Geef je smaakpapillen een tinteling! 15 exotische vruchten die je misschien nog nooit hebt geproefd

Een van mijn favoriete onderdelen van reizen is mijn smaakpapillen openstellen voor nieuwe en spannende smaken. Terwijl ik op verschillende biologische boerderijen in Hawaï werkte, ontdekte ik voedingsmiddelen waar ik nog nooit van had gehoord. Het Grote Eiland van Hawaï is de thuisbasis van alle behalve twee van de wereld klimaatzones waardoor het de perfecte plek om te groeien bijna elke vrucht. Met zijn rijke vulkanische bodem draagt het verschillende voedingsstoffen en mineralen voor über smakelijke producten het hele jaar door.

Alas, hier is mijn lijst van de top 15 vruchten die ik in Hawaii heb geprobeerd en die u zou moeten overwegen te proeven op uw volgende tropische vakantie. En hé, als u wilt doen alsof, ga dan gewoon naar uw plaatselijke Chinatown, want sommige van deze kunt u ophalen zonder een vliegticket.

Cherimoya

Ook wel bekend als de custardappel, Mark Twain noemde het “de lekkerste vrucht die de mens kent”. Deze vrucht is groot met romig wit vruchtvlees en grote zwarte pitten in het midden. Een rijpe cherimoyaboom heeft een groene schil en voelt zacht aan, net als een rijpe avocado. De smaak is als een mengeling van banaan, papaja, ananas, aardbei en perzik – een beetje zoals mijn ideale smoothie! Probeer het eens te koelen voor een ideale snack op een warme dag (dit is waarom mensen het ook wel ijsfruit noemen).

2. Witte Sapote

Uitgesproken als sah-PO-tay, deze vrucht is helemaal granny smith appel aan de buitenkant met romig wit vruchtvlees aan de binnenkant. Hij groeit aan een hoge boom en verkleurt van groen naar geel wanneer hij rijp is. De smaak is zoet en zacht zonder zuur en vergelijkbaar met de smaak van een banaan of perzik met een vleugje vanille.

Wees op uw hoede wanneer u het als een middagsnack eet, tenzij u van plan bent om daarna een siësta te houden, want de slaperigheid opwekkende eigenschappen kunnen u laten wegsluimeren.

Voor mij is het het perfecte toetje en ik zou het altijd eten als ik het maar te pakken kon krijgen.

3. Gele drakenvrucht

Je hebt misschien haar fuchsia zusje al eens gezien, die vreemd uitziende ovaalvormige vrucht met een geschubde dikke schil en wit pulpachtig vruchtvlees gespikkeld met kleine zwarte pitjes? Ik vergelijk drakenfruit graag met een kiwi, hoewel het veel minder zuur is en veel meer dorstlessend zoet en subtiel. Dit was mijn favoriete snack in Azië omdat je gewoon de schil kon verwijderen en het kon opeten zonder er een puinhoop van te maken, en welk meisje kan die heldere levendige kleur weerstaan?

De gele versie is echter veel minder vaak te krijgen. Ik wist niet dat het bestond, totdat op een dag tijdens een ritje in Hawaii, mijn chauffeur en ik aan de praat raakten over de drakenfruit die we kweekten op de boerderij waar ik werkte. Het toeval wilde dat hij werkte op een lokale gele drakenfruit boerderij die ook toevallig op de route lag, dus stopten we voor een snack langs de weg.

Je moet heel voorzichtig zijn tijdens het oogsten, want het is een cactus en, in tegenstelling tot de roze versie, heeft enorme lange stekels die moeten worden afgeborsteld voordat je ze kunt eten. Ik heb alleen de gele cactussen in Hawaii gezien (ik denk omdat het veel meer werk kost om ze te oogsten), maar als je er een tegenkomt, koop hem dan onmiddellijk! Ze zijn over het algemeen wat kleiner dan hun fuchsia tegenhanger maar de smaak is nog zoeter en, naar mijn mening, lekkerder. Yum!

