Het gezin en het thuisleven van Helen Keller

Helen Keller is een nationaal icoon met meerdere boeken, toneelstukken en films die haar strijd om te leren na zowel blind als doof te zijn geworden, uitbeelden. Wist u echter dat Helens vader een geconfedereerde soldaat was of dat ze bijna was getrouwd? Haar familieleven en haar verhaal zijn net zo fascinerend als haar persoonlijke uitdagingen.

Helen Keller’s familie en vroege leven

Tot 1882 was Helen Keller een gelukkig, gezond kind in de staat Alabama. Haar blindheid en doofheid waren niet het gevolg van een geboorteafwijking. In plaats daarvan ontwikkelde ze een hersenkoorts die haar zintuigen van horen en zien wegnam toen ze 19 maanden oud was.

Jonge Helen Keller houdt poedel vast

Zich verplaatsen zonder zien of horen

Voordat ze Anne ontmoette, werkte Helen eraan om haar wereld aan te voelen, volgens haar autobiografie Story of My Life. Ze genoot ook van de geuren. Ze raakte echter snel gefrustreerd door haar gebrek aan communicatie, wat leidde tot driftbuien. Omdat ze de etiquetteregels niet begreep, at Helen van de borden van anderen en gooide met dingen om haar zin te krijgen.

Vroege communicatie en metgezellen

Hoewel velen denken dat Helen niet in staat was om te communiceren vóór Anne, gebruikte Helen een primitieve communicatietechniek. Ze gebruikte een eenvoudige gebarentaal met haar metgezel, Martha Washington, en andere familieleden die uit ongeveer 60 tekens bestond. Behalve over Martha en haar familie, spreekt Helen ook over haar hond Belle voordat ze sprak. Ze genoot van het gevoel van Belle’s opwinding samen met haar kalmte.

Ouders: Arthur en Kate Keller

Helen was het eerste kind van Arthur en Kate Keller. Haar vader Arthur Keller was niet alleen een derde neef van Robert E. Lee, maar hij diende ook in het Geconfedereerde Leger. Bovendien was hij advocaat en redacteur voor de North Alabamian. Voordat hij Helen’s moeder ontmoette, was hij getrouwd met Sarah E. Rosser, maar zij overleed. Hij trouwde met Kate in 1877. Arthur, een sterke, liefhebbende man met een affiniteit voor jagen en vissen, zocht in haar jonge jaren van heinde en verre om Helen te helpen behandelen.

Broers en zussen: Mildred, Simpson, Phillips en James Keller

Naast een jongere zus, Mildred Keller, had Helen ook twee stiefbroers, Simpson en James. Zowel Simpson als James Keller waren Arthur’s kinderen uit zijn eerste huwelijk. James was een tiener toen Helen opgroeide, en er is genoteerd dat hij probeerde haar onder controle te houden voor Anne’s komst. Het is ook gedocumenteerd in Anne’s brieven in Helen’s autobiografie dat hij de enige is die Helen’s eigenzinnigheid als kind probeerde te beteugelen. Terwijl Helen onbedoeld haar ouders en broers en zussen terroriseerde, probeerde James zijn mannetje te staan om haar zich te laten gedragen. Helen had ook een jongere broer, Phillips, die Helen hielp een naam te geven. Hoewel Helen haar broers niet veel noemde in haar geschriften, besprak ze wel het hand in hand lopen met haar zus en pogingen om met haar te praten in haar primitieve taal. Toen Helen eenmaal leerde spreken, werd Mildred een naaste vertrouwelinge.

Ontmoeting met Anne Sullivan

In 1886 nam Helens moeder contact op met Alexander Graham Bell, die werkte aan een hoorapparaat voor doven, en hij leidde hen naar het Perkins Institute for the Blind en Anne Sullivan. Anne, die een visuele handicap had, was een topstudente aan het Perkins Instituut voordat ze naar het huishouden van Keller kwam om Helen les te geven. Ze slaagde erin tot Helen door te dringen en leerde haar te communiceren. Anne week nooit van Helen’s zijde tot haar dood. Ze werd haar lerares en vriendin tijdens Helens opleiding aan de Perkins School, de Wight-Humason School en zelfs Helens studie aan het Radcliffe College.

Helen Keller (links) ‘luistert’ naar haar lerares, Anne Sullivan, 1897

Volwassen worden

Gezien haar lichamelijke problemen had Helen geen typisch volwassen gezinsleven. Ze woonde in Wrentham bij John A. Macy en Anne Sullivan nadat de twee in 1905 trouwden. Macy, een redacteur van Keller’s biografie, was een goede vriend voor haar. Helen leek gelukkig in dit nieuwe huis, en John creëerde een systeem voor haar om wandelingen te maken. Het huwelijk duurde echter niet eeuwig. Hoewel de twee nooit gescheiden zijn, raakten John en Anne rond 1914 van elkaar vervreemd en gingen ze uit elkaar. Helen bleef bij Anne.

Peter Fagan: haar vriend

Helen Keller is nooit getrouwd en heeft nooit kinderen gehad. Ze trouwde echter bijna met Peter Fagan. Toen Anne ziek werd en vrij moest nemen, werd Peter Fagan, een 29-jarige journalist, Helen’s secretaris. In die tijd groeiden de twee naar elkaar toe en maakten plannen om te trouwen. Maar gezien de maatschappelijke verwachtingen voor een dove en blinde vrouw in die tijd, waren Helen’s familie en de grote familie tegen het huwelijk. Desondanks planden de twee om weg te lopen, maar Peter kwam nooit. Helen zei over de relatie: “Zijn liefde was een heldere zon die scheen op mijn hulpeloosheid en isolement.” Na de mislukte vlucht heeft Helen Peter nooit meer gezien.

Polly Thomson: Her Companion

Een andere hoofdpersoon in Helens volwassen leven was haar secretaresse Polly Thomson. Een huishoudster uit Schotland die uiteindelijk Keller’s secretaresse werd, ze werkte samen met Anne en Helen. Sommigen zeggen dat Anne, Polly, en Helen de drie musketiers werden genoemd. Nadat Anne door gezondheidsproblemen niet meer met Helen kon reizen, werd Polly Helens bekendste metgezel. Polly en Helen bleven met elkaar optrekken tot Polly’s dood in 1960.

Helen Keller en Polly Thomson, 1960

A Life of Advocacy

Ziekte ontnam Helen Keller haar zicht en gehoor, waardoor haar gezinsleven werd beïnvloed. Maar met de hulp van enkele toegewijde vrienden en familieleden, was Helen in staat om te leren, lief te hebben en te bloeien tot haar dood een natuurlijke oorzaak had op 1 juni 1968. Zij is voor velen een echt rolmodel voor het overwinnen van tegenslagen.