Een hoest bij kinderen kan een normale fysiologische reflex zijn of het gevolg zijn van een onderliggende oorzaak. Bij gezonde kinderen kan het bij afwezigheid van ziekte normaal zijn om tien keer per dag te hoesten. De meest voorkomende oorzaak van een acute of subacute hoest is een virale infectie van de luchtwegen. Bij volwassenen met een chronische hoest, d.w.z. een hoest langer dan 8 weken, is meer dan 90% van de gevallen te wijten aan post-nasale infusie, astma, eosinofiele bronchitis en gastro-oesofageale refluxziekte. De oorzaken van chronische hoest zijn vergelijkbaar bij kinderen met de toevoeging van bacteriële bronchitis.
InfectiesEdit
Een hoest kan het gevolg zijn van een infectie van de luchtwegen, zoals verkoudheid, COVID-19, acute bronchitis, longontsteking, kinkhoest, of tuberculose. In de overgrote meerderheid van de gevallen is acute hoest, d.w.z. hoest die korter dan 3 weken duurt, te wijten aan de gewone verkoudheid. Bij mensen met een normale röntgenfoto van de borstkas is tuberculose een zeldzame bevinding. Kinkhoest wordt steeds meer erkend als een oorzaak van hinderlijk hoesten bij volwassenen.
Nadat een infectie van de luchtwegen is verdwenen, kan de persoon achterblijven met een postinfectieuze hoest. Dit is meestal een droge, niet-productieve hoest die geen slijm produceert. Symptomen kunnen zijn een beklemmend gevoel op de borst en een kriebel in de keel. Deze hoest kan vaak nog weken aanhouden na een ziekte. De oorzaak van de hoest kan een ontsteking zijn, vergelijkbaar met die bij repetitieve stressaandoeningen zoals het carpaal tunnel syndroom. De herhaling van het hoesten veroorzaakt een ontsteking die ongemak veroorzaakt, wat op zijn beurt meer hoesten veroorzaakt. Postinfectieuze hoest reageert meestal niet op conventionele hoestbehandelingen. De behandeling bestaat uit een ontstekingsremmend geneesmiddel (zoals ipratropium) om de ontsteking te behandelen, en een hoestonderdrukkend middel om de frequentie van de hoest te verminderen tot de ontsteking verdwijnt. De ontsteking kan de gevoeligheid voor andere bestaande problemen zoals allergieën verhogen, en de behandeling van andere oorzaken van hoest (zoals het gebruik van een luchtzuiveraar of allergiemedicijnen) kan het herstel helpen bespoedigen.
Reactieve luchtwegaandoeningEdit
Wanneer hoesten de enige klacht is van een persoon die voldoet aan de criteria voor astma (bronchiale hyperresponsiviteit en reversibiliteit), wordt dit hoest-variant astma genoemd. Twee verwante aandoeningen zijn atopische hoest en eosinofiele bronchitis. Atopische hoest komt voor bij personen met een familiegeschiedenis van atopie (een allergische aandoening), overvloedige eosinofielen in het sputum, maar met een normale luchtwegfunctie en reactievermogen. Eosinofiele bronchitis wordt ook gekenmerkt door eosinofielen in het sputum, zonder hyperresponsiviteit van de luchtwegen of een atopische achtergrond. Deze aandoening reageert op behandeling met corticosteroïden. Hoest kan ook verergeren bij een acute exacerbatie van chronische obstructieve longziekte.
Asthma is een veel voorkomende oorzaak van chronische hoest bij volwassenen en kinderen. Hoesten kan het enige symptoom zijn dat de persoon van zijn astma heeft, of astmasymptomen kunnen ook piepende ademhaling, kortademigheid en een strak gevoel op de borst omvatten. Afhankelijk van hoe ernstig de astma is, kan deze worden behandeld met bronchodilatatoren (medicijnen die de luchtwegen openzetten) of inhalatiecorticosterooden. Behandeling van de astma zou de hoest moeten doen verdwijnen.
Chronische bronchitis wordt klinisch gedefinieerd als een aanhoudende hoest die sputum (slijm) en slijm produceert, gedurende ten minste drie maanden in twee opeenvolgende jaren. Chronische bronchitis is vaak de oorzaak van “rokershoest”. De tabaksrook veroorzaakt ontstekingen, afscheiding van slijm in de luchtwegen en moeilijkheden om dat slijm uit de luchtwegen te verwijderen. Hoesten helpt om die afscheiding op te ruimen. Kan behandeld worden door te stoppen met roken. Kan ook worden veroorzaakt door pneumoconiose en langdurige inademing van dampen.
Gastro-oesofageale refluxEdit
Bij mensen met een onverklaarbare hoest moet gastro-oesofageale refluxziekte worden overwogen. Dit treedt op wanneer de zure maaginhoud terugkomt in de slokdarm. Symptomen die gewoonlijk geassocieerd worden met GERD zijn brandend maagzuur, zure smaak in de mond, of een gevoel van zure reflux in de borst, hoewel meer dan de helft van de mensen met hoest door GERD geen andere symptomen hebben. Een oesofageale pH-monitor kan de diagnose van GERD bevestigen. Soms kan GERD ademhalingsaandoeningen compliceren die verband houden met hoest, zoals astma of bronchitis. De behandeling bestaat uit anti-zuur medicijnen en veranderingen in levensstijl met chirurgie geïndiceerd in gevallen die niet beheersbaar zijn met conservatieve maatregelen.
