Electric current, any movement of electric charge carriers, such as subatomic charged particles (e.g., elektronen met negatieve lading, protonen met positieve lading), ionen (atomen die een of meer elektronen hebben verloren of gekregen), of gaten (elektronentekorten die kunnen worden opgevat als positieve deeltjes).
Elektrische stroom in een draad, waar de ladingsdragers elektronen zijn, is een maat voor de hoeveelheid lading die per tijdseenheid een willekeurig punt van de draad passeert. Bij wisselstroom wordt de beweging van de elektrische ladingen periodiek omgekeerd; bij gelijkstroom is dit niet het geval. In veel contexten wordt de richting van de stroom in elektrische circuits opgevat als de richting van de positieve ladingsstroom, de richting tegengesteld aan de eigenlijke elektronendrift. Wanneer de stroom op deze wijze wordt gedefinieerd, wordt hij conventionele stroom genoemd.
Stroom wordt meestal aangeduid met het symbool I. De wet van Ohm relateert de stroom door een geleider aan de spanning V en de weerstand R; dat wil zeggen, V = IR. Een alternatieve uitdrukking van de wet van Ohm is I = V/R.
De stroom in gassen en vloeistoffen bestaat in het algemeen uit een stroom van positieve ionen in één richting en een stroom van negatieve ionen in de tegenovergestelde richting. Om het algemene effect van de stroom te behandelen, wordt zijn richting gewoonlijk genomen die van de positieve ladingsdrager is. Een stroom van negatieve lading die zich in de tegenovergestelde richting beweegt is gelijkwaardig aan een positieve lading van dezelfde grootte die zich in de conventionele richting beweegt en moet worden opgenomen als een bijdrage aan de totale stroom. De stroom in halfgeleiders bestaat uit de beweging van gaten in de conventionele richting en elektronen in de tegengestelde richting.
Stromen van vele andere soorten bestaan, zoals stralen van protonen, positronen, of geladen pionen en muonen in deeltjesversnellers.
Elektrische stroom genereert een begeleidend magnetisch veld, zoals in elektromagneten. Wanneer een elektrische stroom in een extern magnetisch veld vloeit, ondervindt hij een magnetische kracht, zoals in elektrische motoren. Het warmteverlies, of de energie die door elektrische stroom in een geleider wordt afgevoerd, is evenredig met het kwadraat van de stroom.
Een gebruikelijke eenheid van elektrische stroom is de ampère, die wordt gedefinieerd als een stroom van één coulomb lading per seconde, of 6,2 × 1018 elektronen per seconde. De centimeter-gram-seconde-eenheid van stroom is de elektrostatische ladingseenheid (esu) per seconde. Eén ampère is gelijk aan 3 × 109 esu per seconde.
Commerciële elektriciteitsleidingen stellen ongeveer 100 ampère ter beschikking van een doorsnee woning; een gloeilamp van 60 watt trekt ongeveer 0,5 ampère stroom en een airconditioner voor één kamer ongeveer 15 ampère. (Voor meer over elektrische stroom, zie elektriciteit: Gelijkstroom en elektriciteit: Afwisselende elektrische stromen.)