Inleiding
Hamlet is ongetwijfeld het beroemdste toneelstuk dat Shakespeare heeft geschreven. Het bezegelde praktisch zijn reputatie als de belangrijkste dramaturg van de wereld. Deze tragedie werd geschreven rond 1601 of 1602. De tragedie maakte Shakespeare zeer prominent in zijn tijd en zelfs tot op de dag van vandaag.
Volgens de Amerikaanse romanschrijver, John Irving, in zijn werk The World According to Garp, is het een leven-ontluisterend werk waarin iedereen sterft. Dit gezegde is vooral van toepassing op William Shakespeare’s toneelstuk Hamlet. De dood is het allesoverheersende thema van het stuk.
De tragedie van Hamlet gaat over leven, liefde en tirannie. Alle hoofd- en tegenspelers in het stuk sterven op het eind. In het proces verlosten ze zich allemaal door te sterven, omdat hun dood op de een of andere manier de zaak bevorderde waar elk van hen voor staat.
Analyse
Hamlet is de prins van Denemarken, het titelpersonage, en de held van het stuk. Hij is de zoon van koningin Gertrude en wijlen koning Hamlet. De huidige koning, die toevallig de nieuwe echtgenoot van zijn moeder is, is zijn oom Claudius.
Het stuk draait volledig om de dood. De dood van Hamlet’s vader wordt het middelpunt van het stuk. Beetje bij beetje komen de onthullingen met behulp van de geest van zijn vader. Zijn oom, Claudius, vermoordde zijn vader en trouwde met zijn moeder, Gertrude. In een vlaag van woede vermoordde Hamlet impulsief de man achter het gordijn in de veronderstelling dat het Claudius was. Het is helaas Polonius, de vader van zijn beoogde Ophelia. De dood van haar vader maakt Ophelia gek. Niet lang daarna pleegt ze zelfmoord. Laertes, Ophelia’s broer, zweert de dood van zijn vader en zuster te wreken. Hij steekt Hamlet met een vergiftigd mes, maar verwondt zichzelf en sterft. Gertrude drinkt de vergiftigde wijn en sterft. Hamlet verzamelt zijn laatste kracht om Claudius te doden voordat hij zelf sterft.
Hamlets karakter
Hoe raakte Hamlet zo geobsedeerd door het idee van de dood? Het is belangrijk om zijn karakter nader te bekijken om zijn manier van denken te begrijpen.
Aan het begin van het stuk laat Hamlets karakter veel te wensen over. Ten eerste is hij zwak. Hamlet is geen bevelhebbende figuur. In feite wordt hij afgeschilderd als een zwak en wankel persoon. Dit is misschien niet de beste beschrijving van het hoofdpersonage, maar Hamlet lijkt in het begin wel verward.
Hamlet is ook een eenling, verbitterd en wantrouwend. Hij haat zijn oom omdat hij weet wat zijn oom zijn vader heeft aangedaan. Hij heeft een intense hekel aan zijn moeder vanwege haar besluit om met zijn oom te trouwen vlak nadat zijn vader was overleden. Hamlet is eigenlijk een introspectieve jongeman die aan de universiteit van Wittenberg heeft gestudeerd. Hij is besluiteloos en aarzelend, maar kan soms ook impulsief zijn in zijn beslissingen.
Zijn besluiteloosheid wordt duidelijk wanneer de geest van zijn vader voor hem verschijnt om hem te vertellen dat Claudius hem vergiftigd heeft. Hamlet was aanvankelijk passief nadat hij door de geest van zijn vader over de waarheid van de dood was verteld. In plaats van te handelen naar wat hij zeker wist, besteedt Hamlet zijn tijd aan het zoeken naar een manier om te bewijzen dat zijn oom schuldig is voordat hij actie onderneemt.
De kennis van de tirannie die zijn vader is aangedaan, wakkert Hamlet’s zoektocht naar meer introspectie over de fundamentele vragen van het leven verder aan, zoals of er werkelijk een leven na de dood is, of zelfmoord geoorloofd is, enzovoort. Hij denkt voortdurend na over de dood, zelfs over zelfmoord en de gevolgen daarvan. Misschien had zijn verwarde geest duidelijk kunnen maken dat zijn enige uitweg uit de situatie is door te sterven.
Hamlets zwakke karakter wordt heel duidelijk in de scène waarin hij de beroemdste regel in de Engelse taal citeert in Act III, scene i (58) “To be or not to be.” In deze scène overweegt Hamlet zelfmoord en weegt hij de gevolgen van zijn daad af. Hij vraagt zich af “Wat is nobeler? Om het leven te lijden, “met de stroppen en pijlen van het schandalige fortuin,” of om te proberen er een eind aan te maken? Terwijl Hamlet over deze vraag nadacht, realiseerde hij zich dat deze eerder tot meer vragen dan tot antwoorden leidde. Hamlet herformuleerde zijn vraag door dromen aan slaap toe te voegen. Hij zegt dat de dromen die in de slaap van de dood kunnen komen, zo intimiderend kunnen zijn dat ze “ons moeten doen pauzeren.” Met andere woorden, Hamlet realiseert zich dat de grotere vraag bij zelfmoord is wat er met hem zal gebeuren in het hiernamaals?
