22 Belangrijkste oorzaken van buikpijn – Uitleg over buikpijn

Geschatte leestijd: 13 minuten

Maagpijn, ook wel buikpijn genoemd, wordt veroorzaakt door een verscheidenheid aan aandoeningen waarvan de meeste onschuldig of goedaardig zijn.

Soms kan buikpijn echter het gevolg zijn van een ernstige aandoening die onmiddellijk ingrijpen vereist.

De buik is het deel van het lichaam tussen de borstkas en het bekken. Andere namen die vaak worden gebruikt om de buik te beschrijven zijn buik, maag en tummy.

De locatie van de pijn is een van de belangrijkste. Zo kan pijn worden ingedeeld in pijn in de bovenbuik en pijn in de onderbuik.

Pijn in de bovenbuik wordt verder onderverdeeld in pijn in de rechterbovenbuik, epigastrische pijn en pijn in de linkerbovenbuik.

Pijn in de onderbuik kan ook worden onderverdeeld in pijn in het rechter- en linkeronderkwadrant.

Buikpijn kan ook diffuus zijn en niet duidelijk gepositioneerd zijn in een bepaald deel van de buik.

Acute vs. Chronische buikpijn

Het bepalen of de pijn acuut of chronisch is, is van cruciaal belang.

De term ‘acute buikpijn’ werd gedefinieerd om een snel begin van ernstige buikpijn te beschrijven die een ernstige aandoening kan vertegenwoordigen. Het vereist een dringende en specifieke diagnose en soms onmiddellijke chirurgische interventie.

Voorbeelden van onderliggende oorzaken van ‘acuut abdomen’ zijn acute appendicitis, acute cholecystitis, acute pancreatitis, acute diverticulitis, galstenen, en nierstenen.

Bovenste rechterbuikpijn

Bovenste rechterbuikpijn wordt meestal veroorzaakt door aandoeningen van de lever, galblaas en galboom.

Galstenen

Pijn veroorzaakt door galstenen wordt biliaire koliek genoemd.

Biliaire koliek is een gestage of intermitterende pijn die zich meestal in de rechterbovenbuik bevindt. Soms breidt de pijn zich naar achteren uit, naar het rechterschouderblad.

De pijn duurt meestal 30 minuten tot een uur, maar kan nog enkele uren aanhouden in een lagere intensiteit.

Ultrasound wordt vaak gebruikt om galstenen op te sporen.

Chirurgische verwijdering van de galblaas is een standaardbehandeling voor patiënten met galstenen en galwegkoliek. De operatie wordt vaak via een kijkoperatie (laparoscopisch) uitgevoerd.

Laginakoliek is een gestage of intermitterende pijn die zich meestal in het rechterbovenkwadrant van de buik bevindt. Het wordt meestal veroorzaakt door galstenen die de normale galstroom vanuit de galblaas blokkeren.

Acute cholecystitis

Acute cholecystitis is een ontsteking van de galblaas.

Galstenen die het transport van gal vanuit de galblaas blokkeren, zijn de meest voorkomende onderliggende oorzaak.

Meestal ervaren patiënten een gestage, hevige pijn rechtsboven in de buik. Misselijkheid en braken komen vaak voor en koorts is meestal ook aanwezig.

Opname in een ziekenhuis is meestal noodzakelijk.

Behandeling is gebaseerd op vasten, pijnmedicatie en antibiotica als er een infectie aanwezig is.

Soms is verwijdering van de galblaas noodzakelijk.

Acute Cholangitis

Acute cholangitis wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie van de galwegen. Ze treedt op wanneer galstenen in de galwegen vastlopen (1).

Soms is een tumor die de galwegen blokkeert de onderliggende oorzaak.

Acute cholangitis wordt gekenmerkt door koorts, geelzucht en buikpijn (2).

Je geelzucht is een term die wordt gebruikt om het geel worden van de huid en het oogwit aan te duiden. Het wordt veroorzaakt door de ophoping van een stof genaamd bilirubine in het bloed en de weefsels van het lichaam.

