Hij is de beste quarterback in de NFL genoemd, hij is drie keer MVP geworden en hij heeft net geen 19 jaar professioneel football gespeeld, wat neerkomt op bijna de helft van zijn leven. Zijn naam is Brett Favre, en op de leeftijd van veertig jaar is hij bestempeld als te oud om het spel te spelen, te ongeschikt om te concurreren in de harde omgeving, en te koppig om zijn verleden als een football ster los te laten. De legende heeft zich in de afgelopen twee jaar twee keer teruggetrokken, en is ook twee keer uit zijn pensioen gekomen, ondanks veel kritiek van zowel sportcommentatoren als fans. Nog niet zo lang geleden vertegenwoordigde Favre alles wat de Green Bay Packers was, maar nu speelt hij voor hun aartsrivaal, de Minnesota Vikings. De verandering van team is slechts één van de redenen waarom football fans erop aandringen dat hij voorgoed met pensioen blijft. Maar, ongeacht de mening van het grote publiek, de beslissing van Brett Favre om weer football te spelen was een goede beslissing.
Misschien is de grootste klacht over Favre wel hoe egoïstisch van een beslissing het was om een big deal te maken over zijn pensionering, alleen om maanden later weer uit zijn pensioen te komen. Alsof dat nog niet genoeg was, had Brett Favre het lef om het hele dramatische proces een jaar later nog eens te herhalen. Mensen vragen zich vaak af, waarom hij in hemelsnaam met pensioen ging? De waarheid is, dat het niet om zijn ego ging. Brett Favre had ofwel fout advies of gerechtvaardigde redenering achter elke beslissing die hij maakte.
Bijvoorbeeld, zijn eerste beslissing om met pensioen te gaan bij de Green Bay Packers is waarschijnlijk de meest controversiële beslissing die hij ooit als quarterback heeft gemaakt. Begin 2008 kondigde Favre helaas aan dat hij vanwege zijn leeftijd met pensioen zou gaan bij de Green Bay Packers. De berichten die van de managers van de Packers kwamen, zeiden dat dit volledig Favre’s beslissing was en dat het team slechts zijn keuze steunde. Echter, de journaliste Greta Van Susteren meldde later na een interview met Brett Favre dat de nationale icoon door de Green Bay Packers onder druk werd gezet om een overhaaste beslissing te nemen over zijn aftreden (Susteren). Het was duidelijk dat de Packers verder wilden met hun nieuwe opkomende quarterback, Aaron Rogers.
Maar zelfs na een betraand afscheid, en wat een afsluiting leek te zijn, miste Favre nog steeds het football spel. Slechts een paar maanden waren verstreken voordat geruchten begonnen rond te gaan dat de grote quarterback in feite zou terugkeren voor nog een seizoen. De geruchten werden op 2 juli bevestigd toen Favre aankondigde dat hij uit zijn pensioen zou komen, en zou vragen om bij de Green Bay Packers terug te keren. Helaas wilde het management van de Packers niet langer de legendarische quarterback die vijftien jaar voor hen had gespeeld. Met als enige andere optie betaald op de bank te zitten, was Favre gedwongen om een ander team te zoeken dat hem speeltijd zou geven, en werd uiteindelijk verhandeld aan de New York Jets voor het seizoen 2008, hoewel ze niet zijn eerste keuze waren.
Hoewel hij een redelijk goed jaar had bij de Jets, begon Brett Favre opnieuw te flirten met het idee om met pensioen te gaan. Hij had ontdekt dat zijn biceps pees gescheurd was, en zijn schouder was toe aan een arthroscopische ingreep. Favre realiseerde zich dat het gewoon verstandig was om weer met pensioen te gaan, en zei: “Er zijn verschillende dingen die meespeelden in de beslissing, maar het belangrijkste was dat fysiek, je weet wel met mijn schouder de laatste helft van het jaar, het de manier waarop ik speelde belemmerde. Ik ben 39, ik had verschillende opties en om het te laten genezen. Hoe dat me zou beïnvloeden in termen van spelen had ik geen idee en het was niet iets wat ik ging riskeren.” (ESPN)
Tot verbazing van velen verbeterde de operatie Favre’s speelvaardigheid alleen maar. Dus, nogmaals, Favre besloot om uit zijn pensioen te komen. Tegen die tijd, wensten zelfs Favre fans dat hij de eerste keer gewoon met pensioen was gebleven. Maar Favre was nog niet klaar om het op te geven. Het duurde niet lang voordat het nieuws bekend werd dat Favre zou tekenen bij de Vikings, een van de grootste rivalen van Green Bay. Als een Viking kon Brett Favre daadwerkelijk tegen de Packers spelen, wat hij niet kon als speler van de New York Jets.
