Facten en voordelen van Paw Paw

Pawpaw, (Asimina triloba), ook wel gespeld papaw, paw-paw is een bladverliezende boom of struik van de custard-appel familie, Annonaceae (orde Magnoliales), waartoe ook cherimoya, ylang ylang, soursop en custard-appel behoren. De plant is inheems in het oosten, zuiden en middenwesten van de Verenigde Staten en het aangrenzende uiterste zuiden van Ontario, Canada, van New York ten westen tot het zuidoosten van Nebraska, en ten zuiden tot het noorden van Florida en het oosten van Texas. Pawpaw is ook bekend onder andere namen zoals wilde banaan, prairiebanaan, Indiana-banaan, Hoosier-banaan, West-Virginia-banaan, Kansas-banaan, Kentucky-banaan, Michigan-banaan, Missouri-banaan, de banaan van de armen, Ozark-banaan, en banango, valse banaan, pawpaw-appel, custard-appel, custard-banaan, bananenboom, Nebraska-banaan en witte pruim. De geslachtsnaam Asimina is gewijzigd van de inheemse Amerikaanse naam assimin of rassimin via het Franse koloniale asiminier. Het epitheton triloba in de wetenschappelijke naam van de soort verwijst naar de drielobbige kelken van de bloemen en de dubbel drielobbige bloemkroon, waarvan de vorm lijkt op die van een driekantige hoed.

Pawpaw-vruchten kunnen door de mens worden geconsumeerd, hoewel het hanteren van de vruchten bij gevoelige personen allergische reacties kan veroorzaken. De vruchten kunnen rauw worden gegeten, gekookt in pudding of brood, of gebruikt worden om ijs van te maken. Gewoonlijk wordt de plant aangeplant voor de fruitteelt en als sierplant. De vroege Amerikanen maakten een gele kleurstof van de pulp van de gerijpte vrucht. De paw paw is de grootste eetbare vrucht die inheems is in de Verenigde Staten.

Plantbeschrijving

Pawpaw is een bladverliezende, vaak smal kegelvormige boom of grote struik die ongeveer 11 m hoog wordt (zelden tot 14 m) met een stam van 20-30 cm of meer in diameter. De plant groeit in vochtige tot matige loofbossen en kleine open plekken in bossen. Hij is vaak te vinden in de buurt van omgevallen bomen, waar er meer licht is. De plant gedijt het best in diepe, vruchtbare grond die vochtig, goed gedraineerd en licht zuur is (pH 5-7). Vermijd zware, natte, alkalische grond. De schors is glad als hij jong is en ontwikkelt ondiepe scheurtjes naarmate hij ouder wordt. De kleur is bruin tot grijsbruin met lichtbruine, rood getinte vertakkingen, gemarkeerd door ondiepe groeven.

Bladeren

De bladeren zijn enkelvoudig, afwisselend en spiraalvormig gerangschikt, gaafrandig, bladverliezend, 10-12 inches (25-30 cm) lang, 4-5 inches (10-13 cm) breed, en wigvormig aan de basis, met een scherpe apex en een hele rand, met de middennerf en primaire nerven prominent. De bladstelen zijn kort en stevig, met een opvallende adaxiale groef. Stipules ontbreken. De uitgroeiende bladeren zijn conduplicaat, groen, bedekt met roestig tomentum aan de onderkant, en behaard aan de bovenkant; wanneer ze volgroeid zijn, zijn ze glad, donkergroen aan de bovenkant, en bleker aan de onderkant. Wanneer de bladeren gekneusd worden, hebben ze een onaangename geur die lijkt op die van een groene paprika. In de herfst zijn de bladeren roestgeel, waardoor pawpaw-bosjes van grote afstand te herkennen zijn.

Bloemen

Bloemen zijn perfect, ongeveer 1-2 inches (3-5 cm) in doorsnee, roodpaars of kastanjebruin wanneer ze rijp zijn, met drie kelkbladen en zes kroonbladen. Ze worden afzonderlijk gedragen op stevige, harige, okselstandige bloeistengels. De bloemen verschijnen in het vroege voorjaar, tegelijk met of iets voor het verschijnen van de nieuwe bladeren, en verspreiden een vage etherische of gistige geur. De bloei vindt normaal plaats van mei tot juni.

Vruchten

De vrucht van de pawpaw is een grote, geelgroene tot bruine bes, 5-16 cm lang en 3-7 cm breed, met een gewicht van 20-500 g. De grotere maten zijn gewild, vergelijkbaar met de mango. De vruchten bestaan uit ongeveer 10 tot 14 zaden in twee rijen. De bruinachtige tot zwartachtige zaden hebben de vorm van limabonen met een doorsnede van 15-25 mm, omgeven door het oranje gekleurde zachte, eetbare vruchtvlees. De opvallende vruchten zijn aanvankelijk groen en rijpen naar geel of bruin. Wanneer ze rijp zijn, buigen de zware vruchten de zwakke takken naar beneden. Pawpawvruchten komen vaak voor als trossen van tot wel negen afzonderlijke vruchten. De rijpe vrucht is zacht en dunwandig. De vruchten rijpen vanaf september of oktober.