Cholangitis is een ernstige medische aandoening.

Behandeling omvat vasten en intraveneuze vloeistoffen.

Antibiotica worden toegediend om de onderliggende infectie te behandelen.

Het is essentieel om de normale doorstroming in de galwegen te herstellen door de blokkade te verwijderen.

Hepatitis

Hepatitis is een ontsteking van de lever, meestal veroorzaakt door een virale infectie.

Typische symptomen zijn pijn rechtsboven in de buik, vermoeidheid, misselijkheid, braken en kleikleurige ontlasting. Bovendien hebben sommige patiënten ook donkere urine en geelzucht.

Er zijn verschillende soorten virale hepatitis.

Hepatitis A wordt veroorzaakt door het hepatitis A-virus. Het virus wordt voornamelijk verspreid wanneer een persoon voedsel of water binnenkrijgt dat is besmet met de uitwerpselen van een besmet persoon. De ziekte wordt nauw in verband gebracht met onveilig water of voedsel, ontoereikende sanitaire voorzieningen en slechte persoonlijke hygiëne (3).

Hepatitis B wordt ook veroorzaakt door een virale infectie. Het virus wordt overgedragen door contact met het bloed of andere lichaamsvloeistoffen van een besmet persoon.

De ziekte kan leiden tot littekenvorming van de lever. Bovendien is er een verhoogd risico op leverkanker en leverfalen.

De meeste patiënten met hepatitis B hebben geen symptomen.

Voor zowel hepatitis A als B is een vaccin beschikbaar.

Hepatitis C wordt veroorzaakt door het hepatitis C-virus. Het is een door bloed overgedragen virus en wordt meestal verspreid door blootstelling aan kleine hoeveelheden bloed. Dit gebeurt meestal door het gebruik van injectiedrugs.

Bijna 80% van de mensen met hepatitis C heeft geen symptomen.

Sommige patiënten hebben milde symptomen, maar anderen lijden aan een ernstige, levenslange ziekte (4).

Een aanzienlijk aantal chronisch geïnfecteerden ontwikkelt littekenvorming van de lever of leverkanker (5).

Medische behandeling voor hepatitis C is beschikbaar, maar blijft beperkt.

Pigastrische pijn

Epigastrische pijn bevindt zich in het centrale deel van de bovenbuik, onder het borstbeen, en boven de navel. Het wordt vaak veroorzaakt door aandoeningen van de maag en de alvleesklier.

Dyspepsie is een veelgebruikte term om epigastrische pijn te beschrijven, soms gecombineerd met andere klachten (6).

Peptische ulcusziekten (PUD)

Ucera in de onderste slokdarm, de maag, en het eerste deel van de dunne darm (duodenum) zijn veel voorkomende oorzaken van epigastrische pijn. Samen staan deze aandoeningen bekend als peptische ulcusziekte (PUD).

PUD wordt gekenmerkt door een knagend of brandend gevoel in het epigastrium (7).

Infectie van het maagslijmvlies door een bacterie genaamd H pylori is een veel voorkomende onderliggende oorzaak van peptische ulcusziekte (8).

Een gastroscopie brengt de diagnose meestal aan het licht. Dit is een onderzoek van het bovenste deel van het spijsverteringskanaal (de slokdarm, maag en twaalfvingerige darm) met behulp van een lange, dunne, flexibele buis om de interne bekleding van deze organen te bekijken.

De behandeling van PUD omvat antibiotische medicatie om H pylori te doden als deze aanwezig is.

Drugs die de maagzuurproductie remmen, zoals protonpompremmers (PPI’s), worden gegeven om genezing te bevorderen. Voorbeelden van PPI’s zijn omeprazol (Prilosec), lansoprazol (Prevacid), rabeprazol (Aciphex), esomeprazol (Nexium), en pantoprazol (Protonix).