4. Mangosteen

Mangosteen is een veel voorkomende vrucht uit Zuidoost-Azië die populair is geworden vanwege zijn hoge concentratie antioxidanten. Hij is klein en rond met een dieppaarse schil en een heldergroene steel met bloemblaadjes. Deze heeft ook witte, gesegmenteerde vruchten aan de binnenkant, een beetje zoals een sinaasappel, maar is zoet en sappig met een verrukkelijke balans van citrus en suiker. Om hem te eten, knijpt u in de schil tot hij splijt, wipt u de onderkant eraf, houdt u hem bij het steeltje vast en geniet. De partjes komen er vrij gemakkelijk uit en kunnen een paar pitjes bevatten.

5. Jaboticaba of Jabuticaba

Native to Brazil, jaboticaba is een vrij aantrekkelijke plant die langzaam uitgroeit tot een grote struik. Donkerpaars van kleur, groeit hij in grote trossen en lijkt op druiven met een dikkere, taaiere schil. Je kunt de harsachtige schil eten, maar het witte vruchtvlees binnenin is waar het om gaat. Hij lijkt niet alleen op een druif, maar smaakt er ook naar en wordt vaak gebruikt om wijn, jam en gelei van te maken. Dus als u de volgende keer in Brazilië bent, kijk dan of u een fles jaboticabawijn kunt kopen en laat me weten hoe hij smaakt!

6. Jackfruit

Attentie Juicyfruit fans, deze is voor jullie. Het eerste wat in me opkwam toen ik dit fruit probeerde, was dat het naar kauwgom smaakt! Niet iedereen deelt deze observatie, maar sommigen zeker wel.

Jackfruit groeit uit tot een enorme stekelige vrucht, enigszins lijkend op durian, met vele peulen of bollen binnenin, elk omhulsel een grote donkere pit. De peulen zijn het deel dat je eet, ze zijn een beetje kauwbaar en lijken in onrijpe toestand een beetje op de textuur van kip en worden vaak gebruikt als vervanging in vegetarische gerechten, zoals jackfruit curry. Je kunt jackfruit gedroogd, bevroren, in blik of vers kopen. Ik raad aan het vers te proberen, want vers fruit is altijd lekkerder dan het laatste.

7. Persimmon

Stelt u zich eens voor dat een appel en een pompoen een baby zouden krijgen… zie hier de persimmon. Er zijn twee verschillende soorten persimmon, de samentrekkende of hachiya persimmon en de niet-samentrekkende of fuyu persimmon.

De hachiya persimmon eet je niet als hij knapperig is, je moet hem een aantal weken bewaren tot hij knapperig wordt en het vruchtvlees geleiachtig is. Je wilt ze niet eten voordat ze helemaal rijp zijn, want dan zijn ze extreem wrang en onaangenaam.

De fuyu persimmons hebben mijn voorkeur, ze hebben al het knapperige en gemakkelijke van een appel met de kleur en smaak van een pompoen. Ze worden ook gebruikt om te koken, gooi ze in een salade of bak een aantal persimmon muffins voor een heerlijke traktatie.

8. Purple Liliko’i (passievrucht)

Hoewel ik vaak passievruchtensappen in de winkel zie, had ik voor ik naar Hawaï ging nog nooit een verse passievrucht geprobeerd, en zelfs nog nooit van een paarse passievrucht gehoord. De gele passievrucht is een tropische variëteit en wordt meer gebruikt voor verwerking tot sap en jam. De paarse daarentegen is subtropisch en wordt vaker vers gegeten.

Als u verse passievruchten kunt bemachtigen, probeer dan het vruchtvlees een paar keer te pureren in een blender en zeef vervolgens het sap door een zeef. U houdt dan een heerlijk vruchtenconcentraat over, dat toegevoegd aan wat bruisend water een gunstige drank is. Beter nog, voeg het toe aan een margarita voor een lekkere frisse cocktail.

9. Rollinia

Rollinia is een grote gele vrucht met een hobbelig, enigszins stekelig oppervlak. Inheems in het Amazonegebied, komt het uit de Custard Apple familie, net als onze vriend cherimoya. De vrucht is zacht en romig en de smaak is vergelijkbaar met citroenschuimtaart. Probeer het eens uit te lepelen en met ijs te mengen voor een heerlijke traktatie. Rollinia kan niet lang worden bewaard en kneust gemakkelijk als hij eenmaal rijp is, waarschijnlijk de reden waarom we deze soort niet veel zien.

