Ernie Johnson Sr.

SpeelcarrièreEdit

Na drie jaar in het U.S. Marine Corps te hebben gediend, maakte Johnson zijn major league debuut in relief op 28 april 1950, tegen de Philadelphia Phillies in Shibe Park. Zijn eerste overwinning in de Hoofdklasse was ook in relief, tegen de New York Giants op 30 juni 1950 op de Polo Grounds.

Johnson leidde de werpers van de Western League met een .750 winning percentage toen hij speelde voor de Denver Bears in 1949. Hij bracht een deel van 1950 door in de Eastern League en heel 1951 in de American Association voordat hij in 1952 voorgoed terugkeerde naar de Major Leagues. Hij begon 10 wedstrijden voor Boston in 1952 en verscheen daarna bijna uitsluitend in relief. Hij voerde American Association werpers aan met een .789 winning percentage en een ERA van 2.62 terwijl hij in 1951 voor de Milwaukee Brewers speelde.

Van 1953 tot 1957, de eerste vijf jaar dat de Braves in Milwaukee waren, kwam Johnson 175 keer in relief in actie, een gemiddelde van 35 per seizoen.

Spelend voor de 1957 World Series kampioen Braves had Johnson een 7-3 record en vier saves in 30 wedstrijden. In drie World Series-optredens tegen de New York Yankees in oktober kreeg hij slechts één punt, twee hits en één vrije loop tegen in zeven innings, maar dat was wel een game-winning homerun van Hank Bauer in de zevende inning van Game 6.

In negen seizoenen had Johnson slechts eenmaal een verliesrecord (1955) en had hij een algemeen winstpercentage van .635. Carrièretotalen omvatten een record van 40-23 in 273 wedstrijden, 19 begonnen wedstrijden, drie complete wedstrijden, één shutout, 119 gefinishte wedstrijden, 19 saves en een ERA van 3.77.

Broadcasting careerEdit

Na zijn speeldagen was Johnson lange tijd een kleurencommentator en play-by-play omroeper bij de Braves radio en televisie, werkzaam van 1962 tot 1999. Hij werd een icoon in Atlanta nadat het team daar in 1966 naartoe verhuisde, en kreeg in de jaren ’80 nationale bekendheid door zijn werk met Skip Caray en Pete Van Wieren op “Superstation” TBS. Hij werd op 24 augustus 2001 verkozen tot lid van de Hall of Fame van de Braves. Zijn zoon, Ernie Johnson Jr., werkte van 1993 tot 1996 met hem samen bij de SportSouth uitzendingen. De omroepcabine op Atlanta’s Turner Field draagt zijn naam. In 2014 werd Johnson opgenomen in de Vermont Sports Hall of Fame.

OverlijdenEdit

Johnson overleed op 12 augustus 2011, na een lang ziekbed.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.