwoordelijk is voor dit beest dat bekend staat als Lollapalooza, de ware kracht ervan heeft onderschat.
Een jaar nadat het uit de verbeelding van de voormalige frontman van Jane’s Addiction is ontsproten, stormt Lollapalooza ’92 zaterdag het Bicentennial Park van Miami binnen als veel meer dan een feest.
De uithoudingstest die bekend staat als Lollapalooza zal zich een weg banen door Zuid-Florida en bestaat uit evenveel delen circus, gemuteerde sideshow en carnaval.
En natuurlijk zal er muziek zijn.
In tegenstelling tot festivals in het verleden, waar één grote headliner en een aantal bijna gemiddelde openers op het programma stonden, biedt Lollapalooza zeven van de beste en meest veelbelovende alternatieve acts (in volgorde van optreden): Lush, Pearl Jam, Jesus and Mary Chain, Soundgarden, Ice Cube, Ministry, en Red Hot Chili Peppers.
De poorten in het Bicentennial Park gaan open om 11 uur. De muziek begint om 14 uur als Lush op het podium staat. De laatste act, de Chili Peppers, zal om ongeveer 20.00 uur optreden.
De zeven headliners zullen op het hoofdpodium van de tour optreden. Tussen de sets, zullen lokale bands verschijnen op een tweede podium genaamd Stage 2,000. (Voor meer hierover, zie Sandra Schulman’s Local Music Column, pagina 19.)
Hoewel de belangrijkste focus van Lollapalooza ’92 de muziek is geweest — muziek die menigten tot 30.000 heeft getrokken — heeft de festival atmosfeer en een midway met een verscheidenheid aan attracties ook aandacht en bekendheid gekregen.
“Laten we zeggen dat het zeker niet is als enige andere tour die we hebben meegemaakt,” zei gitarist-zanger Jim Reid van de Jesus and Mary Chain.
Inderdaad. Lollapalooza ’92 omvat de Concourse of Oddities and Curiosities (inclusief vuurvreters en zwaardzwaaiers), sociale en politieke stands, etnisch eten, en de Jim Rose Circus Sideshow. Er zullen ook kansspelen zijn (Het Rad van Veilige Seks, Wake Up, Mr. President, What About The Homeless) waarvan de opbrengst naar plaatselijke goede doelen gaat.
“Ik heb een aantal van de sideshows en kraampjes bezocht, maar er is waarschijnlijk nog veel meer te zien,” zei Reid onlangs vanuit een hotel in McLean, Va. “Er gebeurt veel. Niets heeft me verbaasd of weggeblazen, maar ik was waarschijnlijk te dronken om het op te merken.”
Een ding dat wordt opgemerkt, is de muziek die door de artiesten op Lollapalooza wordt uitgebracht. In de laatste Billboard chart van de top 200 albums stond Pearl Jam’s Ten op nr. 5; Red Hot Chili Peppers’ Blood Sugar Sex Magik op nr. 11; Ministry’s Psalm 69 op nr. 45; en Soundgarden’s Badmotorfinger op nr. 80. The Jesus and Mary Chain’s Honey’s Dead stond in de Heatseeker’s chart.
Als Lollapalooza ooit werd gefactureerd als een show van alternatieve muziek, lijkt het erop dat deze underground sound een stuk meer mainstream en toegankelijk aan het worden is. Dat feit ging niet verloren voor Reid of Ministry’s Paul Barker toen ze besloten mee te doen aan de reizende show.
“Het is leuk om voor mensen te spelen die niet per se weten hoe je klinkt,” zei Barker, Ministry’s bassist en programmeur, vanaf de tourstop in Philadelphia. “Het is een van de redenen waarom we zeiden dat we zouden spelen. Als je alleen op tournee gaat, preek je meestal voor de bekeerden. Op Lollapalooza speel je voor een groter publiek.”
Reid beaamt dat gevoel.
“Ik neem aan dat de meeste mensen nog nooit van de muziek hebben gehoord,” zei hij. “Sommigen zijn niet geïnteresseerd. Maar we willen Mary Chain-muziek bij zoveel mogelijk mensen brengen.”
Voor de Jesus and Mary Chain, die vorig jaar bijna deelnamen aan de inaugurele Lollapalooza met Siouxsie And The Banshees, Living Colour, Ice-T en Butthole Surfers, was er niet echt een vraag over het meedoen aan de tour. In plaats van te spelen voor 1.500 fans per avond, zou Lollapalooza massa’s van 15.000 bieden. Een groter publiek zou ook kunnen leiden tot radio-optredens en een video. Een leuke verandering, zei Reid, zeven jaar na het debuutalbum van de Mary Chain, Psychocandy.
“Soms vind ik dingen heel woedend,” zei Reid. “We worden niet gespeeld op de radio, vooral niet overdag in Groot-Brittannië. Ik denk dat als mensen je platen kopen, ze het verdienen om je op de radio te horen. Het is ook al vijf jaar geleden dat we een video hebben gemaakt. Ik vind dat het me soms irriteert.”
Voor Ministry, 10 jaar geleden opgericht door Al Jourgensen, waren er verschillende vragen om over na te denken toen ze op pad gingen met Lollapalooza. Het meedogenloze, bijna-hardcore geluid van Ministry is een technisch geweld, gemasterd in de Chicago Trax studio’s. Het vorige album, Rape and Honey, was twee jaar in de maak.
Barker en Jourgensen hebben de dingen ook heel erg op hun eigen manier gedaan, of het nu gaat om het kiezen van platenmaatschappijen of toeren.
“Ik denk dat wat ons betreft, de slinger in onze richting zwaait voor wat betreft de publieke opinie,” zei Barker. “Ons enige compromis, echt, is het uitgaan op deze tour. We wilden niet betrokken raken in een politiek standpunt, omdat we alles zelf doen.
“Dit is de eerste keer dat we buiten hebben gespeeld, en dat beperkt een beetje wat je op het podium doet. Wat de promotie betreft (Lollapalooza), heb je niet te zeggen met wie je samenwerkt. Met sommige promotors is het de klassieke ‘(Expletive) you. Je zult nooit meer met ons werken. Maar als je deel uitmaakt van een pakket is het allemaal een soort van georganiseerd voor je.”
Ondanks de compromissen, zei Barker, evenals Reid, dat Lollapalooza ’92 goed is verlopen.
“Sommige van de shows heeft het publiek er zin in gehad, sommige niet,” zei Reid. “Maar het is goed gegaan. Meestal verblijven de bands in hetzelfde hotel. Er is soms wrijving geweest, maar iedereen lijkt het met elkaar eens te worden.”
“Het is geweldig geweest om een aantal van de andere bandleden te leren kennen en te zien hoe de andere jongens zijn,” zei Barker. “Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk van de shows te zien. We komen op voor de Peppers en als je voor hen in de buurt blijft, duurt het een eeuwigheid om de loods uit te komen omdat zij de laatste act zijn. Maar ik heb geprobeerd om alle bands te zien en hen ten minste drie of vier kansen te geven, omdat niet elke band elke avond een goede show heeft.”
En wie heeft Barker het meest verrast? Ministry’s industrial studio maven lacht.
“Op dit moment denk ik dat mijn favoriete band Lush is,” zei Barker over de dream-pop band. “Ik zou moeten zeggen dat hun live show me echt heeft verrast.”