Dit verhaal is om 14.00 uur geactualiseerd.
Poolberen staan bekend als uitstekende zwemmers, maar uit nieuw onderzoek blijkt dat ze ook uitstekend kunnen duiken.
Wetenschappers hebben onlangs een ijsbeerduik waargenomen die 3 minuten en 10 seconden duurde, waarmee het vorige bekende record met ongeveer 2 minuten werd verbrijzeld. De onderzoekers – Ian Stirling van de Universiteit van Alberta in Canada, en Rinie van Meurs, een naturalist en poolexpeditieleider uit Nederland – bestudeerden ijsberen in de Noorse archipel Svalbard (gelegen tussen het vasteland van Noorwegen en de Noordpool, ten oosten van Groenland), toen zij getuige waren van deze epische onderwaterzwemtocht. De onderzoekers beschreven de duik in de augustus-editie van het tijdschrift Polar Biology.
Polaire beren staan erom bekend dat ze duiken voor voedsel, aldus Stirling en van Meurs, die in hun verslag opmerkten dat deze dieren gewoonlijk tussen de 3 en 30 seconden onder water blijven als ze duiken. Soms blijven ze langer onder water om kelp te zoeken, maar de langste geregistreerde kelpduik duurde slechts ongeveer 1 minuut en 12 seconden, zeiden ze.
De recordduik was ook voor voedsel, maar deze beer had een grotere prooi in gedachten. De uitgemergelde ijsbeer, die de onderzoekers vanaf het dek van een schip observeerden, jaagde op een groep van drie baardrobben die lagen te luieren op een stuk drijvend ijs, een zogenaamde ijsschots. De beer gleed het water in en begon naar de zeehonden toe te zwemmen, alvorens onder het wateroppervlak te duiken om verder te gaan met wat de onderzoekers zijn “aquatic stalk” noemden.”
Na meer dan 3 minuten onder water te zijn geweest, “ontplofte” de ijsbeer uit het water en stuwde zichzelf halverwege op de ijsschots, vlak voor de plek waar een van de zeehonden lag te rusten. Helaas voor de hongerige beer, ontsnapte de zeehond, aldus de onderzoekers. Maar de hele jacht werd op video en op film vastgelegd, zodat de onderzoekers konden bevestigen dat de ijsbeer niet naar boven was gekomen voor hij zich op het ijs had gestort.
Om de duik van de beer in perspectief te plaatsen: de gemiddelde mens kan zijn of haar adem ongeveer 2 minuten onder water inhouden, hoewel zelfs dat voor sommige mensen nog een hele opgave is. En sommige mensen kunnen zichzelf trainen om hun adem veel langer dan dat in te houden. (Er bestaan verschillende technieken om de tijd tussen twee ademhalingen te verlengen.)
Het vermogen van de ijsbeer om zijn adem zo lang in te houden is interessant voor de onderzoekers omdat het een teken zou kunnen zijn dat deze dieren evolueren om te overleven in een habitat die snel verandert. De opwarming van de aarde leidt tot een tekort aan zee-ijs, aldus de onderzoekers, wat betekent dat ijsberen minder ijs hebben om op te jagen. Daardoor moeten de dieren meer tijd in het water doorbrengen dan vroeger bij de jacht op zeehonden en andere landprooien.
“Het is mogelijk dat het vermogen om zijn adem zo lang in te houden wijst op de eerste ontwikkeling van een belangrijke aanpassing voor het leven en jagen in zijn mariene omgeving,” schreven de onderzoekers in de studie.
Polaire beren zijn tussen 400.000 en 500.000 jaar geleden van hun voorouders, de bruine beren (Ursus arctos), afgeweken, wat evolutionair gezien vrij recent is. De neiging van de ijsbeer om onder water adem te halen kan een eigenschap zijn die nog niet volledig is geëvolueerd, maar het is onwaarschijnlijk dat het dier snel genoeg kan evolueren om zich aan te passen aan het leven op de snel krimpende poolijskappen, aldus Stirling en van Meurs.
Opmerking van de redacteur: Dit verhaal is bijgewerkt om informatie te corrigeren die betrekking heeft op de reden waarom ijsberen onder het oppervlak duiken. De beren duiken niet voor vis, zoals het artikel eerder vermeldde.
Volg Elizabeth Palermo @techEpalermo. Volg Live Science @livescience, Facebook & Google+. Origineel artikel op Live Science.
Recent news