Hij beantwoordt zijn eigen vraag door te zeggen dat niemand wil leven, behalve dat “de vrees voor iets na de dood”, wat betekent dat de angst voor het onbekende mensen dwingt om lijden te accepteren in plaats van een eind aan hun leven te maken en later spijt te hebben dat ze in een nog wanhopiger situatie verkeren. Hamlet gelooft dat de onzekerheden van het hiernamaals extreme morele zorgen veroorzaken die leiden tot passiviteit: “Het geweten maakt lafaards van ons allen… Zo wordt de aangeboren kleur van de vastberadenheid / verziekt door de bleekheid van het denken.”
Hamlet is bang om te sterven vanwege de onzekerheden van het hiernamaals. Maar al zijn keuzes komen neer op de dood – zelfmoord of het doden van zijn oom Claudius. Hij probeert zijn innerlijke strijd te beëindigen door zich tot de godsdienst te wenden om geldige redenen te vinden om ofwel zelfmoord te plegen ofwel de kracht te vinden om Claudius te doden. Wanneer religie niet volstaat, gebruikt hij de filosofie door de onsterfelijke regel “to be or not to be” te stellen om tot het juiste antwoord te komen, maar nog steeds de redenen ontoereikend te vinden. Deze woorden benadrukken Hamlets innerlijke strijd tegen twee tegengestelde krachten die in hem werkzaam zijn, namelijk het bewaren van morele integriteit en de noodzaak om de moord op zijn vader te wreken. Deze scène is belangrijk omdat ze de kwaliteit van Hamlet’s geest onthult. Hij is van nature zeer hartstochtelijk. Hij kan impulsief, onbezonnen en onnadenkend zijn, maar soms lijkt hij logisch, wijs, redelijk en nobel.
Alle personages rondom Hamlet lijken ook zwak. Claudius is waarschijnlijk de zwakste, omdat hij een tiran en een moordenaar is. Gertrude trouwde met Claudius nauwelijks twee maanden na de dood van Hamlet’s vader, wat haar de woede van haar enige zoon opleverde. Zozeer zelfs dat de jonge Hamlet schertsend zei: “Zwakheid, uw naam is vrouw! (I.ii.146).
Ophelia geeft haar liefde voor Hamlet op wanneer haar vader en broer haar zeggen dat te doen. Het nieuws dat Hamlet gek wordt, moet haar verzwakt hebben. Zozeer zelfs dat ze krankzinnig wordt als haar vader sterft. Laertes is zo verblind door woede over de dood van zijn vader en zuster dat hij weigert naar rede te luisteren en van plan is hun dood te wreken door Hamlet te doden. Alle personages zijn net als Hamlet niet immuun voor zwakheid. Elk van hen weet hoe het voelt om kwetsbaar te zijn en pijn te lijden.
Op de een of andere manier geeft Shakespeare de personages de kans om verlossing te bereiken door hun dood, omdat die een eind maakt aan hun kwetsbaarheid. De dood maakt iedereen onkwetsbaar en onsterfelijk. Misschien is dat de reden waarom Shakespeare het nodig acht alle belangrijke personages te doden, omdat hun dood alle rekeningen zou vereffenen. De dood zou de triomf van het goede over het kwade betekenen.
Ook lost de dood Hamlet’s dilemma op of hij zijn morele integriteit, edelmoedigheid en rationaliteit en wil behoudt of toegeeft aan apathie, cynisme en wraakzucht. De dood biedt hem geen keus. Zijn vermogen om te kiezen en zijn vrije wil uit te oefenen wordt door de dood effectief aan banden gelegd. Op het einde, nadat alle personages gestorven zijn, is er geen strijd meer en zijn er geen keuzes meer te maken. De dood beslist over hun lot, voor hen allemaal. Per slot van rekening is de dood de grootste nivellering der dingen. Koningen en paupers worden gelijk als ze sterven, want ze laten hun titels en schatten achter. Zij gaan alleen en bloot de Schepper tegemoet, ontdaan van alle ijdelheden en maskers die ons aardse leven kenmerken. De dood biedt ons allen verlossing, want in de dood bereiken wij ons ware wezen en op dit punt is de cirkel in het leven rond.
Claudius sluwheid spaart hem de dood niet. Laertes geleerdheid stelt zijn lot niet uit. Gertrude’s charmes weren het niet af. Ophelia’s jeugd is niet genoeg om de dood tegen te houden. Ieder personage leert omgaan met het onvermijdelijke en de onzekerheden die de dood met zich meebrengt.
Hamlet (2000) an Adaptation to Shakespeare’s Hamlet
Een moderne bewerking van Shakespeare’s Hamlet is de gelijknamige film die in 2000 uitkwam. Met Ethan Hawke in de hoofdrol. Het verhaal duurde 2 uur. In deze film is Hamlet (Hawke) een student-filmmaker die de erfgenaam is van de Denmark Corporation, gevestigd in New York. Zijn moeder Getrude gespeeld door Diane Venora trouwt met Claudius (Kyle Maclachlan).
