Een vermist persoon opgeven

Niet zeker wat kwalificeert als een vermiste persoon? De meeste politiedistricten definiëren een vermist persoon als iemand die vrijwillig of onvrijwillig vermist is. Hieronder vallen weggelopen kinderen, kinderen die door hun eigen ouders zijn ontvoerd, ouderen die hulp nodig hebben, iemand die mogelijk medische hulp nodig heeft, iemand die geestelijk of lichamelijk gehandicapt is, iemand van wie u vermoedt dat hij of zij het slachtoffer van een misdrijf is, en iedereen die geen spoor van weglopen of verdwijning heeft en die weg is geweest en geen contact heeft gehad.

Zoveel mogelijk informatie verstrekken

Wanneer u aangifte doet, zorg er dan voor dat u zoveel mogelijk informatie geeft. De kleinste details kunnen helpen, of u nu denkt dat ze zullen helpen of niet. Deze handige checklist, van de Saskatchewan Association of Chiefs of Police, geeft aan hoeveel informatie u bereid moet zijn te geven aan de plaatselijke politie wanneer u aangifte doet:

• Basisinformatie over de vermiste persoon: Volledige naam, geboortedatum, geboorteplaats, bijnamen (indien van toepassing), huidige en vorige adressen (evenals wie er nog meer woonde), huidige en voormalige werkgevers.
• Fysieke beschrijving van de vermiste persoon: lengte, gewicht, leeftijd, lichaamsbouw, haarkleur/lengte, kleur van de ogen, eventuele onderscheidende kenmerken (tatoeages, moedervlekken, littekens, enz.), baard / snor / bakkebaarden.
• Zorg voor een foto van de vermiste persoon: De foto moet recent zijn en duidelijk het gezicht, de haarkleur en het lichaamstype tonen.
• Gewoonten en persoonlijkheid van de vermiste persoon: Roker? Drinker? Recreatieve drugs? Hoe zit het met recreatieve activiteiten of hobby’s? Waar komen ze vaak (coffeeshops, banken, bars, winkels, enz.)? Zijn ze extravert of op zichzelf? Wat is hun persoonlijke levensfilosofie of religie?
• Kleding die de vermiste persoon droeg toen hij of zij voor het laatst werd gezien: Geef de stijl en kleur van hun overhemd, broek, jas of bovenkleding, hoofddeksels, bril, handschoenen, schoeisel, juwelen, enz.
• Plannen van de vermiste persoon op de dag dat hij of zij vermist werd: Welke activiteiten had hij of zij die dag gepland? Waar gingen ze naartoe? Waarom? Wanneer? Met wie? Gingen ze met de auto? Zo ja, vermeld merk, model en nummerplaat van de auto.
• Informatie over de laatste keer dat de vermiste persoon is gezien: Wie heeft hem het laatst gezien? Waar? Waar? Wanneer? Wat waren ze aan het doen? Waar hadden ze het over?
• Algehele gezondheid en toestand van de vermiste persoon: Geef alle bekende details over de fysieke en mentale gezondheid, inclusief handicaps, beperkingen, psychologische problemen, medicijnen die ze gebruiken, verslavingen, enz. Als ze een huisarts hebben, geef dan diens naam en contactinformatie.
• Potentiële mensen met wie de vermiste persoon contact zou opnemen: Maak een lijst van alle vrienden, familieleden en kennissen van de vermiste persoon en vermeld hun contactgegevens.

Zoals u ziet, is dit een heleboel informatie om paraat te hebben. Maar het is van vitaal belang dat u geen details achterhoudt. Het is mogelijk dat de wetshandhavers een goed aanknopingspunt vinden in een schijnbaar nutteloos stukje informatie over de gewoonten of kennissen van de vermiste persoon. Wacht echter niet met bellen en melden als u nog niet alle informatie bij de hand hebt. U kunt meer informatie geven als het komt.

Houd een grondig logboek bij

Nadat u uw vermiste persoon hebt opgegeven, begin dan een logboek of dagboek van alles wat er gebeurt. Alles wat u doet of te weten komt, moet in het logboek komen. Dit logboek kan het volgende bevatten:

• Het dossiernummer van de vermiste persoon.
• De contactinformatie voor de onderzoeker die met de zoektocht is belast.
• De informatie die u aan de politie hebt verstrekt.
• De informatie die u hebt verzameld, maar nog met de politie moet delen.
• De informatie die u van de plaatselijke politie hebt gekregen terwijl de zoektocht aan de gang is.

Het helpt om dit alles op één plaats te bewaren zodat u het gemakkelijk kunt raadplegen en delen.

Bereid een aanwijzingenkit voor de autoriteiten voor

Als u toegang hebt tot de woonruimte en persoonlijke bezittingen van de vermiste persoon, begin dan met het samenstellen van een aanwijzingenkit voor het geval de autoriteiten hierom vragen. Deze kit moet bevatten:

• Voorwerpen die kunnen worden gebruikt voor DNA-analyse: Dingen zoals een haarborstel, een tandenborstel, of onderkleding voor het geval dat onderzoekers DNA-analyse moeten uitvoeren.
• Alle achtergelaten gadgets: Als ze telefoons, computers of tablets hebben achtergelaten, pak ze dan. Het is mogelijk dat ze met iemand contact hebben gehad via een sms, een telefoontje of een sociaal netwerk.
• Persoonlijke documenten: Bankafschriften, creditcardafschriften, rekeningen, enz.
• Dagboeken of journaals: Als ze een persoonlijk logboek bijhouden van hun dagelijks leven, kan dit nuttige aanwijzingen geven over waar ze mogelijk naartoe zijn gegaan of met wie ze hebben gecommuniceerd.

De clue kit zal misschien nooit worden gebruikt of nodig zijn, maar het is beter om deze vroeg dan laat voor te bereiden, voor het geval dat.

Zelfstandig blijven zoeken

Het zware werk moet u overlaten aan de plaatselijke autoriteiten, maar dat betekent niet dat u niets hoeft te doen terwijl u wacht. Zorg ervoor dat u blijft proberen rechtstreeks contact met hen op te nemen via meerdere communicatiemiddelen (sms, telefoontje, sociale netwerken, instant messaging, e-mail, enz.), en bel regelmatig met hun vrienden en kennissen om te zien of ze iets hebben geleerd (of zich iets herinneren dat ze eerder waren vergeten). Noteer al uw activiteiten – of ze nu ergens toe leiden of niet – in uw dagboek.

U kunt ook flyers maken en uitdelen, rondvragen op plaatsen waar de vermiste persoon regelmatig kwam, en lokale kranten en nieuwswebsites/blogs benaderen om een advertentie voor vermiste personen te plaatsen.