Zelfs als u uw best doet om uw botten te beschermen, is het toch mogelijk om een bot te breken. Meestal breekt men een bot in de wervelkolom, de heup of de pols. Maar mensen breken ook botten in andere delen van het lichaam, waaronder de ribben, bovenarmen, bekken, sleutelbeenderen, enkels en voeten. Ongeacht het getroffen bot, herstel houdt meer in dan alleen het genezen van het bot.
Herstel van kracht en het hervatten van dagelijkse activiteiten is een doorlopend proces. Herstel is een goed moment om stappen te ondernemen om verder botverlies en extra botbreuken te voorkomen. Om toekomstige valpartijen en botbreuken te voorkomen, kunt u met uw arts een behandelplan voor osteoporose opstellen. Controleer of u geen medicijnen gebruikt die uw evenwicht beïnvloeden of uw bloeddruk verlagen, want beide kunnen het risico op vallen vergroten. Laat ook uw gezichtsvermogen en gehoor controleren.
Er zijn verschillende soorten gezondheidswerkers die u kunnen helpen bij het herstel van een botbreuk. Een orthopedisch arts kan uw botbreuk helpen herstellen. Fysiaters (artsen die gespecialiseerd zijn in revalidatie), fysiotherapeuten (PT’s) en ergotherapeuten (OT’s) gebruiken een verscheidenheid aan methoden om mensen met osteoporose te helpen volledig te functioneren na een botbreuk.
Psychiaters geven vaak leiding aan een team van gezondheidswerkers dat PT’s, OT’s en andere gezondheidswerkers kan omvatten om de patiënt een goed afgeronde revalidatie te bieden.
PT’s behandelen pijn en ongemak op vele manieren. Deze omvatten vaak oefeningen om het gewricht in beweging te houden en de toepassing van ijs en warmte. Dergelijke behandelingen zijn vooral belangrijk bij het verlichten van de spierkrampen en de pijn die vaak gepaard gaan met botbreuken van de wervelkolom. Daarnaast kan een begeleid programma van oefeningen om de rug te versterken de pijn helpen verminderen en de functie helpen verbeteren. Een OT kan u technieken leren die u helpen veilig te bewegen tijdens uw dagelijkse activiteiten om pijn te verminderen en vallen te voorkomen.
Herstellen van een gebroken pols
Gebroken polsen komen vaak voor bij mensen onder de 75 jaar. Vrouwen hebben meer last van gebroken polsen rond de menopauze dan op enig ander moment. Dit komt waarschijnlijk door het botverlies dat optreedt tijdens de menopauze.
Terwijl een eenvoudige gebroken pols meestal geneest met een gips of spalk, vereist een meer complexe breuk vaak een operatie. Als uw arts u in het gips of een spalk plaatst, moet u die zes tot acht weken dragen. Gedurende deze tijd kan een fysiater of fysiotherapeut u oefeningen leren voor uw hand, pols, onderarm, elleboog en schouder. Door deze oefeningen dagelijks te doen, behoudt u de kracht en beweging van de pols, vingers en arm.
Na een gebroken pols zult u hulp nodig hebben bij uw dagelijkse routine. Als de breuk in uw dominante arm zit (bijvoorbeeld uw rechterpols als u rechtshandig bent), hebt u mogelijk hulp nodig bij taken zoals aankleden, maaltijden bereiden en uw haar kammen. Dit is op zijn minst frustrerend. Voor mensen die zwak zijn of andere lichamelijke problemen hebben, kan een polsfractuur behoorlijk invaliderend zijn.
Als u tussen de 40 en 60 jaar oud bent, kan een gebroken pols een vroeg waarschuwingsteken van osteoporose zijn. Als u een pols breekt, vraag dan uw zorgverlener over het krijgen van een botdichtheidstest om erachter te komen of u osteoporose hebt.
Herstellen van gebroken botten in de wervelkolom
Gebroken botten in de wervelkolom zijn ook bekend als wervelfracturen of compressiefracturen. Als u een botbreuk in de wervelkolom hebt, duurt het enkele weken of langer om te genezen. U hoeft waarschijnlijk niet geopereerd te worden, maar u moet wel voldoende bewegen en rust nemen. In de eerste week na een breuk heeft u meer rust en minder activiteit nodig om te kunnen genezen. Al snel zult u minder kunnen rusten en actiever worden. Dit zal u helpen uw kracht terug te krijgen. Het zal u ook helpen om u gemakkelijker te verplaatsen. In feite is het belangrijk om uw activiteit te verhogen, omdat te veel rust botverlies kan veroorzaken.
