False-Positive Elevation of CK-MB Levels with Chest Pain in Lung Adenocarcinoma

Abstract

De creatinine kinase (CK)-MB assay kan worden gebruikt voor de vroege diagnose van acuut coronair syndroom. Wij beschrijven het geval van een 82-jarige man met longadenocarcinoom die zich presenteerde met pijn op de borst. Hoewel de laboratoriumresultaten verhoogde CK-MB niveaus toonden, was er geen sprake van hartletsel. Een computertomografiescan van de borst toonde pleurale carcinomatose. Later toonde elektroforetische analyse van CK een normaal CK-MB bereik maar verhoogde CK-BB niveaus en de aanwezigheid van macro CK type 2. Wij stelden vast dat de pijn op de borst van de patiënt het gevolg was van de viscerale pleurale invasie van longkanker. Door de gebruikte methoden om het CK-MB isozyme te meten, bleek de CK-MB spiegel verhoogd.

© 2020 The Author(s) Published by S. Karger AG, Basel

Inleiding

Creatinine kinase (CK)-MB is een CK isozyme dat vooral voorkomt in het myocardium, maar 5-7% van dit isozyme komt voor in skeletspieren . CK-MB is een nuttige cardiale marker voor acuut myocardinfarct. Echter, met de introductie van troponine, dat gevoeliger en nauwkeuriger is dan CK-MB voor het opsporen van hartschade, is de meting van CK-MB niet langer nodig, en verschillende richtlijnen stellen dat CK-MB niet nuttig is voor de diagnose van acuut coronair syndroom . Wij rapporteren een geval van pijn op de borst bij een patiënt met longadenocarcinoom waarbij de CK-MB-spiegel verhoogd was, maar hartschade niet werd bevestigd.

Case Report

Een 82-jarige man met stadium IV longadenocarcinoom presenteerde zich met verergerende pijn op de borst terwijl hij in bed lag. Hij was 2 dagen eerder in het ziekenhuis opgenomen vanwege algehele vermoeidheid en verlies van eetlust na behandeling met vinorelbine (25 mg/m2), dat 22 dagen voor de ziekenhuisopname als tweedelijns therapie was toegediend.

Hij had al 1 week last van pijn op de borst zonder medische hulp in te roepen. Hij had een soortgelijke episode van verergerende pijn op de borst in het sternum ongeveer 8 uur eerder ’s nachts tijdens zijn verblijf in het ziekenhuis. Metingen van zijn vitale functies toonden toen een bloeddruk van 128/77 mm Hg, een hartslag van 72 slagen/min met een regelmatige pols, en een SpO2 waarde van 96%. Omdat zijn vitale functies stabiel waren, werd zijn toestand in de gaten gehouden en werden er geen verdere tests uitgevoerd.

Tijdens de tweede episode van pijn op de borst toonden metingen van zijn vitale functies een bloeddruk van 144/85 mm Hg, een hartslag van 68 slagen/min met een regelmatige pols, en een SpO2-waarde van 96% bij het inademen van kamerlucht. Een onmiddellijk ECG toonde geen ST-segment veranderingen (Fig. 1). Een nitroglycerinetablet verminderde de pijn niet. Bloedonderzoek toonde een verhoogd totaal CK (547 U/L) en CK-MB (200 U/L) gehalte, maar normale waarden voor troponine I. Een ECG toonde noch hypokinesis noch akinesis van één van beide ventrikels. Een computertomografiescan van de borst toonde een verdikking van het linker borstvlies en vergrote mediastinale lymfeklieren (Fig. 2).

Op de vierde dag na de tweede episode van pijn op de borst vertoonden zijn laboratoriumresultaten nog steeds verhoogde CK- (579 U/L) en CK-MB- (379 U/L) niveaus. Elektroforetische analyse van serum geoogst op dag vier toonde aan dat 2% van het totale CK-gehalte CK-MB was, dat in het normale bereik lag, en CK-BB en macro CK type 2 niveaus waren verhoogd (Fig. 3). Deze resultaten geven aan dat de pijn op de borst van onze patiënt niet het gevolg was van een hartbeschadiging maar eerder van longadenocarcinoommetastase. Vervolgens werd zijn pijn op de borst onder controle gehouden door toediening van hydromorphone, zoals door de patiënt was gevraagd.

