Een 62-jarige man meldde zich bij de oogkliniek met klachten over ‘bubbels in zijn oog’. Hij meldde dat hij al drie maanden lang ronde vlokjes in het gezichtsveld van één oog zag en dat hij ze alleen opmerkte als hij op zijn rug lag of las. Ze werden beschreven als doorschijnend zonder geassocieerde fotopsieën of metamorfosieën (figuur 1).
Hetzelfde oog had een significante voorgeschiedenis, waaronder de diagnose van een maculair gaatje drie jaar eerder, waarvoor hij een succesvolle pars plana vitrectomie/intern limiting membrane peel/gas insertie onderging met een postoperatieve gezichtsscherpte van 6/9. Vervolgens ontwikkelde hij een gemengde posterieure subscapulaire en nucleaire cataract en onderging hij een gecompliceerde cataractoperatie met een weggevallen nucleus. De volgende week werd deze teruggehaald en werd perfluorkoolstof (zware vloeistof) gebruikt om de nucleus te laten zweven met behulp van posterieure levitatie. Na succesvolle verwijdering van de neergevallen nucleus, werd een voorste oogkamer intraoculaire lens ingebracht en werd het zicht goed hersteld (6/12).
Tijdens de presentatie was zijn intraoculaire druk 37 mmHg in het aangedane oog met wat vroege optische disc cupping, en zijn gezichtsscherpte bleef 6/12. Zijn symptomen van ‘bubbels’ werden verondersteld te wijten te zijn aan glasvochtpuin dat floaters veroorzaakte; er waren echter geen opaciteiten om de floaters adequaat te verklaren en geen beschrijving van intraoculaire lensgerelateerde dysphotopsieën. Er werd geen duidelijke oorzaak voor de verhoogde intraoculaire druk gevonden met de spleetlamp en gonioscopie. Zijn foveale architectuur was normaal (bevestigd op optische coherentie tomografie) en er was geen bewijs van perifere retinale schade of grove debris om zijn tekenen en symptomen te verklaren; echter, een aantal druppels achtergebleven perfluorcarbon werden uiteindelijk gezien en waren consistent met de symptomen van de patiënt (figuur 2).
The patient underwent successful anterior segment washout and at post-operative visits at one week and one month, zijn intraoculaire druk bleef onder 20 mmHg zonder oculaire anti-hypertensiva en zijn symptomen van ‘bubbels’ waren verdwenen.