Histamine (H-2) blokkers verminderen ook de hoeveelheid maagzuur die vrijkomt en kunnen de pijn van de zweer verminderen en de genezing bevorderen. Voorbeelden zijn Tagamet (cimetidine), Zantac (ranitidine), Pepcid (famotidine), en Axid (nizatidine).

Antaciden kunnen een snelle verlichting van de pijn geven door het bestaande maagzuur te neutraliseren. Ze worden echter niet nuttig genoeg geacht om genezing te bevorderen.

Gastro-oesofageale refluxziekte (GERD)

Gastro-oesofageale refluxziekte (GERD) is een veel voorkomende oorzaak van epigastrische pijn.

GERD is een chronische spijsverteringsziekte die optreedt wanneer maagzuur of maaginhoud terugstroomt (reflux) in de slokdarm.

De meeste gezonde mensen ervaren af en toe zure reflux en brandend maagzuur. GERD moet worden vermoed wanneer deze symptomen zich ten minste tweemaal per week voordoen of het dagelijks leven belemmeren,

De pijn die gepaard gaat met GERD kan worden beschreven als knijpend of brandend. Het kan ook uitstralen naar de borst, en soms naar de rug, nek, kaak, of armen.

Veel mensen kunnen de symptomen van GERD beheersen met veranderingen in levensstijl. Antacida zijn meestal ook nuttig omdat ze maagzuur kunnen neutraliseren, maar de effecten zijn meestal van korte duur.

Maar sommige patiënten kunnen geneesmiddelen op recept nodig hebben, of zelfs een operatie, om de symptomen te verminderen.

PPI’s, H-2 blokkers worden vaak gebruikt om de symptomen te verminderen.

Gastroscopie is een veelgebruikt diagnostisch instrument bij de evaluatie van patiënten met epigastrische pijn. Het kan GERD, gastritis en maagzweer opsporen.

Gastritis

Gastritis is een ontsteking die de bekleding van de maag aantast.

Gastritis lijkt op maagzweren en wordt soms veroorzaakt door een onderliggende infectie met de H pylori-bacterie.

De symptomen zijn een knagende of brandende pijn of pijn in het epigastrium. Misselijkheid en braken kunnen ook aanwezig zijn.

Gewone vrij verkrijgbare pijnstillers, zoals aspirine, ibuprofen (Advil, Motrin IB, anderen), en naproxen (Aleve, Anaprox) kunnen gastritis veroorzaken. Stress en overmatig alcoholgebruik zijn ook veel voorkomende onderliggende oorzaken.

De medische behandeling is in wezen dezelfde als die van de maagzweer en GERD.

Pancreatitis

Pancreatitis is een ontsteking van de alvleesklier. Het kan zowel acuut als chronisch zijn.

De belangrijkste symptomen zijn pijn in de bovenbuik, misselijkheid en braken.

De pijn is karakteristiek dof, saai, en gestaag, en meestal plotseling beginnend. Het is meestal gelokaliseerd in het epigastrium en kan uitstralen naar de rug (9).

Galstenen en binge alcoholgebruik zijn de meest voorkomende onderliggende oorzaken van acute pancreatitis.

Hartinfarct en acuut coronair syndroom

Patiënten met een dreigend hartinfarct, ook wel acuut coronair syndroom genoemd, hebben meestal pijn op de borst of benauwdheid (10).

Bij sommige patiënten kan echter ook epigastrische pijn optreden. Er kan zelfs een gevoel van indigestie of volheid en gas zijn.

Functionele dyspepsie

Functionele dyspepsie is een chronische aandoening die ongemak in het epigastrium kan veroorzaken.

Het wordt gekenmerkt door een gevoel van volheid na een maaltijd, vroege verzadiging, en epigastrische pijn (11).

De aandoening wordt als functioneel gedefinieerd omdat er geen waarneembare of meetbare structurele afwijkingen zijn gevonden om de symptomen te verklaren. Vandaar dat het soms ook non-ulcer dyspepsie wordt genoemd.

