Bunsenbranders worden over het algemeen gebruikt om snel hoogkokende vloeistoffen met een lage ontvlambaarheid (zoals water) te verhitten. Veiligheidsaanwijzing: Het is belangrijk te weten dat ze temperaturen kunnen bereiken van ongeveer 1500 ^(^5 ^C) en dat ze de meeste organische verbindingen gemakkelijk kunnen doen ontbranden. Als een apparaat niet goed is opgesteld, of als er een kleine opening is waardoor organische dampen uit een apparaat kunnen ontsnappen, kunnen deze dampen met een brander ontbranden. Daarom wordt in het algemeen aanbevolen andere warmtebronnen te gebruiken om ontvlambare organische vloeistoffen op te warmen (bijvoorbeeld bij destillatie of reflux). Bunsenbranders mogen nooit gebruikt worden met licht ontvlambare oplosmiddelen zoals diethylether.
Echter, branders hebben wel hun plaats in het organische lab. Branders worden vaak gebruikt bij stoomdestillatie (figuur 1.44a) omdat de dampen meestal niet brandbaar zijn. In dit verband wordt onder de kolf vaak een draadgaas boven op een ringklem gebruikt om de warmte af te voeren en oververhitting van één gedeelte te voorkomen. Branders worden ook gebruikt bij de Beilsten-test voor halogenen (figuur 1.44b), met Thiele-buizen bij smelt- en kookpuntbepalingen (figuur 1.44c), en voor het verweken van pipetten om capillaire TLC-spotters te maken (figuur 1.44d). Ze kunnen ook worden gebruikt bij sublimaties.
.png?revision=1&size=bestfit&width=1056&height=349)
Bunsenbranders zijn er in verschillende vormen. De gewone Bunsenbrander is zes centimeter hoog en heeft twee modellen die verschillen in de manier waarop het gas en de lucht worden ingesteld (een Bunsenbrander staat in figuur 1.45a, en een Tirrillbrander staat in figuur 1.45b). Soms worden ook kleine branders (microbranders, figuur 1.45c) en grote branders (Mekerbranders, figuur 1.45d) gebruikt.
.png?revision=1&size=bestfit&width=1083&height=365)
.png?revision=1&size=bestfit&width=1036&height=475)
Om een brander aan te steken
- Sluit de rubberen slang op de brander aan op de gasleiding op het werkblad.
- Open de gasklep op de brander een “slag” van gesloten, door ofwel de gouden arm op een Tirrill brander (figuur 1.46a) of de getande draaiknop aan de onderkant van een Bunsen brander (figuur 1.46c) te draaien.
- Open de luchtklep enigszins, zodat een kleine opening in de lamellen of op het schroefgedeelte van de brander wordt waargenomen (figuur 1.46 b+d).
- Open de gasklep op het werkblad tot een zwak gesis van gas hoorbaar is, gebruik dan een aansteker om een vonk te maken en steek de brander aan. Als u lucifers gebruikt, steek dan eerst de lucifer aan en zet dan het gas aan. Als de brander niet aangaat, is er of te veel of te weinig gas of lucht. Als de brander eenmaal brandt, regel dan het gas en de lucht bij tot een blauwe driehoekige vlam verschijnt (een “blauwe kegel”, Figuur 1.47d). De vlam moet 1-2 inches hoog zijn en gepaard gaan met een hoorbaar sissen van de vlam. Een oranje vlam (Figuur 1.47b) ontstaat bij onvolledige verbranding van de brandstof, is koeler dan een blauwe vlam, en zal bij gebruik voor het verhitten van glaswerk zwarte houtskool op het glas afzetten. Om een oranje vlam om te zetten in een blauwe kegelvlam, moet meer lucht in de brander worden gebracht. De punt van de blauwe kegel is het heetste deel van de vlam.
.png?revision=1&size=bestfit&width=1104&height=368)
Zoals vermeld in de catalogus van Fischer Scientific.
Bijdrager
-
Lisa Nichols (Butte Community College). Organic Chemistry Laboratory Techniques is gelicenseerd onder een Creative Commons Naamsvermelding-NietCommercieel-GeenAfgeleideWerken 4.0 Internationale Licentie. De volledige tekst is online beschikbaar.