Connect. Ontdek. Deel.

Hoewel veel rap tegenwoordig doorspekt is met geweld, vrouwenhaat en godslastering, zijn er toch nog genoeg schone rhymes om met het hele gezin te rocken, mocht je daartoe geneigd zijn. En het is allemaal zorgeloos wat betreft de negatieve effecten die het zou kunnen hebben op beïnvloedbare geesten. Sommige ervan behoren zelfs tot de allerbeste rap die ooit is gemaakt. Lees verder voor de tien beste gezinsvriendelijke rapalbums.

Zie ook: De vijftig beste rapteksten aller tijden

10. Lecrae – Rehab Ja, het potentieel in christelijke rap voor koren is bijna overweldigend, maar Lecrae is rechtschapen op precies de juiste manieren. Hij vermijdt prekerigheid voor het grootste deel vanwege zijn subtiliteit. Zijn rap gaat meer over zijn leven dan over religie; hij is toevallig een vroom christen. Daarnaast is Lecrae een getalenteerde rapper wiens technische vaardigheden veel verder gaan dan acceptabel – en omdat zijn onderwerp duidelijk heel dicht bij zijn hart ligt, is zijn passie voelbaar.

9. Will Smith – Big Willie Style Rakim mag dan de God MC zijn, maar Will Smith is de Jezus van de dag-tv. Rap muziek wordt niet veel meer nabuurschap dan dit. Het dichtst dat Will bij pikant komt is een zwakke toespeling — een kleine rub-a-dub in het midden van de club. Van oproepen tot eenheid in de wereld op “Miami” tot ballades van familiale liefde op “Just the Two of Us,” je zou de pret politie op speed dial moeten hebben om de Fresh Prince van je kinderen weg te houden.

8. Chamillionaire – Ultimate Victory Alleen omdat Chamillionaire de rapper is die bekend staat om “Ridin’ Dirty” wil niet zeggen dat hij vuil schrijft. “Ridin” staat niet op Ultimate Victory, maar het album bevat tracks die op dezelfde manier gaan over onbegrepen worden door mensen buiten de hiphop, zoals de politie en de media. Ultimate Victory is waarschijnlijk geen album waar ouders naar willen luisteren, maar het is wel een album waarvan ouders zouden moeten willen dat hun kinderen ernaar luisteren, omdat het positief is, tot nadenken stemt en opvalt door het volledig ontbreken van godslastering.

7. Ma$e – Welcome Back Na vijf jaar te zijn gestopt met muziek om een leven als dominee na te jagen, verklaarde Ma$e zichzelf op de eerste en titeltrack van Welcome Back, dat ook de leadsingle was, “a bad boy gone clean… livin’ la vida without the loca.” Welcome Back was niet Ma$e’s meest succesvolle album, maar hij verloor zijn vaardigheden of zijn scherpte niet, zelfs niet toen hij het clean hield. Welcome Back is ongelooflijk radiovriendelijk, en het heeft iets voor iedereen.

6. Jurassic 5 – Quality Control Jurassic 5 gebruikt wel wat expliciet taalgebruik op Quality Control, maar het is niet overweldigend, en het wordt nooit kwaadaardig gebruikt. De overkoepelende toon van het album is gewoon leuk, en de boodschappen die de groep overbrengt zijn overwegend positief. Meer dan vrouwenhaat of materialisme worden intelligentie en verbale vaardigheid gepromoot door J5; de woordenschat is indrukwekkend en de verbale acrobatiek die de jongens uitvoeren is uitstekend. J5 heeft de energie en opwinding van een relatief nieuwe groep, maar de smaak van een oude hip-hop act (de crew doet sterk denken aan de legendarische Cold Crush Brothers), en het volgt muzikale aanwijzingen die klassiek zijn in de ware zin van het woord.

5. J Dilla – Donuts Deze is een beetje een cop-out omdat er niet veel teksten zijn, maar who cares? Donuts is een klassiek hip-hop album dat invloeden en samples haalt uit genres die eraan voorafgingen. Het beste aan Donuts is dat het gemakkelijk is om naar te luisteren, maar het is niet afgezwakt voor gemakkelijke consumptie. Het zit vol persoonlijkheid – gelijktijdig geluk en verdriet, eenvoud en complexiteit.

4. Rakim – The 18th Letter The 18th Letter bevat een Rakim die schoner en geavanceerder is dan hij ooit was met Eric B. Hier waxt Rakim over het verleden en nostalgie, metafysica en, natuurlijk, zijn preëminentie in het rapspel. Rakim is altijd een relatief schone rapper geweest, maar hij lijkt een gezamenlijke inspanning te hebben geleverd om het schoon te houden in zijn solowerk. The 18th Letter is het bewijs dat je de grenzen van hiphop niet hoeft af te zoeken voor iets om mee naar huis te nemen; Rakim is fundamenteel.

3. Pete Rock & CL Smooth – Mecca and the Soul Brother Mecca and the Soul Brother is het type album waar hiphopheads op worden grootgebracht. Pete Rock knoopt klassieke, jazzy loops aan elkaar op een manier die zelfs na twintig jaar nog fris overkomt. Het hoogtepunt van het album is uiteraard “They Reminisce Over You”, maar dat nummer overschaduwt de rest van de plaat op een oneerlijke manier, aangezien nummers als “For Pete’s Sake” en “The Basement” meer dan hun mannetje staan. Mecca is geraffineerd genoeg voor elke volwassene, maar melodieus genoeg om zelfs de eenvoudigste geest te kalmeren, en het onderwerp is onberispelijk.

2. De La Soul – 3 Feet High and Rising 3 Feet High and Rising is misschien een beetje hoogdravend voor kinderen, maar het is groovy en melodieus genoeg om iedereen aan te spreken. Plus, de sketches van het album, die de eerste sketches waren die op een rap album stonden, zijn goofy en een stuk meer memorabel dan vele die na hen kwamen.

1. Shad – The Old Prince Shad is zo’n dope, poëtische rapper dat zijn muziek elk soort persoon kan bereiken, ongeacht ras, leeftijd of geslacht. Hij is te goedhartig om nummers te maken waarin geweld wordt uitgebuit of vrouwen worden geobjectiveerd, en hij vloekt maar heel af en toe. Shad is het soort rapper dat het cool maakt om slim te zijn. Hij is een ongelofelijk rolmodel zonder dat hij dat ook maar probeert te zijn. Of hij nu grappig is, inspirerend, verhelderend of gewoon waanzinnig goed rapt, Shad is de MC die het meest toegankelijk is voor ieder lid van de familie.

Volg @Westword_Music

• Lijsten