LuchtvervuilingEdit
Hoesten kan worden veroorzaakt door luchtvervuiling, waaronder tabaksrook, zwevende deeltjes, irriterende gassen, en vochtigheid in een huis.De menselijke gezondheidseffecten van slechte luchtkwaliteit zijn verreikend, maar hebben voornamelijk invloed op het ademhalingssysteem van het lichaam en het cardiovasculaire systeem. De individuele reacties op luchtverontreinigende stoffen zijn afhankelijk van het soort verontreinigende stof waaraan iemand wordt blootgesteld, de mate van blootstelling, de gezondheidstoestand van de betrokkene en genetica. Mensen die buiten sporten op warme, smogerige dagen, bijvoorbeeld, verhogen hun blootstelling aan verontreinigende stoffen in de lucht.
Vreemd lichaamEdit
Een vreemd voorwerp kan soms worden vermoed, bijvoorbeeld als de hoest plotseling begon toen de patiënt aan het eten was. In zeldzame gevallen kunnen achtergebleven hechtingen in de luchtwegtakken hoesten veroorzaken. Een hoest kan worden uitgelokt door droogheid als gevolg van mondademhaling of het herhaaldelijk opzuigen van voedsel in de luchtpijp bij mensen met slikproblemen.
Angiotensine-converting enzyme inhibitorEdit
ACE-remmers zijn geneesmiddelen die vaak worden gebruikt om hoge bloeddruk te behandelen en die soms als bijwerking de oorzaak van hoest kunnen zijn; stoppen met het gebruik ervan zal de hoest doen stoppen.
Tic hoestEdit
Een tic hoest, vroeger gewoontehoest genoemd, is een hoest die reageert op gedragstherapie of psychiatrische therapie nadat organische oorzaken zijn uitgesloten. Afwezigheid van de hoest tijdens de slaap is gebruikelijk, maar niet diagnostisch. Een tic hoest wordt verondersteld vaker voor te komen bij kinderen dan bij volwassenen.Een vergelijkbare aandoening is het somatische hoest syndroom voorheen psychogene hoest genoemd.
Neurogene hoestEdit
Sommige gevallen van chronische hoest kunnen worden toegeschreven aan een zintuiglijke neuropathische aandoening. De behandeling van neurogene hoest kan het gebruik van bepaalde neuralgiemedicijnen omvatten. Hoesten kan voorkomen bij ticstoornissen zoals het syndroom van Gilles de la Tourette, hoewel het bij deze stoornis moet worden onderscheiden van keelpijn.
OverigEdit
Hoesten kan ook worden veroorzaakt door aandoeningen die het longweefsel aantasten, zoals bronchiëctasieën, cystische fibrose, interstitiële longaandoeningen en sarcoïdose. Hoest kan ook worden veroorzaakt door goedaardige of kwaadaardige longtumoren of mediastinale massa’s. Door irritatie van de zenuw kunnen ook aandoeningen van de uitwendige gehoorgang (bijvoorbeeld oorsmeer) hoest veroorzaken. Cardiovasculaire aandoeningen die in verband worden gebracht met hoest zijn hartfalen, longinfarct en aorta-aneurysma. Nachtelijke hoest wordt in verband gebracht met hartfalen, omdat het hart de toegenomen volumeverplaatsing naar de pulmonale circulatie niet compenseert, wat op zijn beurt longoedeem veroorzaakt en hoest tot gevolg heeft. Andere oorzaken van nachtelijke hoest zijn astma, post-nasale infusie en gastro-oesofageale refluxziekte (GERD). Een andere oorzaak van hoest die zich bij voorkeur voordoet in rugligging is recidiverende aspiratie.
Gezien zijn irriterende aard voor zoogdierweefsels, wordt capsaïcine op grote schaal gebruikt om de hoestdrempel te bepalen en als een prikkelend middel in klinisch onderzoek naar hoestonderdrukkende middelen. Capsaïcine is wat chilipepers pittig maakt, en zou kunnen verklaren waarom werknemers in fabrieken met deze vruchten een hoest kunnen ontwikkelen.
Hoesten kan ook om sociale redenen worden gebruikt, zoals hoesten voor het geven van een toespraak. Hoesten is niet altijd onvrijwillig, en kan worden gebruikt in sociale situaties. Hoesten kan worden gebruikt om aandacht te trekken, om interne psychologische spanning los te laten, of kan een maladaptief verplaatsingsgedrag worden. Er wordt aangenomen dat de frequentie van hoesten toeneemt in omgevingen die kwetsbaar zijn voor psychologische spanning en sociale conflicten. In dergelijke omgevingen kan hoesten een van de vele verdringingsgedragingen of verdedigingsmechanismen worden.
LuchtwegkwijtingEdit
Hoesten, en huffen zijn belangrijke manieren om slijm als sputum te verwijderen bij veel aandoeningen zoals cystische fibrose, en chronische bronchitis.