Geloofsbrief

Een persoon met een geloofsbrief krijgt gewoonlijk documentatie of geheime kennis (bv. een wachtwoord of sleutel) als bewijs van de geloofsbrief. Soms is dit bewijs (of een kopie ervan) in handen van een derde, vertrouwde partij. In sommige gevallen kan een geloofsbrief zo eenvoudig zijn als een papieren lidmaatschapskaart, maar in andere gevallen, zoals diploma’s, gaat het om de overlegging van brieven rechtstreeks van de verstrekker van de geloofsbrief zijn vertrouwen in de persoon die hem tijdens een onderhandeling of vergadering vertegenwoordigt.

Valsemunterij met geloofsbrieven is een constant en ernstig probleem, ongeacht het soort geloofsbrief. Er wordt veel moeite gedaan om methoden te vinden om vervalsing te beperken of te voorkomen. In het algemeen geldt dat hoe groter de gepercipieerde waarde van het legitimatiebewijs is, des te groter het probleem van vervalsing is en des te meer moeite de verstrekker van het legitimatiebewijs moet doen om fraude te voorkomen.

DiplomatieEdit

In de diplomatie zijn geloofsbrieven, ook wel geloofsbrief genoemd, documenten die ambassadeurs, diplomatieke ministers, gevolmachtigden en zaakgelastigden verstrekken aan de regering waarbij zij geaccrediteerd zijn, met als voornaamste doel aan deze laatste de diplomatieke rang van de gezant mee te delen. Tevens bevat het een verzoek om aan zijn officiële verklaringen het volle geloof te hechten. Totdat zijn geloofsbrieven zijn overgelegd en in orde bevonden, ontvangt een gezant geen officiële erkenning.

De geloofsbrieven van een ambassadeur of van een gevolmachtigd minister worden ondertekend door het staatshoofd, die van een zaakgelastigde door de minister van Buitenlandse Zaken. Diplomatieke geloofsbrieven worden verleend en ingetrokken naar believen van de autoriteit die ze heeft verleend, op grond van zeer uiteenlopende criteria. Een ontvangende regering kan de geloofsbrieven van een diplomaat afwijzen door ze niet in ontvangst te nemen, maar in de praktijk gebeurt dit zelden.

GeneeskundeEdit

In de geneeskunde is het proces van geloofsbrieven een gedetailleerd overzicht van alle toestemmingen die een arts, physician assistant of nurse practitioner heeft gekregen bij elke instelling waar hij of zij in het verleden heeft gewerkt, om een risicoprofiel voor hen bij een nieuwe instelling te bepalen. De arts wordt doorgelicht op het ontvangen van een praktijkverzekering en de mogelijkheid om patiëntenzorg in rekening te brengen bij de verzekering. Ook certificeert het wettelijke en administratieve instantievereisten, zoals de Joint Commission.

Medische beroepsbeoefenaren moeten ook referenties hebben in de vorm van licenties die worden afgegeven door de overheid van de jurisdicties waarin zij praktiseren, en die zij verkrijgen na passende opleiding, training en/of praktijkervaring. De meeste medische getuigschriften worden verleend voor een specifieke groep van beroepsbeoefenaren. Zij kunnen ook worden ingetrokken in geval van fraude of wanpraktijken van de houders ervan. Gewoonlijk moeten zij worden gevalideerd door permanente educatie en moeten zij worden vernieuwd om hun praktijk te kunnen voortzetten.

InformatietechnologieEdit

Informatiesystemen maken gewoonlijk gebruik van referenties om de toegang tot informatie of andere bronnen te controleren. De klassieke combinatie van het rekeningnummer of de naam van een gebruiker en een geheim wachtwoord is een veelgebruikt voorbeeld van IT-referenties. Een toenemend aantal informatiesystemen maakt gebruik van andere vormen van documentatie van referenties, zoals biometrie (vingerafdrukken, stemherkenning, netvliesscans), X.509, publieke sleutelcertificaten, enzovoort.