10. Zuurzak

Deze komt ook uit dezelfde familie als cherimoya, maar dan met stekelige stekels, jakkes! Zuurzak is ook vergelijkbaar in smaak, maar een beetje meer aan de citrus kant met dezelfde romige textuur, witachtig vruchtvlees en zwarte zaden. In tegenstelling tot cherimoya, kan soursop worden geconserveerd en gebruikt voor het maken van sappen, maar ook als smaakmaker in snoep, sorbet en andere lekkernijen.

11. Carambola (Sterfruit)

Wat een leuke vrucht. De bijnaam spreekt voor zich: als de vrucht in plakjes wordt gesneden, heeft ze de vorm van een ster. Afgezien van zijn duidelijke esthetische aantrekkingskracht, is deze vrucht sappig en fris met een smaak die lijkt op een kruising tussen appel en limoen. De buitenkant is wasachtig met sappig vruchtvlees aan de binnenkant en de vrucht is rijp wanneer ze geel is. Dit is een geweldige snack omdat hij zo gemakkelijk te eten is en helemaal niet knoeit. Inderdaad een van mijn favorieten.

12. Rambutan

Ik voel me altijd aangetrokken tot de kleurrijke, vreemd uitziende vruchten die ik in Canada nooit zie. Rambutan is een soort lychee, afkomstig uit de Maleise Archipel, zijn naam betekent “harig”. Om hem te eten, hoef je er alleen maar even goed in te knijpen en hem open te wrikken om het kleine, malse, eivormige vruchtvlees aan de binnenkant te laten zien. In het midden zit een pit, dus je moet het vruchtvlees er een beetje afkauwen en dan uitspugen. De smaak is zacht, zoet en soms zuur, een beetje te vergelijken met een druif en altijd lekker.

13. Tamarillo

Niet te verwarren met de groene groente tomatillo, die gebruikt wordt voor het maken van groene salsa, komt deze boomvrucht oorspronkelijk uit Peru, Chili. De smaak kan worden omschreven als een mix tussen kiwi, tomaat en passievrucht. Klinkt vreemd maar intrigerend, niet? Ik stel voor om het te proberen naast een kaasplateau of het te mengen in uw fruitsalade voor een extra zing.

14. Surinaamse kers

Okay dus het is geen kers, maar hij lijkt er wel een beetje op, toch? Surinaamse kersen zijn inheems in Suriname, Guyana, go figure, en groeien in het wild. Ze smaken ook niet echt naar kersen, maar hebben een wrange, harsachtige smaak. Ze moeten alleen worden gegeten als ze absoluut rijp zijn, anders zijn ze uiterst onsmakelijk. Je weet dat ze rijp zijn als ze een diep bloedrode kleur krijgen en gemakkelijk van de boom vallen. Als hij rijp is, is hij heel zoet en sappig, maar mensen hebben de neiging om er ofwel van te houden ofwel hem te haten.

15. Rode Aardbei Guave

Je ziet meestal guaves die of geel of rood zijn. De gele hebben een citrusachtige smaak, terwijl de rode een aardbeiaroma hebben, vandaar de naam. Ze groeien in het wild, zijn nogal invasief, en zijn een onkruid in veel landen. Terwijl ik naar Waimanu Valley wandelde, waren ze overal en een aangename traktatie om van te snoepen. Guaves kunnen zo van de struik worden gegeten, omdat ze een zachte, eetbare schil hebben, zoet vruchtvlees en veel harde, kleine pitjes. Je kunt de hele vrucht eten, al geven sommigen er de voorkeur aan de schil niet te eten vanwege de wrange kwaliteit. Wees voorzichtig met de pitten, want die zijn vrij hard, maar nog steeds eetbaar.

–

Niet alleen zijn al deze vruchten heerlijk om vers te proberen, de boerenmarkten bieden delicatessen die u nergens anders zult proberen. Probeer de woensdagavondmarkt van oom Robert voor een leuke tijd en geweldig eten. Het is niet de gemakkelijkste om er te komen, gelegen aan het einde van de Red Road in het lager gelegen Puna op het Grote Eiland, maar ik heb kort in het gebied gewoond en kan zeggen dat het zeker de reis waard is. Als je er niet kunt komen, ga dan naar een van de andere markten en probeer iets waar je nog nooit van hebt gehoord, het kan heerlijk zijn.

Welke nieuwe vruchten heb je ontdekt tijdens het reizen?

Happy fruit tasting!

– Shaz