Gebroken botten van de wervelkolom kunnen soms andere bijwerkingen veroorzaken die medische behandeling nodig kunnen hebben. Dit kunnen spierspasmen in de rug of constipatie zijn. Geen twee mensen herstellen hetzelfde, dus luister naar uw lichaam. Pijn en vermoeidheid zijn tekenen dat u misschien te veel van uzelf eist.
In sommige gevallen treden wervelfracturen op zonder merkbare pijn. Mensen kunnen deze botbreuken te weten komen via röntgenfoto’s van de rug. Als u een bot in uw wervelkolom breekt, hebt u mogelijk een osteoporose-medicijn nodig om te voorkomen dat u in de toekomst meer botten breekt.
Fysiaters, fysiotherapeuten (PT’s) en ergotherapeuten (OT’s) kunnen u helpen veilige manieren te leren om te bewegen. Zij kunnen u oefeningen leren om uw kyfose te helpen beperken. Deze zorgverleners kunnen u ook helpen met het leren omgaan met uw pijn. Zie “Veilig bewegen en de wervelkolom beschermen” voor informatie over veilige oefeningen om uw wervelkolom te helpen.”
Soms kan uw arts u aanraden tijdelijk een rugbrace, jas of korset te gebruiken om uw wervelkolom te ondersteunen terwijl u geneest. In het begin moet u het misschien dagelijks dragen tijdens het sporten, als uw rug moe is of als u veel pijn hebt. De steun kan de pijn verlichten door de beweging in het getroffen deel van de wervelkolom te verminderen. Ook kunt u hierdoor sneller uw normale activiteiten hervatten en wordt voorkomen dat de kyfose (verkromming van de wervelkolom) erger wordt. Naarmate uw rugspieren sterker worden, zult u de bandage minder vaak gebruiken. Het is belangrijk dat u niet te afhankelijk wordt van de wervelkolomsteun, omdat te lang gebruik ervan u ervan weerhoudt de spieren en botten sterker te maken.
Om uw risico op botbreuken in de wervelkolom te verminderen, moet u misschien sommige activiteiten vermijden of de manier waarop u andere doet, veranderen. Het kan bijvoorbeeld zijn dat u uw kleinkinderen niet mag optillen of geen zwaar huishoudelijk werk mag doen. Als u boodschappen draagt, moet u misschien meerdere ritten maken met kleine tassen in plaats van één of twee zware tassen te dragen.
Als u pijn blijft houden, kan uw zorgverlener ook een speciale procedure voorstellen om de breuk te stabiliseren. Bij sommige mensen kunnen deze procedures de pijn als gevolg van wervelfracturen helpen verlichten. Praat altijd met uw zorgverlener over de voordelen en risico’s van de opties die voor u beschikbaar zijn.
Herstellen na een gebroken heup
Het breken van een heup veroorzaakt meestal meer problemen dan andere botbreuken. De meeste mensen die een heup breken, moeten geopereerd worden om de heup te herstellen. Sommige mensen ondervinden problemen van de operatie en herstellen niet volledig. Zelfs na de operatie hebben sommige mensen moeite met lopen en moeten ze voor korte of lange tijd een rolstoel of rollator gebruiken.
Als u een heup breekt, kan een fysiater, fysiotherapeut (PT) of ergotherapeut (OT) u oefeningen leren om u te helpen beter te worden en veilige manieren te leren om te bewegen. Herstellen van een gebroken heup kan vele maanden duren. In de eerste weken van het herstel zullen uw activiteiten beperkt zijn. Het kan zijn dat u op anderen moet vertrouwen voor boodschappen, koken, schoonmaken, baden en zelfs voor het aankleden van uzelf. Afhankelijk zijn van anderen kan verwarrend zijn, vooral als u gewend bent onafhankelijk te zijn. Vergeet niet dat dit niet eeuwig zal duren-u zult sterker worden, vooral als u in staat bent om te lopen en uw revalidatie-oefeningen dagelijks te doen.
De beste behandeling voor een gebroken heup is om het in de eerste plaats te voorkomen. Als u er eenmaal een hebt gehad, is het belangrijk om stappen te ondernemen om een volgende botbreuk te voorkomen. Aangezien veel botbreuken het gevolg zijn van struikelen, uitglijden of evenwichtsverlies, wilt u misschien uw huis valbestendig maken, deelnemen aan balanstraining en oefeningen leren om uw spierkracht te vergroten.