CryptografieEdit

Credentials in cryptografie stellen de identiteit vast van een partij in de communicatie. Gewoonlijk nemen zij de vorm aan van machineleesbare cryptografische sleutels en/of wachtwoorden. Cryptografische legitimatiebewijzen kunnen door de gebruiker zelf worden afgegeven of door een vertrouwde derde partij worden afgegeven; in veel gevallen is het enige criterium voor afgifte de ondubbelzinnige associatie van het legitimatiebewijs met een specifiek, echt persoon of een andere entiteit. Cryptografische referenties zijn vaak zo ontworpen dat zij na een bepaalde periode vervallen, hoewel dit niet verplicht is. Een X.509-certificaat met openbare sleutel is een voorbeeld van een cryptografische referentie.

Operator licensingEdit

Bestuurders van voertuigen zoals auto’s, boten en vliegtuigen moeten in veel rechtsgebieden een referentie hebben in de vorm van een door de overheid afgegeven vergunning. Vaak bestaat de documentatie van de vergunning uit een eenvoudige kaart of certificaat dat de exploitant bij zich houdt terwijl hij het voertuig bedient, en dat wordt ondersteund door een archief van de vergunning op een centrale plaats. Vergunningen worden verleend aan exploitanten na een periode van succesvolle opleiding en / of examen.

Dit type van geloofsbrief vereist vaak certificering van een goede gezondheid en kan ook psychologische evaluaties en screening op misbruik van middelen.

Operator licenties vaak periodiek verlopen en moeten worden vernieuwd op intervallen. Verlenging kan gewoon een formaliteit zijn, of het kan een nieuwe ronde van examens en training vereisen.

Security clearancesEdit

In militaire en overheidsorganisaties, en sommige particuliere organisaties, bestaat een systeem van compartimentering van informatie om de ongecontroleerde verspreiding van informatie te voorkomen die als gevoelig of vertrouwelijk wordt beschouwd. Personen met een legitieme behoefte aan toegang tot dergelijke informatie krijgen een veiligheidsmachtiging, die kan worden getraceerd en geverifieerd om ervoor te zorgen dat onbevoegden geen toegang krijgen tot beschermde informatie.

Veiligheidsmachtigingen behoren tot de meest zorgvuldig bewaakte geloofsbrieven. Vaak worden zij pas na een langdurig onderzoek aan personen verleend en pas nadat hun behoefte aan toegang tot beschermde informatie tegenover de autoriteit die deze machtiging afgeeft naar behoren is gemotiveerd. De meest uitgebreide systemen voor veiligheidsmachtigingen zijn te vinden in de militaire organisaties van de wereld. Sommige van dit soort legitimatiebewijzen worden als zo gevoelig beschouwd dat de houders ervan niet eens mogen erkennen dat zij ze hebben (behalve aan gemachtigde partijen). De documentatie van veiligheidsmachtigingen bestaat gewoonlijk uit registers die in een beveiligde faciliteit worden bewaard en op verzoek van bevoegde partijen kunnen worden gecontroleerd.

Inbreuken op de veiligheid waarbij veiligheidsmachtigingen betrokken zijn, worden vaak bestraft met specifieke wettelijke voorschriften, vooral als zij plaatsvinden in de context van opzettelijke spionage, terwijl de meeste andere vormen van namaak en misbruik van geloofsbrieven alleen wettelijk worden bestraft wanneer zij worden gebruikt met de opzettelijke bedoeling om in specifieke contexten te frauderen. Veiligheidsmachtigingen worden regelmatig ingetrokken wanneer ze niet langer gerechtvaardigd zijn, of wanneer wordt vastgesteld dat de persoon in kwestie een te groot veiligheidsrisico vormt.

JournalismEdit

In veel democratische landen zijn op nationaal of federaal niveau geen perskaarten vereist voor publicaties van welke aard dan ook. Individuele bedrijven en bepaalde overheids- of militaire instanties vereisen echter perslogo’s, zoals een perskaart, als een formele uitnodiging aan leden van de pers die hun het recht geeft op foto’s of video’s, persconferenties of interviews. Persreferenties geven aan dat een persoon is geverifieerd als werkzaam voor een bekende publicatie, en het bezit van een perskaart geeft die persoon doorgaans een speciale behandeling of toegangsrechten.