Ondanks het drama, en de vele critici, blijft Brett Favre football spelen met dezelfde vaardigheid die hij liet zien toen hij werd uitgeroepen tot MVP in 1995, 1996, en 1997. Hoewel er veel commentaar is van sportcommentatoren dat hij te oud is, bewijzen zijn statistieken het tegendeel. Hij heeft een 67.8 pass completion rating (Yahoo Sports), dat is beter dan (exclusief drie anderen waaronder Manning en Brees) elke andere huidige NFL quarterback, en heeft dit seizoen meerdere passes gegooid die velen als bijna onmogelijk zouden hebben beschouwd. Zijn huidige team, de Vikings, hebben slechts drie nederlagen geleden van de veertien wedstrijden die ze hebben gespeeld, en staan op de derde of vierde plaats (afhankelijk van welke power rankings je bekijkt) in de gehele NFL. De beslissing van Favre om voor de Vikings te spelen heeft de prestaties van het team aanzienlijk verbeterd. Er is zelfs sprake van dat Brett Favre dit jaar weer tot MVP wordt uitgeroepen. De voormalige Packer blijft verbazen, en zelfs zijn grootste fout-finders hebben problemen om te ontkennen hoe geweldig van een speler hij blijft.
Op de leeftijd van veertig, kan Brett Favre worstelen om bij te blijven met de jongere mannen in hun twintiger jaren, maar de man is nog steeds in grote atletische conditie. Hoewel sommigen verbaasd zijn over hoe goed hij speelt tegen andere jongere spelers, waren er een heleboel andere grote atleten die professionele sporten speelden rond Favre’s leeftijd. Michael Jordon, bijvoorbeeld, speelde op veertigjarige leeftijd voor de Wizards, en had een uitstekend seizoen. Jordon was ook twee keer uit zijn pensioen gekomen, vergelijkbaar met Favre, maar er was veel minder negativiteit over. De zesenveertigjarige Giants werper Randy Johnson, die nog steeds kan werpen met snelheden van meer dan 100 mijl per uur, is nog een voorbeeld van een groot atleet die goed blijft spelen ondanks zijn leeftijd.
Het belangrijkste is dat de beslissing om uit zijn pensioen te komen goed was, simpelweg omdat Brett Favre absoluut van het spel voetbal houdt, wat hij de voetbalfans in zijn laatste negentien jaar van het spelen van de Amerikaanse sport heeft laten zien. Hij is misschien wat ouder dan de andere atleten, hij is misschien niet helemaal zeker over zijn toekomst in football, en hij maakt misschien geen deel uit van de groen-gele Packers franchise waar we hem van kennen en van houden, maar hij heeft een oprechte passie voor het spel football. Het is omwille van deze passie dat sportfans Favre terug met open armen moeten aanvaarden. Het maakt niet uit welke kleur zijn sporttrui heeft, hij vertegenwoordigt waar het bij het spel football om gaat. Aan het einde van elke sportwedstrijd, wanneer het laatste punt is gescoord en de teams hun weg van het veld vinden, gaat het nooit om het geld, de glorie, of zelfs om de inzet voor het team. Het gaat erom hoeveel een speler van het spel heeft genoten. Mark Bowden, een redacteur bij Vanity Fair, schreef eens over Favre’s toewijding aan het spel:
Favre staat in mijn gedachten als het archtype van de pro football quarterback. Als ik zelf een football team had, en ik kon de quarterback verzinnen om het te leiden, zou ik er één zoals hem willen. Waarom? Het heeft te maken met meer dan alleen zijn verzameling vaardigheden. Ik vermoed dat er quarterbacks zijn, zoals Joe Montana en Steve Young, die een even goede of betere beheersing hebben van de complexe aanval die Favre zo succesvol heeft geleid in Green Bay. Er zijn quarterbacks als Fran Tarkenton en Randall Cunningham die betere scramblers waren, en er waren quarterbacks als John Elway met sterkere armen. Er waren quarterbacks, zoals Joe Namath en Johnny Unitas, meer beroemd om gratie onder druk. Maar Favre heeft al deze kwaliteiten in overvloed. En hij heeft dat wat fysieke vaardigheden of zelfs veldmeesterschap overstijgt – hij speelt met aanstekelijk plezier. (14)