Dit is grotendeels hetzelfde verhaal van Shakespeare maar dan in een moderne setting. Zelfs de dialogen van de personages zijn uit het originele stuk gehaald. Technologie speelt een grote rol in deze film. Zo verscheen de geest van Hamlet’s vader (Sam Shephard) aan hem via een gesloten TV-circuit. Er wordt veel gebruik gemaakt van videocamera’s en zwart-wit films.
Het ’toneelstuk’ dat Hamlet uitbroedt om de koning de moord op zijn vader te doen bekennen, is nu een studentenprojectfilm. Ophelia (Julia Stiles) maakt in de film foto’s van bloemen in plaats van echte bloemen te verzamelen. In plaats van een paleis ziet men verschillende locaties in New York voor de setting. Er zijn hier geen middeleeuwse kostuums en stenen kastelen.
Ik vind het originele toneelstuk goed, maar ik begrijp de film beter door de visuele weergave van het toneelstuk. Dat helpt zeker. Ook speelt het zich af in de moderne tijd, iets waar we ons allemaal in kunnen vinden.
De film is zeker een creatieve bewerking van het origineel. Hij heeft misschien niet het zwaardgevecht aan het eind, maar hij verdient zeker lof voor het feit dat hij de essentie van Hamlet’s verhaal heeft weten weer te geven – de zoektocht van een zoon naar gerechtigheid voor de dood van zijn vader.
Conclusie
De universele aantrekkingskracht van Hamlet is grotendeels gebaseerd op het feit dat we ons allemaal kunnen inleven in zijn strijd en idealen. Ieder van ons staat op een bepaald moment voor het dilemma een cruciale keuze te moeten maken tussen twee tegenstrijdige behoeften. Hamlet’s dilemma over hoe om te gaan met een corrupte wereld en tegelijkertijd zijn morele integriteit te bewaren is een klassiek voorbeeld van de keuzes die ieder mens moet maken. Zijn tegenstrijdige gedachten, geagiteerde reacties en onstabiele karakter maken hem weliswaar zwak, maar tegelijkertijd volmaakt menselijk.
Zijn laatste daad, sterven, past bij zijn gebrekkige maar menselijke karakter. Het is ook een manier om zichzelf te verlossen. Zijn dood bewijst zijn vermogen tot innerlijke kracht, wat een enorme afwijking is van zijn zwakke karakter dat hij in het hele stuk heeft neergezet. Hij wil koste wat kost gerechtigheid voor de dood van zijn vader, zelfs ten koste van zijn eigen leven.
Op dezelfde manier realiseren de andere personages zich hun volledige potentieel wanneer ze geconfronteerd worden met de worsteling van een naderende dood. Ook zij verlossen zichzelf door de onzekerheden van de dood onder ogen te zien, die Hamlet op een bepaald moment in het verhaal zo sterk vreest. Door te sterven zijn ze in staat de angst en vrees die met de dood gepaard gaan te overwinnen.
Naam op 19 februari 2020:
ik heb CBT nodig
simon op 10 december 2019:
dit essay is meer dan geweldig bedankt voor het delen
Daryl op 08 mei 2018:
mooie analyse- super tot nadenken stemmend!
Subrata Bhattacharyya,MSc,PH.D,DCW op 09 november 2017:
Dit is een zeer leerzaam stuk schrijven voor ALLE verlichte en gecultiveerde mensen om het karakter
en het kwikzilveren temperament van Hamlet volledig te doorgronden.—-Subrata Bhattacharyya,09
november 2017,22 .05p.m.
emz op 08 december 2011:
I dont know what everybody is talking about…this essay is awsome! thank you so much
Lupo op 11 augustus 2011:
Probably the most nutteloze “essay” I’ve ever read. Ik denk dat ik een paar van de weinige IQ-punten die ik had, verloren heb. Bedankt.
Fango op 11 augustus 2011:
Verschrikkelijk
crazybadfish op 04 augustus 2011:
Dit “essay”, als je het al een essay kunt noemen (geen stelling, geen echte argumenten en geen bewijs) was vreselijk.
boogaloo op 03 augustus 2011:
wie was je leraar bij vhs? :O
agenttiny op 28 mei 2011:
enzowat, het helpt me om door de cursus te komen! Zonder dit opstel had ik een van de opstelonderwerpen waarover we moeten schrijven niet kunnen begrijpen. Dus bedankt Gwen
Emer op 26 april 2011:
@Jamika je opstel kan maar beter geen VHS opdracht zijn, dit opstel is duidelijk gemaakt door en ENG4U VHS student.
Jamika op 12 april 2011:
Hi heel erg bedankt voor je inzicht. Ik heb wat van je informatie gebruikt om me te helpen een paper te schrijven. Uitstekend werk!!!!!
Ashley op 13 december 2010:
Toen je vertelde over het plot, en iedereen die sterft, vergat je Rosencrantz en Guildenstern! Ik ga in het toneelstuk Rosencrantz and Guildenstern are Dead spelen, dus ik dacht dat het belangrijk was dat ze erin voorkwamen, lol.