Sommige regeringen leggen beperkingen op aan wie als journalist mag werken, en eisen dat iedereen die voor de pers werkt, door de overheid verstrekte referenties bij zich draagt. Het beperken van persdiploma’s kan problematisch zijn vanwege de beperking van de persvrijheid, vooral als regeringsleiders selectief persdiploma’s verstrekken, achterhouden of intrekken om kritiek op het regeringsbeleid onmogelijk te maken. Alle persberichten die worden gepubliceerd onder regeringen die de journalistiek op deze manier beperken, worden door anderen vaak met scepsis behandeld, en worden mogelijk niet waarheidsgetrouwer of informatiever geacht dan propaganda.

HandelsreferentiesEdit

Sommige beroepen in sommige rechtsgebieden vereisen speciale geloofsbrieven van iedereen die de handel of het beroep uitoefent. Deze referenties kunnen al dan niet verbonden zijn met specifieke bekwaamheden of vaardigheden. In sommige gevallen bestaan zij hoofdzakelijk om het aantal personen te controleren dat een vak of beroep mag uitoefenen, ten einde de lonen en salarissen te controleren.

Personen die optreden als handelaar, freelancer, enz. kunnen in sommige jurisdicties eveneens speciale geloofsbrieven vereisen. Ook hier is het doel voornamelijk het aantal personen dat op deze wijze werkt te controleren, en soms ook hen te volgen voor belastingaangifte of andere doeleinden zoals de evaluatie van personen.

Academische en professionele referentiesEdit

In de academische en professionele wereld wordt zeer veel gebruik gemaakt van referenties, zoals diploma’s, graden, certificaten en certificeringen, om te getuigen van de voltooiing van specifieke opleidings- of onderwijsprogramma’s door studenten, om te getuigen van hun succesvolle afronding van tests en examens, en om een onafhankelijke validatie te verschaffen van iemands bezit van de kennis, vaardigheden en bekwaamheden die nodig zijn om een bepaald beroep bekwaam uit te oefenen.(Bijvoorbeeld: Arun Paul MSW, MPHIL)

Documentatie van academische en professionele geloofsbrieven bestaat meestal uit een gedrukt, formeel document. De uitgevende instelling houdt vaak ook een register bij van de getuigschriften. Academische getuigschriften zijn doorgaans geldig voor het leven van de persoon aan wie zij zijn uitgereikt. Professionele certificeringen zijn gewoonlijk een beperkt aantal jaren geldig, afhankelijk van het tempo van de veranderingen in het gecertificeerde beroep, en vereisen periodieke hercertificering door middel van herexamens (om aan te tonen dat de bekwaamheid op peil blijft naarmate de beroepsnormen evolueren) of voortdurende professionele ontwikkeling (om aan te tonen dat de bekwaamheid voortdurend toeneemt).

De verwerving van deze referenties leidt vaak tot een grotere economische mobiliteit en meer kansen op werk, vooral voor mensen met een laag inkomen. Een algemene term voor academische geloofsbrieven in de vorm van een cv is Curriculum Vitae, afgekort als CV.

TitelsEdit

Titels zijn geloofsbrieven die een persoon identificeren als behorend tot een specifieke groep, zoals adel of aristocratie, of een specifieke rang in het leger, of op andere grotendeels symbolische manieren. Ze kunnen al dan niet verbonden zijn met een specifieke autoriteit, en ze getuigen gewoonlijk niet van een specifieke bekwaamheid of vaardigheid (hoewel ze verbonden kunnen zijn met andere geloofsbrieven die dat wel zijn). Een gedeeltelijke lijst van dergelijke titels omvat

• persoonlijke titels, zoals Lord, Knight, Right Honourable, die een verdiende of geërfde rang of positie binnen een formele machtsstructuur aangeven;
• commandorangen, zoals Captain, Sergeant, enz., die eveneens een zeer specifieke positie in een commandohiërarchie aangeven, b.v. politierang of militaire rang;
• een academische graad of beroepsaanduiding, zoals PhD, EurIng, P.Eng of M.D., of deze nu zuiver honorair of symbolisch is, dan wel verbonden met geloofsbrieven die getuigen van specifieke bekwaamheid, geleerdheid of vaardigheden;
• lidmaatschappen van vakbonden en clubs;
• personen die toegang hebben tot specifieke ruimten tijdens speciale evenementen, zoals concerten en voorstellingen;
• burgerschap, zoals in het geval van paspoorten en geboorteakten.