Equus hydruntinus, een uitgestorven paardachtige, zou een groter verspreidingsgebied gehad kunnen hebben dan oorspronkelijk werd aangenomen, volgens onderzoekers van de Franse universiteit Ecole Normale Superieure de Lyon. Hun studie is gepubliceerd in het julinummer van Molecular Ecology.
E. hydruntinus was bekend in Europa en delen van het Midden-Oosten. Het exacte verspreidingsgebied en de relatie met andere paardachtigen waren echter onbekend.
“Lange tijd kon op basis van paleontologische gegevens E. hydruntinus niet in de fylogenetische boom van de paardachtigen te plaatsen, ondanks het feit dat hij primitieve Equus-kenmerken deelt met zowel zebra’s als ezels, en afgeleide kenmerken met ezels en hemiones,” aldus de onderzoekers.
Een onlangs ontdekte schedel heeft echter meer informatie opgeleverd over het schimmige verleden van E. hydruntinus. DNA uit de schedel ondersteunt de verwantschap van de soort met hemiones en onthult dat E. hydruntinus niet nauw verwant was met zebra’s of ezels.
Dit suggereerde de onderzoekers dat tandmorfologie, die eerder was gebruikt om oude paardachtigen te categoriseren, een slechte optie is om de soorten in families in te delen.
De DNA-analyse onthulde ook dat de in Iran ontdekte E. hydruntinus van dezelfde soort is als de specimens die op de Krim zijn gevonden. Het verspreidingsgebied van E. hydruntinus, dat tot nu toe beperkt werd geacht tot Europa, Israël en Turkije, kan dus worden uitgebreid tot in Iran.