Bovenste linker buikpijn

Disorders of the Spleen

Bovenste linker buikpijn wordt soms veroorzaakt door ziekten van de milt.

Vergroting van de milt (splenomegalie) en miltinfarct kunnen rechtsboven buikpijn veroorzaken (12).

Splenisch infarct is een aandoening waarbij de bloedtoevoer naar de milt is gecompromitteerd.

Lage buikpijn

Lage buikpijn bij vrouwen wordt vaak veroorzaakt door aandoeningen van de inwendige vrouwelijke voortplantingsorganen. Deze aandoeningen worden hier niet behandeld.

Nierstenen (Urolithiasis)

Nierstenen kunnen zowel klein als groot zijn. Sommige stenen blijven in de nier en veroorzaken geen symptomen.

Soms komt een niersteen in de urineleider terecht, de buis tussen de nier en de blaas. Als de steen de blaas bereikt, kan hij via de urine het lichaam verlaten.

Een niersteen kan via de urineleider, de buis tussen de nier en de blaas, naar buiten komen. Als de steen de blaas bereikt, kan hij via de urine uit het lichaam worden afgevoerd. Als de steen vast komt te zitten in de urineleider, kan dit hevige pijn veroorzaken.

Als de steen vast komt te zitten in de urineleider, kan deze de urinestroom vanuit die nier blokkeren. Dit kan zeer ernstige en hevige pijn veroorzaken.

De pijn is meestal een scherpe, krampende pijn in de rug en zij, vaak uitstralend naar de onderbuik en de lies. De pijn begint vaak plotseling en komt in golven.

Nausea en braken kunnen ook aanwezig zijn.

Daarnaast kan de urine donker of rood zijn door bloed (hematurie).

Cystitis

Cystitis is een ontsteking van de urineblaas. Het wordt meestal veroorzaakt door een bacteriële infectie.

Cystitis kan pijn in het onderste middengedeelte van de buik veroorzaken.

Er kan ook een aanhoudende aandrang zijn om te plassen en een branderig gevoel tijdens het plassen.

Verder kan er bloed in de urine (hematurie) aanwezig zijn en soms is de urine troebel en heeft een sterke geur.

Bacteriële blaasontsteking wordt meestal behandeld met antibiotica

Pyelonefritis

Pyelonefritis is een urineweginfectie die vaak begint in de urineblaas en doorloopt tot in een of beide nieren.

De verschijnselen zijn koorts, koude rillingen, pijn in de rug of zijkant van de buik, of de lies. Frequent urineren, misselijkheid en braken komen ook vaak voor.

De infectie wordt meestal veroorzaakt door bacteriën. Daarom zijn antibiotica de eerste behandelingslijn.

Acute appendicitis

De appendix is een smalle, vingervormige buidel die uitsteekt uit de dikke darm

Acute appendicitis is een acute ontsteking van de appendix en presenteert zich meestal met pijn rond de navel. Meestal straalt de pijn uit naar het rechter onderkwadrant van de buik.

De pijn kan toenemen bij hoesten, lopen of schokkende bewegingen.

Nausea en braken kunnen aanwezig zijn, en er is meestal een gebrek aan eetlust.

Een acute appendicitis wordt meestal behandeld door de appendix te verwijderen via een open operatie of een minder invasieve kijkoperatie (laparoscopie) (20).

De appendix is een smalle, vingervormige buidel die uitsteekt uit de dikke darm. Een acute appendicitis is een acute ontsteking van de appendix.

Diverticulitis

Diverticula zijn kleine, uitpuilende zakjes die zich kunnen vormen in de binnenbekleding van het colon.

Diverticulitis wordt gedefinieerd als een ontsteking van een of meer van deze zakjes.

De symptomen zijn pijn in de linker onderbuik, misselijkheid, braken, en koorts. Constipatie, of minder vaak, diarree kan ook aanwezig zijn.

