Tijdens zijn bezoek aan Afrika deze zomer heeft de Amerikaanse president, Barack Obama, de wettelijke discriminatie van LGBT-personen aan de orde gesteld. Tijdens een ontmoeting met de Keniaanse president, Uhuru Kenyatta, zei Obama: “Als je mensen anders gaat behandelen, niet omdat ze iemand kwaad doen, maar omdat ze anders zijn, dan is dat het pad waarop vrijheden beginnen af te brokkelen.”
Helaas was het antwoord van Kenyatta dat “er sommige dingen zijn waarvan we moeten toegeven dat we ze niet delen. Onze cultuur, onze samenlevingen accepteren die niet.”
Dit is hetzelfde argument dat Robert Mugabe gebruikte om de mensenrechten van LGBT-mensen in Zimbabwe te onderdrukken; dat de voormalige president van Nigeria, Goodluck Jonathan, gebruikte toen hij de gevaarlijkste wet tegen LGBT-mensen in de moderne wereld ondertekende; en dat president Yoweri Museveni gebruikte bij een ceremoniële ondertekening van de anti-homowet in Oeganda. Dit jaar riep de Gambiaanse president Yahya Jammeh op homo’s de keel door te snijden.
Toen ik dit jaar door de Berlijnse Humboldt Universiteit werd aangesteld om het vak “Pre- en postkoloniale seksuele oriëntatie en seksuele identiteit in Afrika” te doceren, wist ik dat er een enorme taak op me wachtte. Ik moest de studenten iets bijbrengen over een geschiedenis die grotendeels ongeschreven is.
Bij het spitten naar feiten ontdekte ik dat, hoewel veel Afrikanen zeggen dat homoseksualiteit on-Afrikaans is, de Afrikaanse cultuur niet vreemd is aan homoseksuele gedragingen en handelingen.
In mijn plaatselijke taal (Yoruba) bijvoorbeeld, is het woord voor “homoseksueel” adofuro, een spreektaal voor iemand die anale seks heeft. Het klinkt misschien beledigend en denigrerend, maar het punt is dat er een woord is voor het gedrag. Bovendien is dit geen nieuw woord; het is zo oud als de Yoruba-cultuur zelf.
In het noordelijk deel van Nigeria is yan daudu een Hausa-term om verwijfde mannen te beschrijven die worden beschouwd als echtgenotes van mannen. Terwijl het Yoruba-woord misschien meer over gedrag dan over identiteit gaat, gaat deze Hausa-term meer over identiteit. Je moet er uitzien en je gedragen als een yan daudu om zo genoemd te worden. Het is niet een identiteit die je zomaar kunt dragen. Deze woorden zijn neutraal; ze zijn niet doordrenkt van haat of walging.
In het Buganda Koninkrijk, een deel van het huidige Oeganda, was Koning Mwanga II openlijk homoseksueel en ondervond geen haat van zijn onderdanen totdat blanken de Christelijke kerk en haar veroordeling inbrachten. Hoewel Koning Mwanga de meest prominente Afrikaan is waarvan bekend is dat hij openlijk homoseksueel was, was hij niet de enige.
In Boy-Wives and Female Husbands, een boek dat homoseksualiteit en feminisme in Afrika onderzoekt, vonden de onderzoekers “expliciete” Bosjesmannen-kunstwerken waarop mannen staan afgebeeld die zich bezighouden met seksuele activiteiten van hetzelfde geslacht. Er zijn andere aanwijzingen dat de overgang van jongen naar volwassenheid bij veel Afrikaanse etnische groepen gepaard ging met seksuele activiteiten van hetzelfde geslacht. Wat verklaart dan de huidige verwerping van homoseksualiteit op het continent?
Een factor is de toegenomen populariteit van het fundamentele christendom, via Amerikaanse televangelisten, sinds de jaren tachtig. Terwijl Afrikanen betoogden dat homoseksualiteit een westerse import was, gebruikten zij op hun beurt een westerse religie als basis voor hun argument. Wanneer ik mensen uitdaag die anti-homo zijn, zeggen velen dat het niet onze cultuur is. Maar als je verder doorvraagt, beweren ze dat homoseksualiteit niet in de Bijbel staat. Maar de Bijbel is niet onze historische cultuur. Dit toont aan dat er echte verwarring is over het verleden van Afrika.
Dit wordt nog versterkt door het feit dat populistische homofobie veel politici aan de macht heeft gehouden. In heel Afrika geldt: als je homo’s haat, krijg je stemmen.
Als Nigeriaanse homo hangen deze mythes over homoseksualiteit een donkere wolk boven mijn hoofd. Ik probeer mijn weg te vinden door zelfverloochening, afwijzing, liefde en de last van schuldgevoelens. Hoewel de bewering “homoseksualiteit is on-Afrikaans” voor veel mensen misschien niet meer dan woorden zijn, brengt het voor alle Afrikaanse LGBT’s ons leven in groot gevaar. Het wordt in Zuid-Afrika gebruikt om lesbiennes te verkrachten. Het wordt gebruikt om wetten aan te nemen en om homorechtenactivisten gevangen te zetten, te bedreigen of te doden. Het wordt gebruikt om LGBT’s in heel Afrika te ontmenselijken en de haat waarmee we te maken hebben te legitimeren. Het is de reden dat ik doodsbedreigingen ontvang, die me uiteindelijk uit mijn huis in Nigeria hebben verdreven.
Zolang het idee blijft bestaan dat homoseksualiteit on-Afrikaans is, zal Kenyatta applaus krijgen, zal Mugabe verkiezingen winnen, en zullen parlementen in het hele continent opnieuw schadelijke wetten invoeren.
Om dit alles te stoppen, moeten we beginnen met het opnieuw vertellen van onze geschiedenis en het herinneren van onze echte Afrikaanse cultuur, een die diversiteit viert, gelijkheid en acceptatie bevordert, en de bijdrage van iedereen erkent, ongeacht hun seksualiteit.
{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragraphs}}{highlightedText}}
- Deel op Facebook
- Deel op Twitter
- Deel via E-mail
- Deel op LinkedIn
- Deel op Pinterest
- Deel op WhatsApp
- Deel op Messenger