Basis Verschillen Tussen Psychopathie & Narcistische Persoonlijkheidsstoornis [Deel I]

Psychopathie & Narcistische Verschillen in Persoonlijkheidsstoornis

© Rhonda Freeman | All Rights Reserved

Voordat we de verschillen tussen psychopathie en narcistische persoonlijkheidsstoornis nader bekijken, laten we eens bekijken hoe deze persoonlijkheidsstoornissen op elkaar lijken.

Veel symptomen van psychopathie en narcistische persoonlijkheidsstoornis overlappen elkaar. Miller, Dir, Gentile, Wilson, Pryor, & Campbell (2010), vonden een matige positieve correlatie (.39) tussen de twee aandoeningen. Interessant is dat veel wetenschappelijke studies soortgelijke bevindingen aan het licht brachten.

Verschillende deskundigen in het veld vermoeden dat narcistische persoonlijkheidsstoornis en psychopathie aandoeningen zijn die langs een continuüm of spectrum liggen. Ik ben het eens met dit standpunt, omdat ze zeer vergelijkbare benaderingen in hun interacties met anderen.

Individuen met beide aandoeningen hebben de neiging om zelfs de mensen die van hen houden uit te buiten, met minimale aandacht voor de pijn die ze veroorzaken.

Gelijk aan psychopathie wordt narcistische persoonlijkheidsstoornis vermoedelijk vaker voor te komen bij mannen. Volgens de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders 5th ed. (American Psychiatric Association, 2013) “is 50 tot 75% man.” Beide groepen hebben de neiging tot ‘blame shift’ en weigeren verantwoordelijkheid te nemen of verantwoordelijk te zijn voor slecht gedrag.

Overzicht van de overeenkomsten en verschillen tussen psychopathie & narcistische persoonlijkheid

Gelijkenissen

Superficieel

Charmant | Charismatisch

Exploitatie van anderen

Antagonistisch

Manipulatief

Extreem gevoelig voor de mening van anderen (Narcistische persoonlijkheid)

Lage Consciëntieusheid (Psychopathie)

Onverschillig voor de mening van anderen (Psychopathie)

Gevoelig voor verveling (Psychopathie)

De verschillen in de bovenstaande lijst zijn niet altijd gesneden koek. Degenen die voldoen aan de diagnostische criteria voor narcistische persoonlijkheidsstoornis kunnen ook een patroon van bedrieglijkheid vertonen of enkele van de andere kenmerken die voornamelijk binnen de psychopathie worden vertoond. Bijvoorbeeld, een individu met narcistische persoonlijkheidsstoornis kan zeker patronen van promiscuïteit vertonen wanneer zij op zoek zijn naar de bewondering die nodig is om hen te laten functioneren.

Daarom zijn de bovenstaande labels gelabeld aan de karaktertrekken die het meest voorkomen binnen die bepaalde stoornis en niet noodzakelijkerwijs alleen binnen die aandoening worden aangetroffen. Bekwame clinici zullen (door grondige evaluaties) in staat zijn uit te zoeken of de aandoening aanwezig is en welke symptomen echte reflecties zijn van een bepaalde stoornis.

Wanneer clinici betrokken zijn bij het diagnostische proces om de aanwezigheid van een persoonlijkheidsstoornis vast te stellen, is het niet ongewoon om kenmerken en trekken van meer dan één aandoening te vinden. Vaak passen mensen gewoon niet in één. Vermenging van persoonlijkheidsstoornissen is niet ongewoon.

Laten we wat dieper ingaan op de aandoeningen.

Psychopathie is een aandoening die invloed heeft op de manier waarop de hersenen emotionele informatie verwerken. FMRI-onderzoeken van de hersenen hebben aangetoond dat er aanzienlijke beperkingen zijn in hun vermogen om bepaalde emotionele toestanden te verwerken.

Kiehl, Smith, Hare, Mendrek, Forster, Brink, Liddle (2001) onderzochten het vermogen van een psychopaat om woorden te verwerken die een reactie zouden moeten uitlokken van de “emotieverwerkende regio’s” van de hersenen. Zij legden een groep criminele psychopaten en twee groepen niet-psychopaten een woord-lijst geheugentest voor die bestond uit neutrale en negatieve woorden.

Een normaal brein zou moeten reageren op de negatieve woorden door ze te verwerken met behulp van zowel het denken als de emotie verwerkende gebieden (b.v., paralimbisch gebied). Wat ze vonden was heel interessant. Toen de psychopaten werden vergeleken met de niet-psychopaten gaven de resultaten aan dat de groep met psychopathie de negatieve woorden alleen verwerkte via de denkende (cognitieve) gebieden. Er was minimale betrokkenheid van hun emotionele regio’s, wat volledig contrasteert met de werking van een normaal brein.

De negatieve woorden lokten het emotionele systeem niet uit om te reageren. Interessant is dat psychopaten hun denkgebieden ‘meer’ gebruikten wanneer ze negatieve (emotie uitlokkende) woorden te horen kregen, waardoor ze zich de negatieve woorden op de lijst beter herinnerden. Het suggereert dat de denkgebieden van hun hersenen harder werken wanneer ze emotioneel geladen informatie voorgeschoteld krijgen.