Geschiedenis

Hernando de Soto, de Spaanse ontdekkingsreiziger, was de eerste Europeaan die in 1541 inheemse Amerikanen observeerde die zowel pawpawvruchten teelden als aten. Vóór de laatste ijstijd waren megafauna’s, zoals de mastodonten, verantwoordelijk voor de verspreiding van de zaden. Na de ijstijd waren de indianen waarschijnlijk de grootste verspreiders van het zaad. Naast het eten van pawpaw fruit, oogstten de Indianen ook de vezelige binnenbast van de stam. Door deze vezels te draaien maakten de Indianen koorden, touwen, visnetten, manden, matten en doeken. Delen van de plant hebben ook een insectenwerende eigenschap. De Indianen vermaalden de zaden en maakten er een poeder van dat ze op hun hoofdhuid aanbrachten om luizen te bestrijden. Tegenwoordig wordt het wereldwijd geteeld vanwege zijn nut en zijn verbazingwekkende voordelen.

Cultivars en hun verschillen

• Mango pawpaw (Asimina triloba ‘Mango’): Produceert grote, smaakvolle vruchten met oranjegele vruchtvlees. Het is een laat rijpende cultivar die ongeveer 15 tot 25 voet hoog en breed wordt.
• NC-1 pawpaw (Asimina triloba ‘NC-1’): Deze variëteit geeft grote vruchten met minder zaden en een dunnere schil. Het is een vroeg rijpende cultivar die ongeveer 12 tot 15 voet hoog en breed wordt.
• Pennsylvania Golden pawpaw (Asimina triloba ‘Pennsylvania Golden’): Het is een zeer zoete vrucht; een zeer vroeg rijpende cultivar die ongeveer 15 tot 25 voet hoog en breed wordt.
• Prolific pawpaw (Asimina triloba ‘Prolific’): Deze variëteit produceert al op jonge leeftijd groot gewas. Het is een vroeg rijpende cultivar die ongeveer 12 tot 15 voet hoog en breed wordt.
• Overleese pawpaw (Asimina triloba ‘Overleese’): De plant produceert grote vruchten met weinig zaden. Het is een vroegrijpende cultivar die ongeveer 12 tot 15 voet hoog en breed wordt.
• Zonnebloempawpaw (Asimina triloba ‘Sunflower’): De plant produceert grote vruchten met minder zaden. Hij rijpt later dan andere cultivars en wordt 15 tot 25 voet hoog en breed.

Gezondheidsvoordelen van Pawpaw

Pawpaw-vruchten zijn een product van de Noord-Amerikaanse struik die wetenschappelijk bekend is onder de naam Asimina triloba. De plant is genetisch verwant aan de meer bekende papajavrucht, die in tropische klimaten groeit. De meeste voedingsstoffen zitten in het vlezige binnenste en de zaden, maar de schil kan ook medicinaal worden gebruikt, net als de bladeren, schors en zelfs wortels van de plant. Hieronder staan enkele van de bekende gezondheidsvoordelen van het gebruik van Pawpaw

1. Anti-inflammatoire eigenschappen

Anti-inflammatoire eigenschappen van de pawpaw plant maken de meeste delen ervan goede natuurlijke behandelingen voor ontstekingsaandoeningen zoals reumatoïde artritis en osteoartritis. Regelmatige consumptie van de oliën in de vruchten en bladeren kan helpen bij het verlichten van de ontsteking en de pijn die gepaard gaan met artritische aandoeningen. Pawpaw helpt ook bij de behandeling van veel voorkomende verwondingen van de gewrichten en spieren.

2. Malariakoorts

Squeeze enkele gele pawpawbladeren in water. Neem zeven dagen lang driemaal daags een glas. Dit preparaat is ook goed tegen geelzucht. De dosering is hetzelfde.

3. Diabetes

De groene bladeren van de pawpaw zijn goed voor door diabetes veroorzaakte hoge bloeddruk. Knijp de groene bladeren uit in water en neem driemaal daags een glas. Deze bereiding is ook goed tegen constipatie.

4. Maagzweer

Snijd een grote onrijpe pawpawvrucht in stukken. Verwijder niet de schil of de pitten. Snijd gewoon de hele vrucht in blokjes. Laat ze vervolgens vier dagen weken in vijf flessen water. Filter en neem ½ glas driemaal daags gedurende 2 weken. Dit is een zeer goede remedie voor elk type darmzweer.

