Vrouwen die zo vaak seks hebben dat ze er problemen van ondervinden – soms aangeduid als “hyperseksueel” – lijken meer gekenmerkt te worden door een hoog masturbatie- en pornografiegebruik dan door passieve vormen van seksueel gedrag, zoals het hebben van fantasieën, zoals eerdere studies suggereerden, zo blijkt uit nieuw onderzoek.
Hyperseksualiteit is een veelbesproken onderwerp onder psychiaters en onderzoekers in de seksuele geneeskunde, die verschillende meningen hebben over de vraag of “te veel” seksuele activiteit echt een stoornis is, voor beide seksen. Maar misschien meer controversieel zijn de opvattingen over hyperseksualiteit bij vrouwen, een groep die gewoonlijk wordt genegeerd in de meeste studies over hyperseksualiteit.
“Er bestaan nog steeds een groot aantal mythen over vrouwelijke hyperseksualiteit,” zeiden de auteurs van de nieuwe studie.
Om een beter idee te krijgen van wat hyperseksuele vrouwen eigenlijk doen, ondervroegen de onderzoekers bijna 1.000 vrouwen in Duitsland – voornamelijk universiteitsstudenten – en vroegen hen hoe vaak ze masturbeerden of porno keken, en hoeveel seksuele partners ze hadden gehad.
De onderzoekers beoordeelden ook hyperseksueel gedrag bij de deelnemers met behulp van een vragenlijst genaamd Hypersexual Behavior Inventory, die 19 vragen bevat over hoe vaak een persoon seks gebruikt om emotionele problemen het hoofd te bieden, of het aangaan van seksuele activiteit buiten iemands controle valt en of deze seksuele activiteit iemands werk of school in de weg staat. Hoog scoren op deze vragenlijst kan erop wijzen dat iemand mogelijk therapie nodig heeft, zo blijkt uit eerder onderzoek. In de nieuwe studie werd ongeveer 3 procent van de deelnemers geclassificeerd als hyperseksueel op basis van hun scores op de vragenlijst.
De resultaten toonden aan dat hoe vaker vrouwen masturbeerden of porno keken, hoe groter de kans was dat ze hoog scoorden op de hyperseksualiteitsvragenlijst. Een hoger aantal seksuele partners was ook gekoppeld aan hoge hyperseksualiteitsscores, volgens de studie, die in juni werd gepubliceerd in het Journal of Sexual Medicine.
“De resultaten van de huidige studie ondersteunen niet het idee van eerder onderzoek dat hyperseksuele vrouwen zich typisch bezighouden met meer passieve vormen van seksueel gedrag, en spreken de veronderstelling tegen dat hyperseksuele vrouwen seksueel gedrag alleen gebruiken om interpersoonlijke relaties te controleren en te beïnvloeden,” schreven de onderzoekers in de studie.
Is hyperseksualiteit anders bij vrouwen?
Het is niet duidelijk hoe gebruikelijk hyperseksueel gedrag is bij vrouwen, vergeleken met bij mannen. Omdat de meeste studies zich op mannen hebben gericht, bestaat de indruk dat het verschijnsel samenhangt met het mannelijk zijn, aldus de onderzoekers. Een andere reden voor het gebrek aan kennis over vrouwelijke hyperseksualiteit kan te wijten zijn aan culturele vooroordelen die vrouwen ervan weerhouden publiekelijk uit te komen voor hun verlangens of toe te geven aan hun seksuele activiteiten.
“In veel gevallen is het voor mannen veel toelaatbaarder om zich bezig te houden met hyperseksualiteit in tegenstelling tot vrouwen,” zei Rory Reid, een assistent-professor en onderzoekspsycholoog aan de Universiteit van Californië, Los Angeles, die niet betrokken was bij de nieuwe studie. “Mannen zouden vaak gewoon worden gekarakteriseerd als ‘mannen die mannen zijn,’ terwijl vrouwen soms worden bestempeld met denigrerende termen als ze zich bezighouden met hyperseksueel gedrag, voegde Reid eraan toe.
De gedragspatronen die in de nieuwe studie werden gevonden bij hyperseksuele vrouwen, lijken op gedragingen die eerder zijn geïdentificeerd bij hyperseksuele mannen. Deze gedragingen omvatten pornografie-afhankelijkheid, overmatige masturbatie en promiscuïteit.
Reid zei dat de bevindingen niet verrassend zijn. In zijn eigen studies heeft hij meer overeenkomsten dan verschillen gevonden bij het vergelijken van hyperseksuele vrouwen met hun mannelijke tegenhangers.
However, de nieuwe studie vond dat hyperseksuele vrouwen meer kans hadden om biseksueel te zijn dan de rest van de deelnemers. In tegenstelling daarmee neigen hyperseksuele mannen naar heteroseksualiteit, vertelde Reid aan Live Science.
Is hyperseksualiteit iets om je zorgen over te maken?
Er zijn discussies geweest over de vraag of hyperseksueel gedrag een stoornis is – in sommige opzichten vergelijkbaar met verslaving – of gewoon een variatie van seksueel gedrag bij mensen. In de vijfde (en meest recente) editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5), besloot de American Psychiatric Association tegen het opnemen van “seksverslaving” als een stoornis, zeggende dat er niet genoeg bewijs is om aan te tonen dat hyperseksualiteit een geestelijke gezondheidsprobleem is.
Toch, hoewel het misschien niet mogelijk is om af te bakenen hoeveel seks te veel is, zeggen deskundigen dat hyperseksueel gedrag een probleem kan worden voor sommige mensen, wanneer het stress of schaamte veroorzaakt, of resulteert in negatieve gevolgen in het leven van een persoon – bijvoorbeeld het verlies van een baan.
“Het is nog steeds een uitdaging om individuen te identificeren die mogelijk behandeling nodig hebben, zonder anderen en hun ‘normale’ (of niet-pathologische) seksuele gedrag ten onrechte te stigmatiseren,” zeiden de onderzoekers.
Email Bahar Gholipour. Volg Live Science @livescience, Facebook & Google+. Oorspronkelijk gepubliceerd op Live Science.
Recent news