Hersentumoren bij katten blijven tamelijk zeldzaam, maar het is een probleem dat voorkomt, en dat soms effectief kan worden behandeld. Een tumor wordt gedefinieerd als een abnormale groei van cellen, en kan worden geclassificeerd als primair of secundair. Een primaire hersentumor is afkomstig van cellen die zich normaal in de hersenen en de hersenvliezen bevinden. Een secundaire hersentumor daarentegen is een tumor die naar de hersenen is uitgezaaid vanuit een primaire tumor elders in het lichaam, of die de hersenen aantast door uitzaaiing naar hersenweefsel vanuit een aangrenzend weefsel dat niet tot het zenuwstelsel behoort, zoals bot. Een tumor kan zowel kwaadaardig (kankerachtig), als goedaardig zijn.
Geen specifiek kattenras lijkt bijzonder vatbaar te zijn voor hersentumoren, hoewel oudere katers de meeste kans lijken te hebben om goedaardige tumoren te ontwikkelen die afkomstig zijn van de membranen die de hersenen bedekken (meningeomen).
Symptomen en Soorten
De meest voorkomende aanwijzing voor een hersentumor bij katten zijn toevallen, vooral toevallen die beginnen op te treden nadat de kat ten minste vijf jaar oud is geworden. Er zijn andere tekenen die op een hersentumor kunnen wijzen, waaronder abnormaal gedrag en een abnormale mentale status, veranderingen in gewoonten of aangeleerd gedrag, persen op het hoofd, overgevoeligheid voor pijn of voor aanraking in het halsgebied, stoten tegen voorwerpen en deuropeningen, en zichtproblemen die leiden tot cirkelende bewegingen, ongecoördineerde bewegingen en ataxie (dronkemansgang). Katten kunnen ook meer vocaliseren, of miauwen, en minder vaak spinnen.
Oorzaken
De oorzaken en risicofactoren die hersentumoren bij katten kunnen veroorzaken zijn niet bekend. Er wordt gespeculeerd dat verschillende dieet-, milieu-, genetische, chemische en immuunsysteemfactoren een rol kunnen spelen, maar dit is onzeker.
Diagnose
Uw dierenarts zal een grondig lichamelijk onderzoek bij uw huisdier uitvoeren, rekening houdend met de achtergrondgeschiedenis van de symptomen en mogelijke incidenten die deze aandoening zouden kunnen hebben bespoedigd. Verwonding of trauma aan het hoofd kan leiden tot een ophoping van vocht in de schedel, wat lijkt op een tumor in uiterlijke verschijning en effect. U zult een grondige geschiedenis moeten geven van de gezondheidstoestand van uw huisdier tot het begin van de symptomen. Een weefselbiopsie is de enige definitieve methode om hersentumoren bij katten te diagnosticeren. Daarnaast kunnen MRI-scans (magnetic resonance imaging) weefselonregelmatigheden in de hersenen aan het licht brengen, terwijl röntgen- en echografie kunnen worden gebruikt om primaire tumoren in andere delen van het lichaam te lokaliseren of uit te sluiten.
Behandeling
Er zijn drie primaire zorgmethoden voor katten bij wie een hersentumor is vastgesteld: chirurgie, bestralingstherapie, en chemotherapie. Het belangrijkste doel van deze therapieën is de tumor uit te roeien of de grootte ervan te verminderen, en de secundaire effecten, zoals vochtophoping in de hersenen (bekend als hersenoedeem) die het gevolg kunnen zijn van een hersentumor, onder controle te houden. Een operatie kan worden gebruikt om de tumor geheel of gedeeltelijk te verwijderen, terwijl bestralingstherapie en chemotherapie kunnen helpen om de tumor te verkleinen. Er kunnen verschillende medicijnen worden voorgeschreven om de groei van de tumor te vertragen en om bijwerkingen, zoals toevallen, op te vangen.
Leven en behandeling
Tijdens en na de behandeling moet regelmatig onderzoek van het zenuwstelsel worden verricht. Beeldvorming met computertomografie (CT), gecomputeriseerde axiale tomografie (CAT) of een MRI-scan (magnetische resonantie beeldvorming) kan noodzakelijk zijn. Het is belangrijk om te letten op complicaties en aanwijzingen dat uw kat nog steeds een gevaar kan vormen. Aanvallen, of aspiratiepneumonie als gevolg van verzwakte slikreflexen worden in verband gebracht met verhoogde druk van hersenvocht binnen de schedelholte. De prognose voor dieren met hersentumoren is niet erg goed, en is in het beste geval van korte duur.