5. Kalmeren van ademhalingsproblemen

Beoefenaars van natuurgeneeskunde bevelen af en toe pawpaw aan voor het verlichten van ademhalingsproblemen, maar in deze gevallen komt het grootste voordeel vaak door het inhaleren van de plant in plaats van het eten of plaatselijk gebruik ervan. Astmapatiënten kunnen tijdens een astma-aanval verlichting vinden door het inhaleren van de rook die ontstaat bij het verbranden van gedroogde pawpawbladeren.

6. Uitwendige zweer

Het witte melkachtige sap van de onrijpe pawpaw bevat een hoog percentage papaïne, dat wordt gebruikt bij chronische wonden of zweren. Dit kan worden verkregen door een lichte snede in de onrijpe pawpawvrucht te maken, zodat het sap kan vallen. Papaïne is ook aanwezig in de rijpe pawpawvrucht.

7. Astma

Verbrand gedroogde pawpawbladeren en inhaleer de rook tijdens een aanval van astma. Dit zal snel verlichting brengen. Daarom, om een aanval te voorkomen, inhaleer de rook elke nacht.

8. Huid gladstrijken en hydrateren

Pawpaw wordt vaak beschouwd als iets van een “wonder” behandeling voor mensen die lijden aan ruwe huidaandoeningen zoals acne en eczeem. De patiënten wrijven gewoonlijk geconcentreerde crèmes en de extracten van de pawpaw op hun huid om de beste resultaten te krijgen, hoewel soms eenvoudig het wrijven van de fruitschillen op de getroffen gebieden verlichting kan brengen. Van pawpajaolie is ook aangetoond dat het cellulitis vermindert, en het kan de huid verstevigen en glad maken door de productie van collageen te stimuleren.

9. Bronchitis

Wortel van de pawpaw is een goede remedie voor ademhalingsproblemen, vooral bronchitis. Breng wat pawpawortels aan de kook en neem driemaal daags een ½ glas. Bij hoest kauwt u op een zachte wortel en slikt het sap in. Piles

Pawpawortel is effectief voor de genezing van piles. Bereiden zoals voor bronchitis. De dosering is een half glas tweemaal daags.

11. Parasietenverwijdering

Pawpaw heeft een aantal natuurlijke insectendodende eigenschappen en is bewezen een effectief alternatief te zijn voor het verwijderen van het lichaam van parasieten. Mensen die lijden aan darmwormen kunnen kauwen op pawpaw zaden om de parasieten te verdrijven. Shampoos met een extract van de pawpawplant worden soms ook aanbevolen voor patiënten met luizen en neten.

12. Impotentie

Snijd twee onrijpe pawpawvruchten in stukjes (zaden en schil inbegrepen). Breng het aan de kook in acht flessen water. Neem driemaal daags een half glas.

13. Als anti-oxidant

Pawpaw-plant is rijk aan natuurlijke verbindingen die kankerbestrijdende eigenschappen bevatten. Onderzoek heeft gesuggereerd dat extracten van de pawpawplant tumoren bij kankerpatiënten aanzienlijk kunnen verminderen. Het kan ook de misselijkheid en andere bijwerkingen van chemotherapie verlichten. Uit dieronderzoek is ook gebleken dat de chemische verbindingen van de plant effectief kunnen zijn bij het verlagen van de bloedsuikerspiegel en het verlagen van het cholesterolgehalte, wat naast het verbeteren van de algehele gezondheid ook kan helpen bij het verlichten van een aantal inwendige kwalen en nuttig kan zijn als het gaat om het voorkomen van een hartaanval, beroerte en aderverkalking.

14. Voor chronische uitwendige zweren of zweren

Snijd een stuk onrijpe pitvrucht en bind direct op de wond. Doe dit vier keer per dag. Ga hiermee door tot de wond is opgedroogd, wat over enkele dagen of weken zal zijn. Om de wond sneller te laten genezen, eet veel rijpe pawpaw.

15. Rijk aan vitamine A, B en C

Vitamine A is goed voor het gezichtsvermogen, vitamine B voor de zenuwen en de spieren, terwijl vitamine C het immuunsysteem versterkt en helpt ziekten te bestrijden. Voor wormen, kauw 2 eetlepels van de zaden van rijpe pawpaw fruit het eerste ding bij het opstaan en het laatste ding ’s nachts. Doe dit gedurende 3 dagen. Neem alleen fruit als ontbijt en avondeten voor die drie dagen.