Discussie

CK is een enzym dat betrokken is bij het energiemetabolisme en dat de fosforylering van creatinine en adenosinetrifosfaat katalyseert. Cytosolisch CK bestaat als een dimere molecule met twee subeenheden, M en B. Er bestaan drie CK-isozymes: CK-MM komt vooral tot expressie in de skeletspieren, CK-MB vooral in de hartspier, en CK-BB vooral in de hersenen.

Bovendien komt CK voor als een vorm met een hoger moleculair gewicht, macro CK genoemd, waarvan twee typen bestaan, type 1 en type 2. Macro CK type 1 bestaat uit een complex van CK-isozymes en een immunoglobuline, terwijl macro CK type 2 een mitochondriaal CK-polymeer vormt. Elektroforetisch wordt macro CK type 1 afgebeeld als een anodisch CK, dat tussen CK-MM en CK-MB migreert, en macro CK type 2 wordt afgebeeld als een kathodisch CK, dat kathodaal naar CK-MB migreert. De prevalentie van type 1 is 0,43-1,2%, en die van type 2 is 0,5-3,7% . Macro CK type 1 wordt meestal aangetroffen bij patiënten met auto-immuunziekten, en type 2 bij ernstig zieke patiënten, vooral bij patiënten met maligniteiten. Hoewel de aanwezigheid van macro CK type 2 bij longkanker in de Engelse literatuur is gemeld, is niet vermeld of deze gevallen ook longadenocarcinoom omvatten.

Andormale serumspiegels van CK-BB worden ook vaak geassocieerd met neoplastische ziekten. Bij longkanker zijn verhoogde serumspiegels van CK-BB gerapporteerd in gevallen van adenocarcinoom, kleincellig carcinoom en plaveiselcelcarcinoom. De serumspiegel van CK-BB is aanzienlijk verhoogd bij kleincellig carcinoom in vergelijking met die bij andere histologische kankertypes. De mate waarin het serum CK-BB niveau stijgt is gecorreleerd met het aantal metastatische plaatsen, en er bestaat een significante associatie tussen klinische respons op therapieën en serum CK-BB niveaus .

Verhoogde niveaus van CK isozymes zijn afkomstig van weefsels. Elektroforetische analyses van serum en longkankerhomogenaat tonen dezelfde patronen van CK-MB- en CK-BB-niveaus, wat wijst op de tumor als de bron van atypisch verhoogde CK-isozymniveaus.

In het onderhavige geval toonden de laboratoriumbevindingen verhoogde serum CK- en CK-MB-niveaus. Anderzijds toonde elektroforese een standaardbereik van CK-MB en verhoogde CK-BB en macro CK type 2 niveaus. CK-MB wordt gemeten met immuno-inhibitiemethoden waarbij de M-component wordt geïnactiveerd door een anti-M-antilichaam, dat de B-component actief laat (Cica Liquid CK-MB, Kanto Chemical Co., Inc.). Bij deze methode wordt, na inactivering van de M-component, de resterende CK-activiteit verdubbeld, hetgeen een uiteindelijke CK-MB-activiteit weergeeft. Aangenomen wordt dat de CK-BB-activiteit aanvankelijk inactief is, en dat een anti-M-antilichaam de CK-MM-activiteit blokkeert; de resterende CK-activiteit is alleen afkomstig van de CK-MB. Aangezien de M-component geblokkeerd is, is de CK-MB-activiteit gehalveerd. Als dus een component niet door anti-M-antilichamen kan worden geïnactiveerd, zoals CK-BB of macro CK, geeft de berekende CK-MB geen nauwkeurige CK-MB-activiteit weer.

Samenvattend melden wij het geval van een patiënt met pijn op de borst bij wie de verkregen resultaten verwarrend waren vanwege verhoogde CK-MB-spiegels. De pijn op de borst van de patiënt was niet het gevolg van hartletsel, maar van longadenocarcinoommetastase. Bij de evaluatie van pijn op de borst bij maligniteit is het van cruciaal belang om de oorsprong te verifiëren, en niet alleen te vertrouwen op het CK-MB niveau.

Statement of Ethics

De patiënt gaf schriftelijke geïnformeerde toestemming voor de publicatie van dit case report en eventuele begeleidende beelden.

Disclosure Statement

We verklaren geen belangenconflicten.

Funding Sources

Er werd geen financiering ontvangen.

Author Contributions

T.O. stelde het manuscript op. Alle auteurs waren betrokken bij de behandeling van de patiënt en hebben het manuscript kritisch beoordeeld.

Author Contacts

Artikel / Publicatiegegevens