Michael Lewis’ briljante boek is omgezet in een onwaarschijnlijke mainstream hit van de regisseur achter Anchorman en Step Brothers. Met Ryan Gosling, Steve Carell, Brad Pitt en Christian Bale in de hoofdrollen, bereid je voor op een hoop industriejargon en een film die niet weet of het op een morele kruistocht is of een zoektocht naar giechels…
*CONTAINS SPOILERS*
The Big Short volgt de gebeurtenissen van de financiële crisis van 2008, maar vanuit de hoek van Wall Street die een absolute moord heeft gepleegd. Michael Burry, een ongewone en onverzorgde introvert gespeeld door Christian Bale, merkt eerst een aantal subprime woningleningen op die in principe complete shit zijn en dreigen in gebreke te blijven en onvermijdelijk de Amerikaanse huizenmarkt doen instorten. Burry investeert vervolgens meer dan 1 miljard dollar van het geld van zijn investeerders in credit default swaps, waarbij hij de hele tijd belachelijk wordt gemaakt en geringschat voor zijn belachelijke investeringen.
Toen anderen lucht krijgen van wat Burry van plan is, waaronder Jared Vennett, een bankier gespeeld door Ryan Gosling (die ook de film vertelt). Vennett is de meest stereotype clichéversie van een bankier; hij probeert zo veel mogelijk geld te verdienen zonder zich te bekommeren om de manier waarop hij dat doet. Het gerucht van een instortende huizenmarkt klinkt hem dan ook als muziek in de oren. Vervolgens confronteert hij hedge-fund specialist Mark Baum, gespeeld door Steve Carell, met Burry’s idee om de huizenmarkt te shorten.
Lang verhaal kort, want dit is een lange film; de Amerikaanse economie stortte in, 5 biljoen dollar ging verloren, acht miljoen mensen verloren hun baan, zes miljoen verloren hun huis, Jared Vennett verdiende 47 miljoen dollar aan commissies, Mark Baum’s team verdiende 1 miljard dollar en Michael Burry verdiende 100 miljoen dollar voor zichzelf en 700 miljoen dollar voor zijn investeerders.
Adam McKay’s verbeelding van Micheal Lewis’s boek ‘The Big Short: Inside the Doomsday Machine’ is een groeier en geen douche. Het duurt de eerste anderhalf uur voordat het interessant wordt, waarbij de eerste helft bestaat uit hoeveel grote zinnen vol industriejargon er in kunnen voordat iemand afhaakt. Het is ook interessant hoe de film halverwege van genre lijkt te veranderen, eerst krijgen we zwarte komedie ‘Wolf of Wall Street’ vibes, dan is het een rechtschapen onthulling van de echte corrupte onderwereld van Wall Street. Maar we kunnen ons voorstellen dat dit niet anders is dan hoe de gebeurtenissen van de financiële crisis van 2008 echt voelden voor degenen die erin zaten.
Over het geheel genomen denken we dat de film slim gebruik heeft gemaakt van veel bekende gezichten om een belangrijk en complex verhaal te vertellen, maar ook geprobeerd heeft om het op een leuke en sexy manier op te leuken… hoewel niet helemaal effectief.
Best Part:
Wanneer Michael Burry emails stuurt naar elk van zijn investeerders om hen te vertellen hoeveel miljoenen hij hen heeft gemaakt na twee jaar van twijfel en bedreigingen van elk van hen. Dan sluit hij het bedrijf – beetje vuist pomp in de lucht film moment.
Worst Part:
Dit is niet per se een deel in de film, maar een algemene slechtste factor is Mark Baum’s (in het echte leven Steve Eisman) voortdurende schijnheilige onrust die maakt hem zo boos op het systeem en de wereld, maar de hele tijd is het maken van de beslissing om te wedden tegen de banken werkt hij voor en schroeven de armste mensen in Amerika. Om nog maar te zwijgen van het feit dat hij een kletstoon slaat terwijl hij dat doet. De ergste scène is de laatste, wanneer hij zo’n moeilijke beslissing probeert te nemen: gaat hij verkopen en een miljard dollar verdienen aan het corrupte systeem dat hij zo haat? Natuurlijk doet hij dat.
Het meest memorabele citaat:
Jared Vennett: Er zijn wat duistere zaakjes aan de hand. God, dit is intiem. Ik heb het gevoel dat ik financieel in je zit of zo. Mark Baum: Oké.