Studieopzet: Prospectieve cohortstudie met >10 jaar follow-up.
Doelstelling: Het beoordelen van de lange termijn, >10 jaar klinische uitkomsten van anterieure cervicale discectomie en fusie (ACDF) en het vergelijken van uitkomsten op basis van primaire diagnose van discusherniatie, stenose of gevorderde degeneratieve discusziekte (DDD), aantal behandelde niveaus, en reeds bestaande aangrenzende niveau degeneratie.
Samenvatting van achtergrondgegevens: ACDF is een bewezen behandeling voor patiënten met stenose en discusherniatie en resulteert in significant betere uitkomsten op korte en middellange termijn. Behandelingen om de beweging te behouden kunnen leiden tot betere resultaten op lange termijn, maar moeten worden vergeleken met de ACDF-resultaten op lange termijn.
Methoden: Patiënten met discusherniatie, stenose en DDD die ACDF ondergingen met of zonder decompressie werden prospectief ingeschreven en gedurende minimaal 10 jaar gevolgd met uitkomstbeoordeling op verschillende tijdstippen. Bij alle 159 opeenvolgende patiënten werd een autogeen tricorticaal iliac crest bottransplantaat en plaatinstrumentatie gebruikt. Uitkomsten waren onder andere visuele analoge schaal voor nek- en armpijn. pijntekening, Oswestry Disability Index, en zelfbeoordeling van het succes van de procedure. Preoperatieve aangrenzende discusdegeneratie, pseudartrose, en secundaire operaties werden geanalyseerd.
Resultaten: Voor alle diagnostische groepen werd een significante verbetering van de uitkomsten gezien in alle follow-up periodes voor alle schalen ten opzichte van de preoperatieve scores. Uitkomsten waren niet gerelateerd aan leeftijd, geslacht, aantal behandelde niveaus, en minimaal aan reeds bestaande degeneratie op het aangrenzende niveau. Het gebruik van verdovende pijnmedicatie nam aanzienlijk af. Neurologische tekorten verdwenen bijna allemaal. Het door de patiënt zelf gerapporteerde succes varieerde van 85% tot 95%. Op lange termijn vonden bijkomende operaties plaats voor pseudartrose (10%) in de vroege follow-up periode, en voor degeneratie van het aangrenzende segment (21%), die lineair optrad tijdens de follow-up periode van >10 jaar.
Conclusie: ACDF leidt tot significant betere uitkomsten voor alle primaire diagnoses en werd volgehouden gedurende >10 jaar follow-up. Secundaire operaties werden uitgevoerd voor herstel van pseudarthrose en voor symptomatische degeneratie op aangrenzend niveau.
Niveau van bewijs: 2.