In wezen gebruikten de psychopaten de emotie verwerkende gebieden van hun hersenen niet zoals het zou moeten of zoals de niet-psychopathische groepen. In plaats daarvan vertrouwden ze op hun taalverwerking (semantische) en besluitvorming gebieden – de denkende regio’s.

Het is mogelijk dat men zou kunnen extrapoleren en concluderen dat als een persoon emotionele informatie niet goed kan verwerken, dan veel ervaringen of mensen die een diepe betekenis zouden moeten hebben, gewoon niet doen. Voor een individu met sterke psychopathische trekken is alles vervangbaar, vooral als het zijn nut, aantrekkingskracht of ‘nieuwheid’ heeft verloren.

Een “stoel” of “vrouw” – voelt hetzelfde.

Er is met geen van beide een diepe emotionele band – alleen een noodzakelijk gebruik.

Hoewel emotionele toestanden zoals oprechte waardering laag zijn, zijn individuen met psychopathie vatbaar voor intense gevoelens van woede, lage frustratietolerantie, en verveling (Blair, 2010). Ze kunnen gemakkelijk overgaan in een minachtende en minachtende staat wanneer ze niet langer gestimuleerd of geïnteresseerd zijn in een partner. Deze plotselinge verandering kan kil overkomen of ‘aanvoelen’ bij het voormalige voorwerp van hun affectie.

Individuen met sterke psychopathische trekken kunnen iets dat emotioneel zou moeten zijn met heel weinig emotionele toon overbrengen, alsof er geen oprechte gevoelens achter hun woorden zitten (want die zitten er echt niet).

Door hun hersenaandoening leren mensen met psychopathie zelden van hun fouten. Ze hebben de neiging hetzelfde gedrag te herhalen – vooral als de activiteit

a) op genot gericht is,

b) een aanzienlijk stimulerende ‘achtervolgingsperiode’ heeft, en/of

c) een hoge beloning heeft.

De meesten hebben de neiging een agenda te voeren die extreem ingaat tegen het welzijn, de veiligheid en de harmonie van anderen. Ze zijn bedrieglijk, meedogenloos, en vaak gevaarlijk.

Psychopaten bezondigen zich vaak aan gewelddadig gedrag. Het is niet ongewoon voor mensen met sterke trekken om consequent de rechten van anderen te schenden, vaak op de meest flagrante manieren.

Er is een tendens om te liegen om hun imago op te poetsen, om uit de problemen te komen, of soms zonder duidelijk voordeel of reden. Het is niet ongewoon voor mensen met psychopathie om een bijna compleet onvermogen te hebben om schuld of verantwoordelijkheid te accepteren voor enige pijn of chaos gecreëerd door hun gedrag. Het zijn manipulators, oplichters, en zien anderen voor hun gebruik of doel. Berekenen hoe een bepaalde persoon, groep, ding, of scenario hen ten goede komt, zelfs tot de ondergang van anderen die hen geen kwaad hebben gedaan, is vaak de norm voor een individu met psychopathie.

Hoewel individuen met narcistische persoonlijkheidsstoornis ook uitbuitend zijn – anderen geweld aandoen, bedriegen, en oplichten komen vaker voor bij psychopaten. Velen met psychopathie genieten van aandacht, maar hun liefde voor aandacht heeft heel weinig te maken met goedkeuring of bewondering van de bron. Terwijl, individuen met narcistische persoonlijkheidsstoornis houden ook van aandacht (bewondering), maar ze hebben de neiging om positieve aandacht nodig te hebben voor validatie.

Hun gevoelens kunnen gemakkelijk gekwetst worden (b.v., “verwonding”) als anderen hun speciaalheid niet aan hen terugkaatsen. Voor velen met narcistische persoonlijkheidsstoornis kan dit leiden tot reacties van agitatie, agressie, of het straffen van de waargenomen beledigende partij.

Het is niet ongewoon voor een individu met narcistische persoonlijkheidsstoornis om te worden gehinderd door wat anderen van hen denken en alleen willen worden gehouden in hoog aanzien. Vandaar dat ze hun publiek gebruiken om terug te spiegelen hoe speciaal ze zijn.

Omgekeerd kan het een individu met psychopathie echt niet schelen wat anderen van hen denken – hun gevoel van eigenwaarde is minimaal gebonden aan externe relaties. Echter, velen met deze aandoening willen in hoog aanzien staan, maar dit neigt naar macht of manipulatie. Hun gevoel van superioriteit is niet gebaseerd op de mening van anderen.

Als er een publiek is, hebben ze de neiging die personen te misbruiken of te manipuleren en te gebruiken voor persoonlijk gewin of uitbuitingsdoeleinden, (b.v. voor seks, voortplanting, publieke perceptie van normaliteit, kinderverzorging, geld, huishouding, het bevorderen van hun macht, hun ‘vuile werk’ doen, een ‘project’-partner om te corrumperen of zich bezig te houden met perversies).

Ga naar deel II