De bescherming van archeologische overblijfselen in Ephesus verzoent op elegante wijze historisch behoud met toegankelijkheid voor bezoekers. Efese, aan de zuidwestkust van het moderne Turkije, was de plaats van een opeenvolging van grote antieke beschavingen en belichaamde een bijzonder vruchtbare synthese van architectuur en cultuur. In 356 v. Chr. bouwden de Grieken het Artemesium (een kolossale Ionische tempel gewijd aan de vruchtbaarheidsgodin Artemis), één van de zeven wereldwonderen van de antieke wereld. In de 2e eeuw v.C. was Efeze de op drie na grootste stad in het Oost-Romeinse Rijk, beroemd om zijn Artemesium, de Bibliotheek van Celsus en zijn medische school.
Geciteerd uit Catherine Slessor’s Housing History.
Efeze; oude Griekse stad in Klein-Azië, bij de monding van de rivier Menderes, in wat nu West-Turkije is, ten zuiden van Smyrna (nu Izmir). Het werd een van de grootste Ionische steden en de belangrijkste zeehaven van de regio. Haar rijkdom was spreekwoordelijk. De Griekse stad lag in de buurt van een oud centrum voor de verering van een inheemse natuurgodin, die werd gelijkgesteld met de Griekse Artemis, en rond 550 v. Chr. werd er een grote tempel gebouwd. Hieraan droeg Croesus, die de stad veroverde, bij.
Wanneer Lydiërs hun steden aanvielen, verdedigden de Efeziërs zich door een touw van de tempel van Artemis af te binden. Maar dat was geen goede manier om een stad te verdedigen. Croesus van Lydië veroverde het gemakkelijk, maar hij vernietigde het niet. De stad bereikte de “Gouden Eeuw” en werd een goed voorbeeld voor de Antieke Wereld, ook in cultuur en kunst. De bouw van de Artemis was aan de gang. Croesus had een groot respect voor Artemis en hij schonk 36 zuilen met beeldhouwwerken in reliëf. Enkele delen van deze beelden bevinden zich thans in het British Museum.
Van Lydische heerschappij ging Efeze over naar het Perzische Rijk. De tempel brandde af in de 4e eeuw v. Chr. v. Chr., maar men begon met de wederopbouw voordat Alexander de Grote Efeze in 334 innam. De stad bleef bloeien tijdens de oorlogen van zijn opvolgers, en nadat zij was overgegaan (133) naar de Romeinen behield zij haar hegemonie en was de belangrijkste stad van de provincie Asia. De grote tempel van Artemis of Artemis, door de Romeinen de tempel van Diana genoemd, werd beschouwd als een van de zeven wereldwonderen. Van ca. 100 v. Chr. tot ca. 100 n. Chr. was Efeze de wereldhoofdstad van de slavenhandel.
De stad werd in 262 n. Chr. door de Goten geplunderd, waarbij de tempel werd verwoest. Efeze was in 431 de zetel van een kerkbestuur, maar werd na het dichtslibben van de haven verlaten. Opgravingen (1869-74) van de ruïnes van de tempel brachten vele kunstvoorwerpen aan het licht. Latere opgravingen brachten belangrijke Romeinse en Byzantijnse overblijfselen aan het licht.
Gehaald uit The Columbia Encyclopedia, Sixth Edition. 2001.
In een christelijke versie van een wijdverbreid verhaal werden martelaren tijdens de vervolgingen door Decius (ca. 250) in een grot bij Efeze gevangen gezet. Lang daarna, in de 5e eeuw, ontwaakten zij (als uit een slaap) en werden voor Theodosius II, de Romeinse keizer van het oosten, gebracht. Hun verhaal stelde de keizer, die in zijn geloof had getwijfeld, gerust. De jongeren keerden terug naar hun grot, om opnieuw te slapen tot het Oordeel. Het verhaal, waarvan men denkt dat het van Syrische oorsprong is, werd populair gemaakt door Gregorius van Tours. Feest: 27 juli.
Geciteerd uit The Columbia Encyclopedia, Sixth Edition. 2001.