Alles over Dicot planten

Vindt u het leuk?

Dicots zijn een bepaalde classificatie van planten. Het onderstaande artikel zal u meer leren over dicot planten en enkele voorbeelden van dicots.

Planten worden grofweg ingedeeld in twee categorieën – angiospermen en gymnospermen.
Gymnospermen is een taxonomische klasse die planten omvat waarvan de zaden niet in een eicel zijn ingesloten. Ze worden ook wel planten met “naakte zaden” genoemd. Planten met zaden die bedekt zijn met plantenweefsel, d.w.z. bloeiende planten, worden gerekend tot de klasse der bedektzadigen (angiospermen), die met meer dan 250.000 verschillende plantensoorten de grootste plantenfamilie is. Angiospermen worden verder onderverdeeld in twee verschillende categorieën, gebaseerd op het aantal zaadbladeren, of zaadlobben. De planten met één zaadlob in hun embryo worden monocotyledonen genoemd, en die met twee zaadlobben staan bekend als dicotyledonen.

Types of Dicotyledons

De meeste planten die we zien zijn dicots. Er zijn 199.350 verschillende plantensoorten in deze groep. Ze zijn onderverdeeld in verschillende families, afhankelijk van de structuur van de dicote plant. Enkele voorbeelden van dicot plantenfamilies zijn:

• Myrtaceae
• Rutaceae
• Asteraceae
• Epacridaceae
• Proteaceae
• Casuarinaceae
• Rhamnaceae
• Leguminosae
• Mimosaceae
• Rubiaceae
• Euphorbiaceae
• Lauraceae
• Brassicaceae
• Apiaceae
• Lamiaceae
• Scrophulariaceae
• Caryophyllaceae

Dit zijn enkele van de veel voorkomende plantenfamilies die tot de klasse der tweezaadlobbigen behoren. Van de 400 plantenfamilies die tot de groep der bedektzadigen behoren, zijn er ongeveer 80 monocotisch, de rest zijn dicotisch.

Dicotplanten Kenmerken

Dicotplanten verschillen in structuur van hun zaden, gebladerte en bloemen, van de monocotyledonen. Ze kunnen gemakkelijk worden onderscheiden door hun verschillende kenmerken te bestuderen.

Zaad

Het belangrijkste verschil tussen de monocotylen en dicotylen is het aantal embryonale bladeren of cotyledonen. Er zijn twee zaadlobben in de zaden van deze planten die daadwerkelijk boven de grond uitkomen wanneer het zaad ontkiemt. Ze worden dan groen en vormen de eerste twee bladeren van de nieuwe plant.

Bladeren

De bladeren van de dicot planten hebben nerven die een vertakt patroon vormen, in tegenstelling tot monocots, waar ze evenwijdig lopen. De nerven zijn over het gehele oppervlak van het blad in feite netvormig of gevlochten.

Vasstructuur

In dicotten hebben de stengels vaatbundels, bestaande uit twee structuren, het xyleem, en het floëem. Het xyleem helpt bij het transport van water en mineralen van de wortel naar de andere delen van de plant en het floëem transporteert voedsel dat in de bladeren is aangemaakt, naar de opslagorganen. Deze vaatbundels zijn cirkelvormig gerangschikt rond de rand van de stengel.

Bloemen

De bloemendelen zijn Dicot meestal aanwezig in vier- of vijftallen. Soms komen ze voor in veelvouden van beide getallen. Deze bloemdelen omvatten kroonbladen, kelkbladen en stampers, en de reproductieve delen van de plant.

Wortels

Wortels bij dicotten zijn vaak vezelig en vertakt. Ze vertakken zich in vele kleinere delen die een dicht netwerk van het wortelstelsel vormen, in tegenstelling tot monocotische planten, die een penwortelstelsel hebben.

Voorbeelden van tweezaadlobbige planten

• Roos
• Magnolia
• Pansies
• Marigolds
• Zonnebloemen
• Boterkopjes
• Asters
• Paardenbloemen
• Padeldoorn
• Grapes
• Schijnbessen
• Tomaten
• Kwadraten
• Bonen
• Doperwten
• Aardappelen
• Pinda’s
• Lentielen
• Eik

De meeste planten die we in de buurt zien zijn dicots. Het zijn over het algemeen loofbomen, sierbloemen, fruit en groenten. Nu u de kenmerken van dicot-planten kent, zult u ze zeker kunnen herkennen!