Elk jaar nu koppelt The Voodoo Experience, met zijn slogans “join the ritual,” en “worship the music,” zijn kalender aan Halloween. Dit is een traditie geworden in New Orleans, net als Allerheiligen, wanneer families naar de begraafplaatsen van de French Quarter en daarbuiten gaan om de graven schoon te vegen en te versieren met verse bloemen.
Jerry Gandolfo, een inwoner van New Orleans wiens familie sinds de jaren zeventig het Voodoo Museum in de French Quarter runt, heeft heel wat producten en plaatsen gezien die de naam voodoo dragen. Soms wordt de term denigrerend gebruikt, in termen als voodoo-economie en voodoo-wetenschap. Maar op een festival in de open lucht, onder de levende eiken, konden de trommels en de muziek de geesten oproepen en het verleden laten weerklinken, waardoor de naam Voodoo eer aan werd gedaan. “Als het goed gedaan wordt, zal de muziek bezit van je nemen. Je zult niet stil kunnen blijven staan. En als dat gebeurt, doe je aan voodoo,” zei hij. “Er is een continuïteit.”
Foto ter beschikking gesteld door Cheryl Gerber
Voodoo’s New Orleans Roots
Voodoo kwam naar New Orleans in het begin van de jaren 1700, door slaven die werden meegebracht van Afrika’s westelijke “slavenkust”. Zoals zoveel dingen in New Orleans werd ook Voodoo vermengd met de dominante godsdienst van de stad, het katholicisme, en werd het een hybride van Voodoo en katholicisme die ook wel New Orleans Voodoo wordt genoemd. In New Orleans, bijvoorbeeld, wordt Legba, de Voodoo godheid die de poorten naar de geestenwereld controleert, St. Peter, die de sleutels van de hemelpoorten bezit.
De hybride was duidelijk in Marie Laveau, een vroom katholiek die de mis bijwoonde in de St. Louis kathedraal en een goede vriend was van de priester van de kathedraal, Pere Antoine.
Voodoo leeft vandaag de dag voort in New Orleans door mensen die het zien als onderdeel van hun cultuur, door foutgevoelige geruchten, en door de lange schaduw van Laveau, de bekendste voodooeinne van de stad.
Voor Laveau’s bakstenen graftombe op het St. Louis No. 1 kerkhof aan de rand van de French Quarter, leggen fans stapels stuivers, papieren bloemen, en andere offers neer. Een bezoek aan begraafplaatsen als deze is een van de populairste dingen om te doen in het French Quarter en daarbuiten.
Toen Laveau nog leefde en in St. Ann Street woonde, klopten mensen op alle uren van de dag bij haar aan, op zoek naar juridische hulp, voedsel of advies over een dolende echtgenoot. Haar dood in 1881 heeft daar geen eind aan gemaakt. “In Voodoo is een voorouder net zo levend als een levend persoon,” zei Gandolfo. “Je gaat nu gewoon naar haar nieuwe huis.”
Laveau, die na de dood van haar eerste echtgenoot Jacques Paris ook bekend stond als de Weduwe Paris, was een opvallende spirituele figuur, een weldoener en een vrije vrouw van kleur. Ze adopteerde weeskinderen, gaf hongerigen te eten, bezocht gevangenen en verpleegde talloze patiënten tijdens de gele-koorts epidemie. Zij was ook een bekwaam natuurgeneeskundige, die patiënten behandelde met massage, thee, kruiden, zalfjes en tincturen, wat waarschijnlijk meer succes had bij de ouders van de gele koorts dan aderlating en andere medische technieken van die tijd.
Enkele van de boeken citeren verslagen uit de eerste hand van buren die zich herinnerden hoe Laveau bloemen, kaarsen, heiligenbeelden en altaren door haar hele huis had, hoe de voortrap elke ochtend werd geschrobd met baksteenstof, om het huis te beschermen, en hoe ze een beeld had van de heilige Antonius van Padua, de patroonheilige van het vinden van verloren voorwerpen, dat ze ondersteboven draaide als ze “aan het werk” was.”
Foto ter beschikking gesteld door Cheryl Gerber
Voodoo In New Orleans Today
Hoodoo is een niet-religieus geloof in de voorwerpen van Voodoo, of gris gris. Gandolfo vergelijkt het met het geloof dat een klavertje vier geluk brengt. New Orleans heeft een lange rij beroemde hoodoo beoefenaars en winkels gehad, en de mensen hier praten nog steeds over spreuken waarbij afbeeldingen van heiligen, kippenpoten, kerkhofstof, baksteenstof, buskruit, spelden en naalden, kaarsen en wierook worden gebruikt.
Wil je meer weten? Lees de gids Know NOLA to Voodoo van onze vrienden van New Orleans & Me.
Foto ter beschikking gesteld door Cheryl Gerber