Vijftig jaar geleden duurde de bevalling van de typische eerste moeder in de V.S. ongeveer vier uur. Tegenwoordig doen vrouwen er 6 1/2 uur over. Carsten/Three Lions/Getty Images hide caption
toggle caption
Carsten/Three Lions/Getty Images
Vijftig jaar geleden deed een moeder in de VS er ongeveer vier uur over om te bevallen. Tegenwoordig doen vrouwen er ongeveer 6 1/2 uur over om te bevallen.
Carsten/Three Lions/Getty Images
De typische moeder die voor het eerst bevalt, doet er tegenwoordig 6 1/2 uur over om te bevallen. Haar tegenhangers 50 jaar geleden deden er amper vier uur over.
Dat is de opvallende conclusie van een nieuwe federale studie die bijna 140.000 bevallingen uit twee perioden vergeleek.
Een grote implicatie: De verloskundigen van vandaag haasten zich misschien om te snel keizersneden uit te voeren omdat ze een verouderde maatstaf gebruiken voor hoe lang een “normale” bevalling zou moeten duren.
“Dat is absoluut juist,” zegt Dr. Ware Branch van Intermountain Healthcare in Salt Lake City, een auteur van de studie. Hoofdauteur Dr. Katherine Laughon van het National Institute of Child Health and Human Development is het daarmee eens.
De definitie van een “normale” bevalling – het bereik van de tijdstippen waarop een barende vrouw bepaalde mijlpalen bereikt – werd vastgesteld in de jaren 1950. Hedendaagse verloskundigen gebruiken die “weeëncurve” nog steeds.
“De vroegere definities van ‘normale’ weeën zijn gebruikt om de grens te trekken wanneer het tijd is om in te grijpen met een keizersnede,” zei Branch tijdens een telefonische conferentie met verslaggevers. “Maar wat we hebben laten zien is dat de bevalling in feite langer duurt… dan 50 jaar geleden. Dat vraagt zeker om een heroverweging van wanneer men de grens moet trekken voor een keizersnede.”
Vorig jaar berekenden Branch en zijn collega’s bij Intermountain Healthcare dat de VS 3,5 miljard dollar kunnen besparen door het nationale percentage keizersnedes te verlagen van 32 procent naar 21 procent, wat het percentage keizersnedes is in het Utah-ziekenhuissysteem. Een keizersnede kost bijna 17.000 dollar, vergeleken met 9.400 dollar voor een vaginale bevalling.
De redenen voor de veel langere bevallingen van tegenwoordig zijn niet helemaal duidelijk. Misschien hebben ze te maken met verschillen tussen de moeders van nu en hun grootmoeders. Zo zijn moeders die voor het eerst bevallen gemiddeld vier jaar ouder, hebben ze een hogere lichaamsmassa en zijn ze diverser qua ras.
De baby’s van vandaag zijn ook groter – zo zijn de eerstgeborenen vandaag 4 ons zwaarder dan in de jaren zestig.
Maar de auteurs van de studie zeggen dat de belangrijkste oorzaken voor langere bevallingen zijn wat verloskundigen doen, niet hoe hun patiënten zijn veranderd. Zelfs na statistisch te zijn aangepast voor verschillen in maternale en pasgeboren kenmerken, zijn moderne bevallingen nog steeds aanzienlijk langer.
Laughon zegt dat een deel van de reden een sprong is in het gebruik van epidurale anesthesie tijdens de bevalling.
“Dat is bekend om de bevalling met ongeveer 40 tot 90 minuten te verlengen,” zegt Laughon. “Natuurlijk is het een zeer geaccepteerde praktijk om de pijnbestrijding tijdens de bevalling te helpen verbeteren.”
Branch wijst erop dat tot 85 procent van de hedendaagse bevallende moeders epidurals krijgt. “Als dat eenmaal op zijn plaats zit, liggen ze in bed,” zegt hij. “Eind jaren ’50 en begin jaren ’60, hoeveel mensen stonden op uit bed tijdens de bevalling en liepen rond?”
Een andere grote verandering is dat veel meer vrouwen tegenwoordig een ingeleide bevalling hebben. Dat wil zeggen dat ze niet meer spontaan mogen bevallen. Van de vrouwen die tussen 2002 en 2008 zijn bevallen, heeft een op de drie een spontane bevalling gehad.
Vrouwen krijgen tegenwoordig 19 procent vaker een medicijn dat oxytocine wordt genoemd, dat de kracht van de weeën in de baarmoeder verhoogt. Maar dit zou de bevalling moeten verkorten, dus de auteurs van de studie merken op dat “als vrouwen natuurlijke bevalling zonder oxytocine zouden mogen doormaken, de stadia van de bevalling nog langer zouden kunnen zijn met dezelfde kansen op het bereiken van een vaginale bevalling.”
Laughon en Branch erkennen dat hun resultaten controversieel kunnen zijn onder sommige verloskundigen – degenen die het zien als een aanval op epidurale anesthesie, bijvoorbeeld. “Sommige sceptici zullen zeggen: ‘Goh, je kent echt niet de details over deze twee groepen die 50 jaar uit elkaar liggen om ze eerlijk te kunnen vergelijken’,” zegt Branch. “Dat is een legitieme kritiek.”
Maar het “gewone en eenvoudige feit,” zeggen ze, is dat bevallen vandaag de dag langer duurt. Het enige wat ze suggereren is dat de huidige routinepraktijken “misschien moeten worden heroverwogen.”