Traditioneel gebruik en voordelen van Paw Paw

• Vrucht wordt gebruikt als laxeermiddel en bladeren als diureticum.
• Ze worden uitwendig toegepast op steenpuisten, zweren en abcessen.
• Zaad bevat het alkalische asiminine, dat emetisch en verdovend werkt.
• Ze worden in poedervorm op het haar aangebracht om luizen te doden.
• Bast is een bitter tonicum en bevat de alkaline analobine, die medicinaal wordt gebruikt.
• Extraheer het melksap van een korst van onrijpe vruchten van een pawpaw, dat, in het opgedroogde uiterlijk, door de moderne geneeskunde wordt toegepast om eczeem en verschillende maagziekten te genezen.
• Gedroogde bladeren van pawpaw kunnen worden genomen als kruidenthee voor versterkte productie van stoffen in een organisme die kanker voorkomen.
• Het wordt aanbevolen bij maagzweer, bij colitis, bronchiale astma.
• Gekneusde pawpaw is een ideaal voedsel voor baby’s en een uitstekend tonicum voor opgroeiende kinderen.
• In sommige tropische landen wordt sap van pawpaw gebruikt bij de behandeling van een ruggengraat, maagziekten, en eczemen.

Culinair gebruik

• Vers fruit van de pawpaw wordt meestal rauw gegeten, gekoeld of op kamertemperatuur.
• Vruchten kunnen ook worden gebruikt voor het maken van conserven, taarten, ijs en andere zoete desserts.
• Pawpaw kan ook worden gemengd in ijs of worden verwerkt in pannenkoeken.
• Pawpaw wordt ook gebruikt voor het maken van sap, hetzij als een verse pawpaw drank of in drankmengsels (bijvoorbeeld een pawpaw, ananas, banaan, limoen, citroen, en sinaasappel theemix).
• Vruchtenpulp kan ook worden verwerkt tot een landwijn.
• Iroquois gebruikten de gepureerde vruchten om kleine cakejes te maken die werden gedroogd en opgeslagen.
• Gedroogde koeken werden geweekt in water en gekookt om een saus of relish te maken die werd geserveerd met maïsbrood.

Andere feiten

• Vezel van de binnenbast wordt gebruikt voor het maken van sterk touw en koord.
• Zaad heeft insectendodende eigenschappen.
• Gele kleurstof wordt gemaakt van het rijpe vruchtvlees.
• Hout is licht, zacht, zwak, sponzig, grofkorrelig en wordt niet commercieel gebruikt.
• Vruchten van de pawpaw worden gegeten door een verscheidenheid aan zoogdieren, waaronder wasberen, grijze vossen, opossums, eekhoorns, en zwarte beren.
• De onaangenaam ruikende bladeren, twijgen, en schors van pawpaws bevatten natuurlijke insecticiden bekend als acetogenins.
• Pawpaw bladeren en twijgen worden zelden geconsumeerd door konijnen, herten, of geiten, of door veel insecten.
• Ezels zijn gezien als eters van pawpaw bladeren in Maryland.
• Gekoeld pawpaw fruit was een favoriet dessert van George Washington.
• De harde, vezelige binnenbast van de pawpaw werd door de Indianen en kolonisten in het Midwesten gebruikt voor het maken van touwen, visnetten en matten en voor het rijgen van vis.
• Pawpawstammen zijn gebruikt voor split-rail hekken in Arkansas.
• Harde, bruine, glanzende zaden ter grootte van een limaboon werden in Ohio soms als zakstuk meegenomen.

Voorzorgsmaatregelen

• Zaad bevat een giftige alkaloïde en is giftig.
• Bladeren kunnen bij een klein aantal gevoelige mensen dermatitis veroorzaken.
• Andere rapporten zeggen dat het hanteren van de vrucht dermatitis kan veroorzaken.
• Fruit kan bij sommige mensen maag-darmstoornissen veroorzaken

http://www.theplantlist.org/tpl1.1/record/kew-2655435

https://www.itis.gov/servlet/SingleRpt/SingleRpt?search_topic=TSN&search_value=18117#null

https://davesgarden.com/guides/pf/go/37/

http://www.pfaf.org/user/Plant.aspx?LatinName=Asimina+triloba

https://www.mskcc.org/cancer-care/integrative-medicine/herbs/american-pawpaw

http://www.missouribotanicalgarden.org/PlantFinder/PlantFinderDetails.aspx?kempercode=b500

https://www.drugs.com/npp/pawpaw.html

https://www.botanical.com/botanical/mgmh/p/papaws03.html

https://plants.usda.gov/core/profile?symbol=ASTR

https://www.crfg.org/pubs/ff/pawpaw.html

http://www.museum.state.il.us/muslink/forest/htmls/trees/A-triloba.html

http://dendro.cnre.vt.edu/dendrology/syllabus/factsheet.cfm?ID=155

https://en.wikipedia.org/wiki/Asimina_triloba

http://www.treetopics.com/asimina_triloba/

http://hort.ufl.edu/trees/ASITRIA.pdf