Het onderzoeken van “Carative Factors” – Watson’s Caring Theory

Watson’s Carative Factors (Rexroth & Davidhizar,2003):

1. Vorming van een ahumanistisch-altruïstisch waardesysteem. Behandel als verpleegkundige alle patiënten zoals hij of zij is en respecteer hun waarden, ook al zijn die anders dan de jouwe en behandel elke patiënt en zijn familie alsof ze een lid van je eigen familie zijn. Dit geeft voldoening door te geven en creëert de uitbreiding van het gevoel van eigenwaarde.

2. Instillatie van geloof-hoop. De integratie van individuele culturele geloofstradities in de hulp aan patiënten bij de aanvaarding van hun huidige gezondheidstoestand maakt deel uit van het verstrekken van holistische zorg en de individualisering van de patiëntenzorg zal de bevordering van een positieve gezondheid tussen de verpleegkundige en de patiënt vergemakkelijken.

3. Het cultiveren van gevoeligheid voor zichzelf en voor anderen. Verpleegkundigen hebben het vermogen om persoonlijke behoeften of waarden te herkennen en deze te onderscheiden van patiënt tot patiënt. Het herkennen van verschillen bevordert zelfverwezenlijking door acceptatie van anderen.

4. Ontwikkeling van een menselijke zorgrelatie van vertrouwen en hulpvaardigheid. Dit omvat het gebruik van effectieve communicatieve vaardigheden om de eigen gevoelens te uiten, om de gevoelens van anderen te accepteren en waar te nemen en om bewust betrokken te raken bij het leven en de problemen van de patiënt en zijn familie.

Dit is essentieel voor transpersoonlijke zorg en de expressie van zowel positieve als negatieve gevoelens in de relatie tussen verpleegkundige en patiënt.

5. Bevordering en aanvaarding van de expressie van positieve en negatieve gevoelens. Dit is een risicovolle ervaring voor zowel de patiënt als de verpleegkundige, beiden moeten voorbereid zijn op positieve of negatieve feedback. Patiënten en hun familie toestaan om te vertellen hoe ze zich echt voelen zonder te oordelen en te beseffen dat “het niet allemaal om mij draait”.

6. Systematisch gebruik van een creatief, wetenschappelijk probleemoplossend zorgproces. Het bevorderen van gedeelde probleemoplossing, onderricht en zelfzorg; coachen, begeleiden, informeren, uitleggen en feedback geven aan de patiënten is een onderdeel van het verlenen van verpleegkundige zorg. Deze vorm van besluitvorming maakt gebruik van het verpleegkundig proces om een wetenschappelijke probleemoplossende benadering in de verpleegkundige zorg te brengen.

7. Bevordering van interpersoonlijk leren onderwijzen. Verpleegkunde is een leeromgeving waarin voortdurend onderwijs wordt gegeven aan personeel en patiënten. Verpleegkundigen moeten ook onthouden dat we allemaal van elkaar kunnen leren, elke dag.

8. Voorzien in een ondersteunende, beschermende of corrigerende mentale, fysieke, socioculturele en spirituele omgeving. Verpleegkundigen erkennen dat zowel de interne als de externe omgeving van invloed zijn op de gezondheid en ziekte van een individu. De verpleegkundige zorgt voor een veilige, emotionele, spirituele en fysieke omgeving voor genezing, en betrekt daarbij alle disciplines in de zorg. Multidisciplinaire teamleden spelen een rol in het bieden van een genezende omgeving.

9. Hulp bij de bevrediging van menselijke behoeften. De verpleegkundige herkent de volgorde van behoeften zoals voeding, eliminatie en ventilatie voordat ze kunnen overgaan tot hogere psychofysieke en psychosociale behoeften, waardoor de bevrediging van menselijke behoeften zowel emotioneel als fysiek mogelijk wordt.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.