De moderne zeeschildpadden bestaan al meer dan 100 miljoen jaar. Gezien de lange levensduur van deze oude reptielen, zou je verwachten dat de dieren een zeer succesvol voortplantingssysteem hebben. Maar hoe doen zeeschildpadden dat eigenlijk?
Er bestaan tegenwoordig zeven soorten zeeschildpadden, waaronder de lederschildpad, de platte schildpad, de karetschildpad, de loggerhead, de Kemp’s ridley, de olive ridley en de groene zeeschildpad.
Zeeschildpadden zijn voor het grootste deel eenlingen die alleen tijdens het paarseizoen bij elkaar komen. Maar dit is niet noodzakelijkerwijs waar voor alle populaties.
Bij voorbeeld, Hawaiiaanse groene zeeschildpadden – plaatselijk aangeduid als honu – staan er om bekend het hele jaar door nogal wat tijd samen door te brengen.
“Honu rusten samen, foerageren samen en nestelen samen,” zei George Balazs, een Hawaïaanse zeeschildpaddenexpert bij de National Oceanic and Atmospheric Administration. “Het is duidelijk dat ze met elkaar verweven zijn tot een soort gemeenschap.”
Samenkomen
Voor elke zeeschildpaddenpopulatie vindt het paarseizoen doorgaans plaats wanneer de fotoperiode (daglengte) en de lokale temperatuur beginnen te stijgen. Dit is waarschijnlijk omdat de incubatietemperatuur het geslacht van elk broedsel bepaalt.
Warmere temperaturen produceren vrouwtjes en koelere temperaturen produceren mannetjes, dus volwassenen moeten hun eieren leggen wanneer de temperatuur precies goed is om zowel mannelijke als vrouwelijke broedsels te produceren. “Wat ze echt willen is een broedseizoen waarin de broedtemperatuur rond de 29 graden Celsius ligt,” zei Graeme Hays, een mariene wetenschapper aan de Deakin University in Australië.
Tijdens deze periode keren zowel de broedende vrouwtjes als de mannetjes terug naar de stranden waar ze uit het ei zijn gekomen – de vrouwtjes weten dat het een geschikte broedplaats is, terwijl de mannetjes weten dat ze er vrouwtjes zullen vinden, zei Hays. Mannetjes komen over het algemeen veel eerder dan vrouwtjes, omdat zeeschildpadden paren volgens het principe wie het eerst komt, het eerst maalt.
Zoals bij de meeste andere soorten het geval is, paren mannetjes met elk vrouwtje dat ze kunnen krijgen. Maar vrouwelijke zeeschildpadden zijn ook niet erg kieskeurig, in die zin dat ze niet actief op zoek lijken te gaan naar de beste, fitste mannetjes.
Een ruwe daad
Om te paren, klimt een mannetje op de rug van een vrouwtje terwijl zij horizontaal in het water zwemt. Op hun voorflippers hebben mannetjes lange klauwen, waarmee ze zich vasthaken aan de voorrand van het schild van het vrouwtje – deze klauwen zijn vrij scherp en snijden vaak in het zachte vlees van het vrouwtje in de buurt van haar schild.
Mannetjes- en vrouwtjeszeeschildpadden hebben cloaca – uitwerpselen en voortplantingsopeningen – aan de basis van hun staart, en in de cloaca van het mannetje zit zijn penis. Tijdens de paring steekt het mannetje zijn staart onder het achtereinde van het schild van het vrouwtje. Zijn lange penis, die bijna de helft van de lengte van zijn schelp kan zijn, komt uit zijn cloaca tevoorschijn om de cloaca van het vrouwtje binnen te dringen en te bevruchten.
“Het mannetje blijft tot 24 uur lang aan de haak hangen,” zegt Dave Owens, een marien bioloog aan het College van Charleston in South Carolina. Door aan het vrouwtje vast te blijven zitten, kan het mannetje voorkomen dat andere mannetjes met haar paren. Maar zijn concurrenten nemen dit onrecht niet licht op – ze bijten herhaaldelijk in zijn staart en flippers (hard genoeg om bloed te trekken en vlees te scheuren) om te proberen hem los te krijgen.
Nadat het paar gescheiden is, gaan ze verder om met andere zeeschildpadden te paren. Het vrouwtje stopt met paren als ze genoeg sperma heeft om al haar legsels van het seizoen te bevruchten. “
Als het paren klaar is, klimt het vrouwtje naar het strand, legt haar eerste legsel eieren, begraaft ze onder het zand en keert dan terug naar het water; ongeveer twee weken later keert ze terug naar het strand om haar tweede legsel te leggen. In één seizoen kan het vrouwtje tot acht legsels leggen voordat ze de broedplaats verlaat, aldus Balazs.
Als het volgende broedseizoen aanbreekt, keren de mannetjeszeeschildpadden terug naar de broedplaats en beginnen het liefdesspel met nieuwe vrouwtjes; de vrouwtjes van het vorige seizoen daarentegen komen pas over een paar jaar terug, waarschijnlijk vanwege de energie die nodig is om die honderden eieren te produceren.
Volg Joseph Castro op Twitter. Volg ons @livescience, Facebook & Google+.