Samenvatting
Het is noodzakelijk geworden voor de 13 koloniën om zich af te scheiden van Groot Brittannië. Deze 13 koloniën hebben het recht om een natie te worden, even legitiem als elke andere natie. Bovendien is het belangrijk om aan het publiek, ook in andere naties, uit te leggen waarom deze onafhankelijkheidsverklaring wordt afgelegd.
Deze verklaring is gebaseerd op bepaalde waarheden. Alle mensen zijn gelijk en hebben bepaalde rechten (“onvervreemdbare rechten”) die de regering nooit mag afnemen. Tot deze rechten behoren “leven, vrijheid en het nastreven van geluk.”
Overheden bestaan om de rechten van mensen te ondersteunen. Regeringen bestaan alleen door de macht van het volk dat zij vertegenwoordigen. Wanneer een regering er niet in slaagt rechten aan het volk te verlenen en de betrokkenheid van het volk wegneemt, heeft het volk het recht zijn regering zodanig te veranderen dat zijn onvervreemdbare rechten kunnen worden beschermd. Regeringen mogen niet omver worden geworpen om onbeduidende redenen; het is niet gebruikelijk dat mensen een systeem veranderen waaraan zij gewend zijn. Wanneer het volk echter onder de controle van een totalitaire leider veel misstanden te verduren heeft gehad, heeft het niet alleen het recht, maar ook de plicht om die regering omver te werpen.
Commentaar
De Onafhankelijkheidsverklaring is belangrijk omdat zij de inspiratie is geweest voor vele revolutionaire pogingen in de hele wereld en heeft bijgedragen tot het inzicht van de Amerikanen in hun waarden als een nieuwe natie. De inleiding, de preambule genoemd, van de Onafhankelijkheidsverklaring is vooral belangrijk omdat het verbanden legt tussen filosofische theorie en praktische politiek, de fundamentele waarden van de nieuwe Amerikaanse regering verwoordt, en ook andere naties oproept de nieuwe natie te aanvaarden.
De inleiding leunt zwaar op de filosofische en politieke ideeën van de periode van de Verlichting in het 18e-eeuwse Europa, waaronder de ideeën van Thomas Hobbes, Jean Jacques Rousseau, en, het meest in het bijzonder, John Locke. Locke geloofde dat de mens van nature het recht had op bescherming van leven, gezondheid, vrijheid en bezittingen. Jefferson veranderde dit enigszins toen hij beweerde dat de onvervreemdbare rechten “leven, vrijheid en het nastreven van geluk” omvatten. Locke was ook sterk gekant tegen het goddelijke recht van koningen – dat inhield dat koningen absolute macht bezaten omdat zij door God op hun troon waren gezet – en stond erop dat het volk het recht had in te stemmen met zijn regering en dat de macht om wetten te maken bij het volk berustte. Jefferson nam deze theorie over toen hij schreef: “Om deze rechten veilig te stellen, worden regeringen onder mensen ingesteld die hun macht ontlenen aan de instemming van de geregeerden”. Jefferson’s verklaring hielp om Locke’s filosofieën in het domein van de echte politiek te plaatsen. Veel revoluties die plaatsvonden na de Amerikaanse Revolutie haalden Jeffersons Onafhankelijkheidsverklaring aan als rechtvaardiging voor het omverwerpen van een corrupte en dictatoriale macht.
De inleiding tot de Onafhankelijkheidsverklaring is ook belangrijk vanwege de manieren waarop deze heeft bijgedragen aan het inzicht van Amerikanen in hun rechten als burgers. Amerikanen blijven geloven dat de zinsnede “alle mensen zijn gelijk geschapen” een fundamentele “wet” is in het land. Hoewel deze zinsnede in de inleiding tot de verklaring is opgenomen, komt zij nergens anders voor in officiële documenten waarin de rechten van de Amerikaanse regering worden omschreven. De Onafhankelijkheidsverklaring heeft in ons land geen wettelijke autoriteit, maar toch wordt zij nog steeds aangehaald als de grondslag voor de Amerikaanse gelijkheid. Door de geschiedenis heen hebben verschillende groeperingen de Amerikaanse “gelijkheid” bekritiseerd, waarbij zij voor ondersteuning verwezen naar de invoering van de verklaring. Critici wijzen op Jeffersons tegenstrijdige boodschap over gelijkheid met betrekking tot slavernij. Hoewel Jefferson verklaarde dat alle mensen gelijk geschapen zijn en recht hebben op vrijheid, had hij een grote plantage en was hij een slavenhouder. Andere critici wijzen op het gebruik van het woord “mannen” als uitsluiting van vrouwelijke burgers. De Seneca Falls Conventie van 1848 gebruikte Jeffersons opmaak en stijl voor het opstellen van The Declaration of Sentiments, een document waarin de oneerlijke behandeling van vrouwen door de Amerikaanse regering en de samenleving werd veroordeeld. Zowel als bron voor het debat over gelijkheid als voor de definitie van de ideologische grondslag van de nieuwe natie, speelde de inleiding van de Declaration een cruciale rol bij het bepalen van de Amerikaanse waarden en wetten.