Aramees alfabet, belangrijk schrijfsysteem in het Midden-Oosten in de tweede helft van het 1e millennium v.Chr. Afgeleid van het Noord-Semitische schrift, werd het Aramese alfabet ontwikkeld in de 10e en 9e eeuw v.Chr. en kwam het op de voorgrond na de verovering van de Aramese staten door Assyrië in de 9e en 8e eeuw v.Chr.
De Aramese taal en het Aramese schrift werden in het hele Midden-Oosten als lingua franca gebruikt, en documenten en inscripties in het Aramese alfabet zijn gevonden in Griekenland, India, Noord-Arabië en Egypte. De oudste tot nu toe ontdekte inscriptie in Aramees schrift dateert van ongeveer 850 v. Chr.
Het Aramese alfabet bestaat uit 22 letters, die alle medeklinkers aanduiden (hoewel sommige ook klinkers kunnen voorstellen), en het wordt van rechts naar links geschreven. Het is de voorouder van het Hebreeuwse Plein en het moderne Hebreeuwse alfabet, het Nabateese en het moderne Arabische schrift, het Palmyreense alfabet en het Syrisch, alsmede van honderden andere schrijfsystemen die ooit in Azië ten oosten van Syrië zijn gebruikt.