Behandeling omvat meestal antibiotica.

Een operatie is zelden nodig, tenzij er complicaties aanwezig zijn.

Diffuse Abdominal Pain

De buikpijn kan vaak diffuus zijn en niet in een bepaald deel van de buik gelokaliseerd zijn.

Inflammatory Bowel Disease (IBD)

Inflammatory bowel Disease (IBD) is een ziekte met een onbekende oorzaak. Aangenomen wordt dat het een abnormale immuunreactie op de intestinale microflora weerspiegelt. Daarom wordt het geclassificeerd als een auto-immuunziekte.

Er zijn twee hoofdtypen IBD, colitis ulcerosa en de ziekte van Crohn.

Ulceratieve colitis beperkt zich tot de dikke darm, terwijl de ziekte van Crohn elk segment van de darm kan aantasten.

De symptomen zijn onder meer buikpijn en -kramp, onregelmatige stoelgang, en een passage van slijm met bloed. Ook hebben veel patiënten last van gewichtsverlies, gewrichtspijn (artralgie), zweten en vermoeidheid.

Intestinale obstructie

Intestinale obstructie is een blokkade die verhindert dat voedsel of vloeistof door de dunne of dikke darm gaat.

Er kunnen verschillende onderliggende oorzaken zijn. Soms vormen zich na een operatie banden van weefsel (verklevingen) in de buik. Kanker van de dunne of dikke darm kan ook obstructie veroorzaken.

De symptomen zijn onder andere een krampende buikpijn die in golven komt en gaat. Daarnaast is er verlies van eetlust, zwelling van de buik, braken en het onvermogen om een stoelgang te hebben of gas te laten passeren.

De behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak.

Gastro-enteritis

Virale gastro-enteritis, soms buikgriep genoemd, is een infectie van de dunne of dikke darm.

De symptomen zijn onder meer waterige diarree, buikkrampen, misselijkheid, braken en soms koorts (13).

De symptomen duren meestal maar een dag of twee.

Bacteriële gastro-enteritis wordt meestal veroorzaakt door het consumeren van voedsel dat is besmet met bacteriën. Typische voorbeelden zijn Campylobacter en Salmonella.

Omdat gastro-enteritis meestal zelfbegrenzend is, is de medische zorg voornamelijk ondersteunend. Het drinken van vloeistof (orale hydratatie) is belangrijk. Soms moeten echter intraveneuze vloeistoffen worden toegediend.

Antibiotica worden toegediend voor sommige gevallen van bacteriële gastro-enteritis (14).

Mesenterischemie

Het mesenterium is een vliesplooi die de darm aan de buikwand vasthecht en op zijn plaats houdt (15).

Acute mesenterischemie wordt veroorzaakt door een onvoldoende doorbloeding van de mesenteriale vaten. Het is een potentieel levensbedreigende aandoening.

De aandoening wordt gekenmerkt door hevige buikpijn, soms gepaard gaande met bloederige diarree.

Acute mesenterische ischemie moet onmiddellijk worden behandeld om weefseldood te voorkomen. Een operatie kan nodig zijn om delen van de darm te verwijderen.

Kanker

Verschillende vormen van kanker kunnen in verband worden gebracht met buikpijn. Voorbeelden zijn kanker van de maag, de lever, de alvleesklier, de dikke darm en het rectum.

Irritable Bowel Syndrome (IBS)

Irritable bowel syndrome (IBS) beschrijft een groep symptomen die de dikke darm aantasten zonder een bekende oorzaak.

IBS is een veel voorkomende aandoening en komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.

Symptomen van IBS zijn onder meer kramp, buikpijn en een opgeblazen gevoel. Diarree of constipatie kunnen ook aanwezig zijn.

Voordat de diagnose wordt gesteld, moeten andere, ernstiger onderliggende oorzaken van de symptomen van de patiënt worden uitgesloten.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.