Hoeveel mensen hun partner bedriegen is bijna onmogelijk te zeggen (gegevens zijn schaars, omdat mensen die ontrouw zijn niet altijd de meest openhartige zijn), maar het gebeurt. Heel veel. Volgens sociale wetenschappers is het aantal gevallen van ontrouw de afgelopen tien jaar zelfs gestaag toegenomen. Dat het gebeurt is geen verrassing; het waarom is echter altijd een beetje verrassender.
Benjamin, niet zijn echte naam, was nog nooit trouw geweest in één enkele relatie in zijn hele leven. Hij was zijn huidige vrouw ontrouw voordat ze getrouwd waren. Hoewel zij hem betrapte en hij zwoer dat hij zou veranderen, bleef hij affaires hebben terwijl hij getrouwd was en hoopte dat het man zijn hem zou helpen met zijn gewoonte te stoppen. Het zal niemand verbazen dat hij zich harder inzette voor zijn relatie, maar dat weerhield hem er niet van affaires te hebben. Uiteindelijk ontdekte zijn vrouw dat hij weer vreemdging. Ze zei hem hulp te zoeken of weg te gaan. Dus kreeg hij hulp.
Hier vertelt Benjamin over zijn affaires, zijn herstel, waarom hij zijn relatie nu een lager cijfer geeft dan vroeger, en waarom dat eigenlijk een prachtig iets is.
Wat is er gebeurd?
En nu ben je getrouwd.
Ik herinner me dat ik dacht: Nou, misschien zal trouwen het oplossen. Misschien is het de kunst om die verbintenis met iemand aan te gaan. Het is niet zo dat ik die eikel wilde zijn. Maar ik wist niet hoe ik moest stoppen. Ik ging weken, of een maand, en ik probeerde het in te houden. Uiteindelijk, zo’n twee jaar geleden, kwam ik er weer achter.
Hoe reageerde je vrouw toen ze erachter kwam dat je vreemdging?
Haar reactie voelde aan alsof het uit liefde kwam. Ik weet niet hoe mijn vrouw het voor elkaar kreeg om dat moment over mij te laten gaan, genoeg om mij te laten inzien dat ik hulp kon krijgen en beter kon worden, maar ze deed het. Wat ik nodig had was iemand die zei: ‘Je hebt een probleem. Ik wil je helpen het te veranderen. Natuurlijk was ze van streek en waren er tranen en angst en wantrouwen, maar ze zorgde er ook voor dat ik herstelde wat er mis met me was.
Hoe heb je dus maatregelen genomen om jezelf te helpen?
Ik heb 30 dagen in een intensief programma gezeten. Ik zat in een opvanghuis met een stel jongens die herstelden van alcohol en drugs. Op dat moment was het eng. Ik begreep niet echt hoe het me zou gaan helpen. Maar achteraf gezien, heeft het me veel geholpen. Een 12-stappenbijeenkomst is een 12-stappenbijeenkomst.
Hoe voel je je nu over je herstel?
Ik heb waarschijnlijk een jaar of langer op eierschalen gelopen. Ik moest alles precies perfect doen. Ik bedoel, sommige jongens doen hun telefoon voorgoed weg. Ze hebben een domme telefoon voor de rest van hun leven omdat dat, voor hen, de toegangspoort is tot ongezonde activiteit. Ik zou dingen een tijdje op kunnen geven, maar ik moet uiteindelijk een balans en een leven hebben. Ik moest leren hoe ik een telefoon moest gebruiken als een verantwoordelijke volwassene.
Wat is een voorbeeld van iets waarmee je hebt moeten leren omgaan toen je probeerde nuchter te worden?
Als ik in het openbaar vervoer stap en ik ga in de buurt van een mooie vrouw zitten, weet ik niet wat een gezond persoon in die situatie doet. Ik weet welke middelen ik heb om mijn dwangneigingen in de gaten te houden. Ik gebruik ze.
Dus hoe ging je vrouw ermee om dat je met haar over deze dingen praatte?
Veel verslaafden hebben een probleem met het begrijpen van het verschil tussen geheimen, leugens, en privacy. Ik begreep dat verschil helemaal niet. Ik moest een evenwicht vinden tussen geen geheimen voor mijn vrouw, maar wel begrip hebben voor de dingen die zij moet horen en de dingen die ik in mijn programma tegen iemand anders kan zeggen.
Er was veel waar we niet over spraken, in termen van wat er in mijn hoofd omging. En nu alle geheimen naar buiten zijn gekomen, denk ik dat ik beter weet wat ze moet weten om zich op haar gemak en veilig te voelen.
Wat bedoel je, er was veel waar jullie niet over hebben gepraat?
Ik was bang dat ze niet goed zou reageren. Ik was bang dat ze boos op me zou zijn. Ik deed niet alleen wat ik deed, ik loog ook, omdat ik niet wilde dat ze overstuur zou zijn. Dat is een klein deel ervan.
Het grote deel, lijkt het, is dat ik haar bedroog. Maar in veel van de manier waarop we met elkaar omgingen, maakte ik me nog steeds zorgen dat ik haar van streek zou maken, ook al ging het niet om seksueel gedrag.
Wat heeft dat te maken met het hebben van affaires?
Heden ten dage kan ik naar mijn vrouw gaan en zeggen: “Ik heb een heel zware dag gehad. En ik voel me niet geweldig.” Dat had ik nooit gekund voor ik hersteld was. Ik dacht dat ze te kwetsbaar was om het aan te kunnen. Ik wilde mijn zware dag niet op haar afreageren. Ik dacht dat het de relatie sterker zou houden om mijn problemen weg te houden. Toen mijn wereldbeeld veranderde, begon ik in staat te zijn om naar haar toe te komen en te zeggen: Ik ben boos over wat er op het werk is gebeurd. Zelfs als het ongemakkelijk is, kunnen we er samen over praten.
Maar je deed zeker meer dan haar vertellen over je dag in termen van herstel.
Ik ging naar 12-stappen bijeenkomsten. Ik begon met een religieuze mannengroep elke week. Ik zie een therapeut elke donderdag van de week. En ik praat over de dingen die moeilijk zijn om over te praten – of in ieder geval vroeger.
Uiteindelijk was het feit dat ik geen ouder was voordat dit herstel voor mij begon een zegen, omdat ik wist dat ik er niet klaar voor was. Ik wist dat ik onmogelijk een gezond mens kon opvoeden zolang ik deed wat ik deed. Herstel zorgde ervoor dat ik ernaar uitkeek om vader te worden.
Hoe gaat het vandaag de dag met u en uw vrouw?
Kan ik onze relatie een 10 geven? Voor ik onze problemen onder ogen kon zien, zou ik A+ gezegd hebben. Ik zou gezegd hebben dat het een perfect huwelijk was. En dat is omdat het enige probleem dat ik erin zag, ikzelf was. En nu, hebben we werk te doen – samen. Ik heb het gevoel dat we klaar zijn met elkaar te traumatiseren. Misschien komen we niet overal doorheen, en zullen er momenten zijn dat ze zich niet veilig voelt door dingen die ik heb gedaan. Ik kan dat niet ongedaan maken. Maar ik heb het gevoel dat ik gestopt ben met het erger te maken.